Suanne Eik og dottera Olivia trivst på Halsnøy. Susanne meiner derimot at det ikkje berre er enkelt å flytta til Kvinnherad.

– Eg har alltid vore ein heimekjær person

Kvinnherad kommune har som mål å auka folketalet til 15 000 innbyggjarar innan 2050. Grenda har tatt seg ein prat med fleire unge i kommunen for å høyra kva som gjorde at dei busette seg her.

Publisert

Susanne Eik og sambuaren Kristian busette seg på Halsnøy i 2021, etter at Susanne var ferdig utdanna lektor.

– Vi var ganske heldige i og med at når eg gjorde meg ferdig med masteren min såg eg at det var ledige stillingar på Husnes ungdomsskule. Eg søkte og fekk jobb, og då kunne vi flytta heim til Kvinnherad, fortel Susanne.

Dei kjem begge frå Kvinnherad, men har studert i Bergen. Dei har heile tida vore klare på at dei skulle heim til Kvinnherad etter studiane.

– Kristian har alltid sagt at Halsnøy er staden. Det er vel sånn med desse Halsnøy-buane, ler Uskedelingen Susanne.

Suanne og dottera Olivia trivst på Halsnøy. Heldigvis for OIivia har ho foreldre som alltid var klare på at dei skulle heim til Kvinnherad.

Ikkje alle vil bli sjukepleiar

Sjølv om Susanne og Kristian var heldige med både jobb og bustad, er det ikkje slik for alle. Susanne fortel om fleire kjente som vil flytta heim, men som ikkje finn seg jobb i kommunen.

– Ein er avhengig av at ein tek ei utdanning som kommunen treng, og det er ikkje alltid det klaffar. Eg kjenner fleire som er utdanna, til dømes innan økonomi, som ikkje finn jobb her og difor framleis bur i byn, seier ho og legg til;

– Eg ser at dei tilbyr rekrutteringstilskot til i alle fall sjukepleiarar, dette er noko eg trur mange set pris på, og det blir jo meir attraktivt å flytta hit med slike insentiv. Men det er ikkje alle som vil bli sjukepleiarar.

Å flytta heim til Kvinnherad etter studiane ser ut til å vera ein ny trend, som passar godt overeins med kommunen sitt mål om å auka folketalet, då ein i det minste ikkje mister like mange som før.

– Eg trur at folk no til dags set pris på ein rolegare kvardag, og mange vil heim på grunn av det. For oss som har barn er det noko med å vera nærare besteforeldre som er veldig fint også, fortel Susanne.

Kvinnherad er ein vakker kommune, med langstrakt natur og mange moglegheiter for dei natur-interesserte. Men er det nok?

– Det er fint å sleppa den bilstøyen som ein opplev i byn, og veldig greitt å kunna gå ut døra og vera i naturen, fortel Susanne.

Under studiane tok ho ofte båten heim til Kvinnherad for å slappa av og nyta stillheita.

– Eg har alltid vore ein heimekjær person. Det er noko med Kvinnherad, naturen er så fin og det finnest litt andre moglegheiter her enn i byane. Det er nok difor mange vil heim.

Ho meiner likevel at det er fleire ting som kunne vore gjort for å gjere det enklare å flytta til Kvinnherad.

– På nokre måtar er det betre tilbod i byane. Ikkje berre jobbtilbod, men òg det sosiale med restaurantar og uteliv er noko folk set pris på med byane. Det er det ikkje så mykje av her, og då er det ikkje så lett å vera sosial, seier ho.

Olivia skal byrje i barnehage til hausten, og verker nøgd med livet på Halsnøy så langt.

Meir attraktiv kommune

Med dagens bustadprisar er det ikkje lett for unge å etablera seg i Kvinnherad. Eigedom Norge melder at så langt i 2024 har prisene på eigedom stige med 5,9 prosent.

– Nokre slit ein del med å etablera seg fordi dei ikkje har nok pengar til å flytta heim. Og når ein ikkje får jobb her hjelper jo ikkje det heller. Kommunen kan jo ikkje akkurat trylla fram jobbar, men å ha eit slags tilbod til heimflyttarar som kan hjelpa på er vel ein idé, funderer Susanne.

– Du tenkjer på slik som dei byane i Italia som tilbyr hus for 1 dollar?

– Kanskje ikkje så drygt, men til dømes gratis SFO som vi har no hjelper jo veldig på økonomien til småbarnsforeldre. Eg trur at litt hjelp med å kjøpa hus kan vera bra òg, til førstegongskjøparar og folk som vil flytta heim, avslutta ho.

Katten Linus er også nøgd med å bu på Halsnøy. Her kan han gå rett ut i naturen.
Powered by Labrador CMS