Marita frå Husnes spring frå dei fleste på sitt alderstrinn

Marita Thorsvik Hartz var i mange år sentral i det lokale handballmiljøet. No er det løping som gjeld for den tidlegare handballspelaren. I løping har Husnes-kvinna oppnådd imponerande resultat dei siste to åra.

I mai sprang ho maraton på 3 timar og 4 minutt i København. Det gjekk òg fort då den energiske kvinnheringen blei topp ti på halvmaraton i den tøffe 35–39-årsklassa i Oslo Maraton. Klokkene stoppa på 1 time, 22 minutt og 13 sekund, som er ei kjempetid for ei utøvar som for lengst har nådd veteranalder. Marita ser likevel moglegheit for å presse ned tidene både på halv- og heilmaraton. Ho har ein ambisjon om å få sjå totimartalet.

– Eg har lyst til å bryte den magiske tretimarsgrensa på maraton. Det var ikkje så veldig mykje som mangla på at eg klarte det i København. Eg gjer mest sannsynleg eit nytt forsøk i Stockholm den siste laurdagen i mai neste år. Med ein bra treningsvinter og gode førebuingar håpar eg å bryta den barrieren det vil vera å koma under tre timar i den svenske hovudstaden. Det er ei utfordring å halde seg skadefri når treningsmengdene aukast, seier Thorsvik Hartz til Grenda.

Spring 60 kilometer i veka

Marita fortel at ho i dei mest intensive treningsperiodane spring 60 kilometer i veka. Men i gjennomsnitt blir det mellom 35 og 40 kilometer for den allsidige idrettsutøvaren som har vore på landslaget i militær femkamp.

Det er nok likevel handball dei fleste i Kvinnherad forbind henne med. Marita var ein del av ei god handballårgang som nærmast budde i hallen. Fleire av dei spelte for fleire lag og var trenarar for yngre jenter i klubben.

– Vi hadde lyst til å fortsetje då vi var ferdige på ungdomsskulen. Kvinnherad Handballklubb blei klubben vi spelte seniorhandball for. Eg har utruleg mange gode minne frå den tida eg spelte handball. Vi var ein samansveisa gjeng som heldt saman både på og utanfor handballbanen, seier Marita, som først i vaksen alder fekk smaken på løping.

Dei siste åra har ho teke treningsarbeidet litt meir seriøst. Det har gitt resultat for den aktive mosjonisten som er i full jobb og har familie. Det gjer at ho må vere påpasseleg både med restitusjon og totalbelastning. Det handlar om å finne den rette balansen.

Har gått krigsskulen

Det blei eitt år på frisørlinje før Thorsvik Hartz konkluderte med at det ikkje var noko for henne. Det blei etter kvart krigsskule, og etter at dei studiane var gjennomført, blei Forsvaret arbeidsplassen hennar. Det blei litt mindre løping ein periode etter at ho blei mamma. Men i år har ho delteke i fleire løp, og slik vil det òg bli i 2025 dersom ho held seg skadefri og beheld motivasjonen. Det er det neppe fare for at ho ikkje vil gjere.

– Løpinga har blitt ein livsstil. Ho gir overskot, og eg synest det er moro å konkurrere. Først og fremst konkurrere med sine eigne tider og bestenoteringar. Men òg med andre, seier ho som det skal bli interessant å følgje i nye halv- og heilmaratonløp dei neste åra.