Valekrossen tett på full

– Blir me særleg fleire, så er det ikkje Valekrossen lenger, for Valekrossen skal vere eit lite og trygt miljø med få elever og lærarar.

Det seier avdelingsleiar Hanna Haugan Solheim og rådgjevar og fagkoordinator Julie Holmedal Askeland om avdelinga ved Kvinnherad vidaregåande skule som har vakse frå ti til 26 elevar på to-tre år.

– I nokre fag kan me ha fleire, men seks elevar i ein klasse er ideelt. Desse elevane treng eit lite, føreseieleg og roleg miljø. Me håper å kunna vera ein trygg mellomstasjon der me kan rusta elevane til å etter kvar koma tilbake til KVV eller ein annan vidaregåande skule, seier Askeland og Solheim.

Stord veldig «på»

Noko av grunnen til auken i elevtal kan ein spora tilbake til eit tett og godt samarbeid med Stord, som sju av elevane pendlar til Valekrossen frå.

– Nav på Stord er veldig «på» for å få eit utdanningsløp som er tilrettelagt for den einskilde. Alle må ikkje alltid gjennom same kverna. Fellesnemnaren er at alle er under behandling for noko. Dei kan ha eitt, to, fire fag, og tilpassa det til den strukturen skuledagen deira treng for å halda hjula i gang, seier Julie Holmedal Askeland.

Askeland og Solheim meiner det er fleire faktorar som har ført elevtalet opp med 160 prosent frå 2020 til no. Blant faktorane nemner dei at stigmaet kring Valekrossen er i ferd med å bli fjerna, samtidig som dei har hatt ein strategi for rekruttering, bygd lag rundt støttesystemet, vist seg fram med open dag og fått ut meir informasjon ut til KVV-foreldra.

– Pandemien har kanskje sett sine spor, der har me sett at forsking har vist at fleire slit etter pandemien. Isolert sett er det kanskje ikkje bra at me har mange elevar, men alternativet er truleg heller at elevane ramlar ut av skulen. Me har eit sterkt fagleg fokus på opplæring. Dette er skule, behandling har dei ein annan plass, forklarer Solheim og Askeland.

Det er tre kontaktlærarar pluss fire andre lærarar som er tilknytt Valekrossen, og det er undervising fem dagar i veka.

Suksesskriterie

Kathrine Horvli (24) og Hilde Marie Rødder Losnegård Storjord (23) er blant dei som reiser langt for å gå på vidaregåande skule på Valekrossen. Jentene er frå høvesvis Rubbestadneset og Stord, og dei er begeistra for kva tilbod dei får på KVV-avdelinga.

– Me har hatt eit lite forskingsprosjekt der me har sett på skilnadane mellom å gå på vanleg vidaregåande skule og her på Valekrossen. Me fann at det var stor innverknad på både skulegang og miljø å samla elevane slik som her. Her er fleire med litt like utfordringar på ein plass, og det er med på å endra motivasjonen til elevane, saman med fokuset på tilrettelegging, seier elevane.

Jentene prøvde i sitt prosjekt å finna fram til kva som var suksessfaktorane for dei som trengte litt ekstra tilrettelegging.

– Me kunne tenkt oss å gå djupare inn i materien, men på den tida me hadde til rådvelde, fann me at dette var miljø, små klassar, tryggleik og god oppfølging, forklarer dei to.

Begge pendlar over fjorden tre-fire dagar i veka. Det har gitt dei ei ny utfordring: kollektivtilbodet i Kvinnherad.

– Me får tilrettelagt ein veldig god skuledag, men syns det er dårleg at me ikkje får tilrettelagt reisa betre. Det er mange på skulen som får avslag på søknad om tilrettelagt transport, og me opplever at det er tyngande med busstilbodet som er her. Skulen er god, men reisa er lang og tung, påpeikar Kathrine.

VG3 over to år

Om morgonen får dei taxi frå Sunde, sidan det då ikkje går buss til Valen. Returen heim er ofte langt meir krevjande, mellom anna fordi dei må innom Husnes og stundom skifta buss.

– Det er ein viss frustrasjon frå vår side knytt til dette. Me bruker mykje tid og krefter på å laga trygge rammer med god tilrettelegging, og så risikerer ein at det gode arbeidet på skulen blir sett i spel av krevjande transport, seier Hanna Haugan Solheim, og peiker på at kampen mot utanforskap eit satsingsområde i Vestland fylkeskommune.

For Kathrine og Hilde Marie er dette skuleåret på Valekrossen eit steg mot eit vitnemål.

– VG3 er ganske tungt, så me tar det over to år, seier dei, og har mål om å få generell studiekompetanse i løpet av neste skuleår.

Begge tar norsk og sosiologi i dette skuleåret, medan Kathrine tar naturfag og Hilde Marie matte.

– Syns det er meir skulearbeid her enn på anna skule eg har gått på, mellom anna fordi me går inn i det, blir tettare følgt opp og driv oss fram. Me har energi igjen til å vera på skulen fordi det er så godt tilrettelagt for oss. Dei er flinke til å ta seg tid til kvar enkelt elev, seier Hilde Marie.

– Det er noko som gjekk igjen i undersøkinga vår også, sluttar Kathrinde.