– Burde ikkje vere lov å kasta boss i naturen
Torsdag før lunsj var Uskedalen Skule i sving med å rydda strendene i Uskedalen. Dette som del av arrangementet Rein Hardangerfjord.
– Vi brukar ha uteskule på torsdagar, så det var i grunn heilt greitt at vi skulle gjere dette i staden for, seier Linda Jensen, som er lærar for første klasse.
Dei minste klassane skulle rydda Stølavikjo nedfor skulen. Første klasse hadde enno ikkje kome seg av gårde då Grenda kom på besøk, då dei måtte få på seg alt av klede og utstyr. Då det var gjort og alle elevane var samla, tusla dei hand i hand ut av skulen og ned på stranda.
– Her må du passa deg så du ikkje tråkker i svanebæsj, for det er det mykje av, seier ein av ungane.
I starten var førsteklassingane meir opptatt av å lukta på hanskane dei fekk utdelt. Bladfyken fekk og tilbod om å lukta, og kan bekrefta at det ikkje lukta særleg godt.
– Men dei lukter kanskje enno verre etter at vi har plukka boss?, spurde Linda.
Burde ikkje vere lov
Vel nede på stranda finn elevane nok av ting å fylla posane sine med. Men bosset får ikkje all merksemd. Det er kjekkare å sjå på fine steinar og skjell, klatra i trer og dyppa posar og kasta steinar i vatnet. Ein av elevane legg frå seg posa si på stranda.
– Hallo! Det er ikkje meir forsøpling vi treng, seier Linda Jensen med eit smil.
Elevane har snakka om boss på skulen, om kildesortering og viktigheita av å kasta bosset i spannet og ikkje i naturen.
– Det burde ikkje vera lov å kasta boss i naturen. Eg trur faktisk ikkje det er lov, seier Johanne.
– Det ser stygt og ekkelt ut, skyt Ellie inn.
Gje bosset til mamma
Det er ein forblåst gjeng som arbeidar seg bortover Stølavikjo. Det er kaldt og fælt og mykje smått å plukka på. Medan dei går bortover stranda og leitar i både sand og kratt, kjenner ei av dei at nok er nok.
– Kven er det som hiv alt dette greiene på stranda?! Eg blir sint, kjem det plutseleg frå Bjørg Amelia.
Ho har funne ein stor bit med plast og forstår ikkje kvifor folk legg frå seg slikt.
– Æsj, eg hatar boss i naturen, seier Pia. Ho tenker seg litt om før ho legg til;
– Det kan jo henda det var eit uhell. Kanskje det blåste lika masse som no og så mista nokon det. Men det er uansett ikkje bra.
– Eg plar gje bosset mitt til mamma, stadfestar Astrid.