Rommet som er enno ikkje har fått eit kjønsnøytralt tittel, rådmannarkivet, husar no store deler av kunstsamlinga frå banken. Dette er eitt av dei best eigna lokala for oppbevaring av kunsten

– Trengs meir enn hammar og spikar

Anita Lykkja meiner det skal meir til enn hammar og spikar for å få kunstsamlinga frå banken opp frå rådhuskjellaren, og ut i offentlege bygg.

Det er Grenda som har teke initiativ til å følgje opp artikkelen «Kva skjer med gåva frå banken?» med eit besøk i arkivet til kommunen, for å ta den omtalte kunstsamlinga i nærare augesyn.

– Då eg snakka med deg sist fekk eg ikkje sagt alt eg burde sei om denne samlinga, seier Anita Lykkja då bladfyken vitjar rådhuset.

Med det siktar ho mellom anna til at møtet dei hadde i levekårsutvalet 6. oktober ikkje var blitt nemnd. Der var kunstsamlinga ei av sakene som vart drøfta, og det vart sett saman ei gruppe som skal sjå vidare på fordelinga av kunsten.

Gruppa består av Lars Næs, einingsleiar for informasjon og innbyggjarservice, kulturrådgjevar Anita Lykkja, Knut Bjørgvik, som er einingsleiar for bygg og eigedom, samt Kent Are Kjørsvik Petterson, som er politisk vald frå Levekårsutvalet.

Dette kunstverket er blant dei som står lagra i rådmannarkivet. «Damehovud i gips» er laga av Hanna Christie Abrahamsen (f. 1907), som hadde verkstad på Varaldsøy og i Dimmelsvik. I tillegg til å vera inkludert i Kvinnherad kommune si samling, har også Vestlandske Kunstindustrimuseum i Bergen, samt Kunstindustrimuseet i Oslo verk av Christie i sine samlingar.

Fordelingskriterier

Konklusjonen etter møtet var følgjande:

«Kunstverk gitt av Kvinnherad Sparebank/Sparebank 1 SR-Bank til Kvinnherad kommune fordelast etter kriteria som er føreslått og prioriteringane. Det bør vurderast om kunstverka skal vere stilt ut i periodar på dei ulike stadene, og så flyttast til andre.»

Kriteria er desse: Å gjera kunstverka synlege for publikum, at verdifulle bilete skal henge på godt forsvarlege stader, og at bileta som er forankra lokalt bør hente i bygda dei er måla, jamfør assosiasjon og gjenkjenning. Kommunale bygg som vert prioritert i fordelingane er lista opp i denne rekkefølgja: Omsorgssenter, skular, offentlege publikumsareal og utsmykking av nye kommunale bygg.

Kunst er viktig for oss alle

Lykkja er tydeleg på at det er viktig å få delt ut kunsten, men understrekar at det også er viktig å vite at kunstverka er sikra, mellom anna gjennom tydelege avtalar med dei som skal smykke ut bygningen sin med verk frå samlinga.

– Kunst i omgjevnadane våre gjer noko med oss. Vi skal prøve å få til eit møte i gruppa før jul, slik at vi vonleg kan byrje fordelinga etter jul, seier ho.

I saka som var oppe til drøfting i Levekårsutvalet 6. oktober, vart det i så måte referert til FN sine berekraftmål, nr. 3 og 9. Kunst i offentlege rom blir i sakspapira omtala som ei form for sosial berekraft:

«Kunst er ein viktig del av den daglege trivselen, og er med å formidle samhald og fellesskapskjensle. Kunst og kultur legg til rette for tankesett og arbeidsmetodar som fremjar eit nytenkjande samfunn. Kunst gir oss mogelegheit til å uttrykke og ta imot kjensler, og å oppleve meistring, tryggleik og styrke. Difor er det særs viktig å ha kunst i dei offentlege romma, kor folk ferdast, bur, ventar og arbeider.»

Lykkja ser difor fram til å fortsetja arbeidet med fordelinga av samlinga, og håpar dei klarar å tenkje utan føre boksen når denne skal gjerast tilgjengeleg for flest mogleg av innbyggjarane i kommunen.

I kunstsamlinga er det stor variasjon av teknikkar og materialar. Mellom anna finst det mange teppe og åkle.
Anita Lykkja snakkar på vegne av gruppa som skal fordele kunstsamlinga når ho seier at håpet er å få kunsten ut i det offentlege etter jul.
Anita Lykkja snakkar på vegne av gruppa som skal fordele kunstsamlinga når ho seier at håpet er å få kunsten ut i det offentlege etter jul.
Anita Lykkja snakkar på vegne av gruppa som skal fordele kunstsamlinga når ho seier at håpet er å få kunsten ut i det offentlege etter jul.
Powered by Labrador CMS