Ragnhild i medaljestrid i NM

Heller ikkje på sprinten på Geilo lykkast det å ta steget opp på sigerspallen for 28-åringen. Det til tross for at landslagsutøvaren fekk ned åtte av ti blinkar. Då ho endeleg fekk det til å klaffa på standplass var det plutseleg farta i langrennssporet som var utfordringa. Ragnhild fekk kjenna på kroppen i dei harde løypene øvst i Hallingdal, at skiskyting kan vera ei komplisert greie.

– Det er det som er sjarmen med skiskyting, at ein får det til på standplass og i sporet samstundes. Ein må nesten lykkast med begge delar for å få ei god plassering. I IBU-cuprenna i Austerrike rett før påske var det skytinga som var problemet. Eg bomma rett og slett for mykje til å kjempa i toppen. I dag er eg veldig godt nøgd med skytinga, sa Ragnhild til Grenda.

Sjukdom spolerte oppkøyringa

Det har vore veldig mykje stang ut for Ragnhild i vinter. Koronaen ho fekk påvist rett før sesongstart, har i realiteten spolert heile sesongen. Det var på mange måtar litt typisk for sesongen at det enda opp med ein ny runde sjukdom i påska. Dermed vart det ein vanskeleg inngang til norgesmeisterskapet, som var eit stort mål etter at den internasjonale sesongen vart så amputert.

– Femteplassen på sprinten kunne ha blitt til gull med vanlig langrennfart?

– Det er vanskeleg å meina så mykje om det. Men eg er i alle fall veldig nøgd med at eg var med og kjempa om medalje når langrennsforma ikkje var betre enn den var. Åtta treff meiner eg er godkjent. Spesielt med tanke på at eg har hatt nokre negative opplevingar på standplass i det siste, sa Ragnhild på tampen av ein lang sesong og vinter. Ho tykte det var keisamt at det var langrennsforma som skulle spolere moglegheita for medalje på sprinten i NM.