Alle krikar og krokar i Stølavikjo måtte undersøkjast for boss på torsdag. Astrid (t.v) sørgjer for å sjå i alle hol òg.

– Burde ikkje vere lov å kasta boss i naturen

Torsdag før lunsj var Uskedalen Skule i sving med å rydda strendene i Uskedalen. Dette som del av arrangementet Rein Hardangerfjord.

Publisert Sist oppdatert

– Vi brukar ha uteskule på torsdagar, så det var i grunn heilt greitt at vi skulle gjere dette i staden for, seier Linda Jensen, som er lærar for første klasse.

Dei minste klassane skulle rydda Stølavikjo nedfor skulen. Første klasse hadde enno ikkje kome seg av gårde då Grenda kom på besøk, då dei måtte få på seg alt av klede og utstyr. Då det var gjort og alle elevane var samla, tusla dei hand i hand ut av skulen og ned på stranda.

Elevane i første klasse ved Uskedalen skule på vei ned for å rydda i strandkanten.

– Her må du passa deg så du ikkje tråkker i svanebæsj, for det er det mykje av, seier ein av ungane.

I starten var førsteklassingane meir opptatt av å lukta på hanskane dei fekk utdelt. Bladfyken fekk og tilbod om å lukta, og kan bekrefta at det ikkje lukta særleg godt.

– Men dei lukter kanskje enno verre etter at vi har plukka boss?, spurde Linda.

Det var mykje å finna sjølv om stranda såg rein ut ved første augekast.

Burde ikkje vere lov

Vel nede på stranda finn elevane nok av ting å fylla posane sine med. Men bosset får ikkje all merksemd. Det er kjekkare å sjå på fine steinar og skjell, klatra i trer og dyppa posar og kasta steinar i vatnet. Ein av elevane legg frå seg posa si på stranda.

– Hallo! Det er ikkje meir forsøpling vi treng, seier Linda Jensen med eit smil.

Andreas ville helst kasta steina på sjøen.

Elevane har snakka om boss på skulen, om kildesortering og viktigheita av å kasta bosset i spannet og ikkje i naturen.

– Det burde ikkje vera lov å kasta boss i naturen. Eg trur faktisk ikkje det er lov, seier Johanne.

– Det ser stygt og ekkelt ut, skyt Ellie inn.

Bjørg Amelia og Ellie er klare for å fylla opp posane sine med boss.

Gje bosset til mamma

Det er ein forblåst gjeng som arbeidar seg bortover Stølavikjo. Det er kaldt og fælt og mykje smått å plukka på. Medan dei går bortover stranda og leitar i både sand og kratt, kjenner ei av dei at nok er nok.

– Kven er det som hiv alt dette greiene på stranda?! Eg blir sint, kjem det plutseleg frå Bjørg Amelia.

Ho har funne ein stor bit med plast og forstår ikkje kvifor folk legg frå seg slikt.

– Æsj, eg hatar boss i naturen, seier Pia. Ho tenker seg litt om før ho legg til;

– Det kan jo henda det var eit uhell. Kanskje det blåste lika masse som no og så mista nokon det. Men det er uansett ikkje bra.

– Eg plar gje bosset mitt til mamma, stadfestar Astrid.

Johanne og Astrid syntes det var greit å plukka boss, men det var veldig kaldt på fingrane deira denne kalde haustdagen.
Det var ein forblåst gjeng som rydda stranda denne hausmorgonen.
Pia, Johanne og Astrid fann òg ein båt i Stølavikjo. Dei var usikre på om det var boss, men slo seg til ro med at den uansett var for tung å bæra med seg vidare.
Det var ikkje berre stranda som skulle ryddast, ein måtte sjå i alle buskar og kratt om noko hadde blåst inn dit.
Pia fann ein "drittfløffy" dings nedfor skulen. Men om det var boss og trengte å kastast var ho usikker på. - Kanskje nokon har mista den av skulesekken sin. Det er litt dumt å kasta den då, sa ho.
Også fine og rare steina var elevane opptekne av. Denne med ei sprekka i midten vart teken vare på.
Fyrste klasse leika litt innimellom slaga. Det var veldig gøy å dyppa posane i vatnet. Frå venstre; Ellie, Pia, Johanne, Ingvild, Andreas, Bjørg Amelia og Astrid.
Powered by Labrador CMS