Vidar måtte bryta etter 15 timar sykling

– Det var mykje som gjekk feil i starten. Eg punkterte eit par hundre meter før start, men det var ikkje nok med ny slange, så eg måtte byta dekk. Dermed starta eg seks minutt bak resten. Eg var stressa, og sykla ikkje med hovudet i starten. Førsterunden min var raskaste av alle. Det gjekk fortare enn det burde, sa Vidar Mehl på telefon til Grenda nokre timar etter han hadde brote 24-timarsløpet.

I 24 timar skal Vidar kjempa om VM-gull

Det høge tempoet var også tilfelle for dei neste fire rundane.

– Det er ikkje lurt å starta eit 24-timarsløp med hovudlaus køyring, vedgjekk syklisten sjølv.

Berg- og dalbane

Oppladinga til Vidar har vore prega av det vonde kneet, og han sa til Grenda før avreise at han var spent på korleis det ville lika 24 timar med sykling.

– Kneet blei vondare og vondare utover løpet. Eg håpte det skulle gå vekk, spesielt når nattsyklinga byrja å gå mot slutten. På slutten var det som at det var ein kniv i kneet, forklarte ein skuffa Vidar.

Han opna som sagt løpet sterkt, og leia med kring ti minutt då løpet var fem timar gamalt. Etter åtte timar var leiinga oppe 12,5 minutt. Då var klokka eitt om natta. Etter knappe ti timar hadde han 376 km på hjula.

– Det var veldig ru asfalt, så alt dirra heile tida. Løypa var slitsam, seier han om den 28,8 km lange runden dei sykla. Det var ein berg- og dalbane reint mentalt. Tenkte eg hadde tapt før eg hadde starta, og så tok eg dei igjen og syns det stod til. Det er mykje rart ein rekk å kverna gjennom i hovudet når ein syklar aleine slik som dette, la han til.

Løpet starta klokka 17 lokal tid i Borrego Springs i California. Nattemørket kom raskt på. Då Vidar gav seg i åttetida lokal tid, hadde han 15 timar på sykkelsetet.

– Korleis er det mentalt å vera ute der i mørket?

– Det er beinhardt. Mørkt frå sju om kvelden til sju om morgonen. Ein periode er du drittrøytt, det gjekk opp og ned, mellom anna påverka av maten. Ein må liksom stykka det opp i bitar, prøva og finna arbeidsoppgåver og jobba seg gjennom det. Eg var framleis i leiinga med tre minutt då eg gav meg, opplyste han.

Kjennest fyllesjuk

– No har eg sove nokre timar. Kjennest som at eg har vore på tidenes fyllekule. Eg har vondt over alt, og kan ikkje forstå korleis eg skulle gjort det i ni timar til, så vondt som det er no, forklarte Vidar.

Fjorårsvinnaren gav seg etter 12 timar, så Vidar var på ingen måte aleine om å bryta løpet.

Storebror Kjetil Mehl, som gjennomførte det spektakulære 24-timarsløpet i Omvikdalen saman med Vidar, sytte for jamlege Facebook-oppdateringar for dei interesserte. Han var skeptisk til om kneet kom til å halda heilt ut.

– Vidar er sprek, og hadde klart dette om kroppen elles hadde klart det. No skulle han gje seg med 24-timarsløp, sa Kjetil Mehl, som hadde snakka med bror sin før Grenda fekk han i tale.

– Eg har jobba mykje med meg sjølv i dag, ja. Har konkludert med at eg skal gje meg med 24-timarsløp. Det me har gjort i dag var å pusha seg til alle grenser. Når det blei stopp, så var det fysiske ting som ikkje var råd å koma utom.

Tidsklemma

– Men det var eit godt forsøk?

– Ja. Den som inkje vågar, inkje vinn. Fjorårsvinnaren gav seg før meg, og han er ein merittert kar som kan dette formatet. Det seier sitt om at dette kosta. Det er ikkje noko tur i parken. Men då har eg prøvd dette også. Litt fælt å ikkje lukkast, med kona og junior på 2,5 månad heime i Gjøvik, vedgjekk Vidar.

No blir det nokre dagar til i California. Først restitusjon i konkurransebyen, så til Los Angeles for avreise heimover. 36-åringen trenar 750 timar i året, i tillegg til det jobb og familieliv krev av tid.

– Tidsklemma er der, og knip godt. Eg er blitt flink til å tilretteleggja og tilpassa for å få det heile til å gå i hop. Men eg er ikkje sikker på om eg vil tilrå dette, avslutta han.