Sykla frå Oslo til Baugstranda for å besøka søstera

36-åringen er oppvaksen på Hatlestrand, og har ei søster som er busett på Baugstranda. Ein passeleg helgetur å svinga innom ho, tenkte Ville og kasta seg på sykkelen.

– Eg starta laurdag morgon, overnatta på Rauland, og var framme på Baugstranda søndag kveld. Rauland ligg akkurat halvvegs langs den kortaste vegen, og eg kunne overnatta hos ein kamerat som nyss har flytta til Rauland, forklarer Ville.

405 kilometer

Det vart ikkje så mykje sykling på E134, men meir op sidevegar, mellom anna på utsida av Røldalsfjella.

– Det var ein del fjellstigningar på vegen, men spesielt Røldalsfjella var tunge. Turen på utsida av Åkrafjordtunnelen var overraskande tung, og eg var på ingen måte budd på turen over Håland ned til Skånevik. Eg trudde eg var ferdig med klatringa då eg var ferdig med Åkrafjorden, seier Kohtala når Grenda snakkar med han i Rosendal.

Han er då nyss i gang med returetappen, som starta førre torsdag på Baugstranda, og gjekk gjennom Rosendal, innom heimlege trakter på Hatlestrand og vidare via Os og mot Bergen, der nattoget skulle ta han heim til hovudstaden.

Turen mellom aust og vest var på 405 kilometer. For å koma seg på toget blei det 140 nye kilometer under beltet.

– Eg skal sjekka ut den nye sykkeltunnelen i Bergen, mellom Fyllingsdalen og sentrum. Han har vore mykje omtala i arkitektkretsar, forklarer han.

Passerte 10.000 kilometer

Men ein tur av slikt omfang treng meir forklaring enn «kortaste veg» og «besøka søstera».

Ville driv sin eigen arkitektpraksis i Oslo, og har jobba som arkitekt sidan før han var ferdig utdanna som 30-åring.

Dei med elefantminne, kan kanskje hugsa Kohtala sine teiknekunstar omtala i Grenda for tjue års tid sidan, som

– Då koronanedstenginga kom, var eg på jakt etter ein hobby for å få koma meg ut. Eg har alltid likt å sykla, så eg kjøpte meg ein ordentleg landevegssykkel, og har blitt meir og meir avhengig av dette. Det har blitt noko eg har gjort for å sjå meg rundt, seier han.

Han passerte 10.000 kilometer på sykkelen denne sesongen rett før han kom fram til Baugstranda. I mars og april var han på Taiwan og sykla, og sykla rundt heile øya.

Verdsklasse

– Eg syns det er fantastisk å oppleva nye stadar og landskap, og det same er kjensla etter sykkelturen. Eg syklar alltid ein runde. Det må vera forskjellige vegar, ikkje berre att og fram. Å sykla der eg ikkje har vore før, har blitt ein motivasjon, og eg har besøkt alle byane på Austlandet etter kvart. Tok den siste byen, Elverum, i juli, smiler han.

I sommar sykla han til mor og besøkte ho. Ho bur i Nokia i Finland, så det blei tur via Sverige til og frå. Ein kan mistenka at det å sykla for å besøka slekta er ei greie for han. Turen til søstera er likevel i særklasse.

– Det var ein av dei flottaste turane eg nokon gong har tatt. Landskapa og vegane me har i Norge, og spesielt på Vestlandet, er heilt i verdsklasse dei. Og ned igjen frå den gamle vegen over Røldalsfjellet, som ein sikkert måtte ta før tunnelane blei bygde, den var høgdepunktet, sluttar han før sykkelhjelmen kjem og han må trø av garde mot Årsnes.