Guro Femsteinevik beviste at ho er på full fart tilbake etter skadeavbrekket då det vart bronsemedalje i NM i rulleskiskyting.

Guro tok NM-bronse halvannan månad etter at ho braut foten

Guro Femsteinevik braut foten for knappe to månader sidan. Ho tok likevel bronsemedalje i laurdagens noregsmeisterskap i rulleskiskyting.

Publisert

Det var ein stor opptur for Hålansdalen-utøvaren som framleis ikkje kan springe på foten. Det er heller ikkje mange dagar sidan ho kunne ta rulleskia i bruk igjen etter uhellet. Sett i lys av det, er det oppsiktsvekkande at Guro melder seg på i medaljestriden i NM, spesielt med tanke på at ho er ein del av 20–22-årsklassa, der tre årsklassar konkurrerer i same klasse. Femsteinevik har trent alternativt dei siste to månadene.

– Eg fekk forbod mot å springa eller gå på rulleski då skaden var eit faktum. I starten var skyting og lett sykling det einaste eg kunne driva med. Etter kvart har eg fått klarsignal for å gå litt på rulleski. På grunn av skaden har det blitt tilbrakt meir tid på standplass enn vanleg. Det fekk eg kanskje utteljing for i helga, sa femteårsjunioren som leverte fullt hus både på liggande og ståande. Det var det lokale innslaget veldig fornøgd med.

Fornøgd med prestasjonen

– Eg er ikkje i min beste fysiske form om dagen på grunn av omstenda. Difor visste eg at eg var avhengig av to gode seriar på standplass for å ha nokon som helst sjanse til å kjempe i toppen. Hovudfokuset mitt var å gjere ein god jobb på standplass og samtidig få ei god gjennomkøyring i løypa. Eg føler at eg lukkast med begge delar, sa Guro etter at ho vart utropt som bronsevinnar i OL-byen.

Den medaljen var gull verdt.

For ho hadde eit heilt anna utgangspunkt denne gongen enn dei andre gongene ho har vore på pallen i nasjonale meisterskap. Difor var denne medaljen meir betydingsfull enn dei andre ho har fått. Medaljen var òg eit bevis på at ho er på full fart tilbake etter at det vart konstatert at ho hadde pådrege seg eit brot.

Men det vil som Guro seier ta tid før ho er tilbake på det nivået ho var før ho vart skadd. Fram til då gjekk det meste på skinner.

Ser fram til ho kan springa

– Eg ser fram til at eg kan belasta foten så mykje at eg kan byrja å springa igjen. Det er viktige treningsveker og månader som ventar no. Me skal ha månadlege juniorlandslagssamlingar framover. Eg skal òg gjennomføra mange på eiga hand og saman med andre, sa ho, som har lyst til å konkurrere både på den nasjonale og internasjonale skiskyttararenaen i vinter.

Powered by Labrador CMS