Tok sommaravslutninga på Halsnøy Kloster

Dermed farta både deltakarar og frivillige ut i samla tropp til den historiske staden.

Der vart dei tekne godt i mot av avdelingsleiar Helen Petersen før dei fekk ei gaida omsyning på det historiske tunet. Med seg hadde dei også to gaidar som omsette det ho hadde å fortelja til høvesvis ukrainsk og kinyarwanda, sistnemnde er eit av dei offisielle språka i nettopp Rwanda.

Teke tilbake

Petersen la ikkje skjul på kva for ei historisk perle folket på Halsnøy faktisk har like i nærleiken.

– Mange snakkar om Baroniet, og det er fint der, men her er historia forankra på ein heilt annan måte. Kulturen kom fyrst inn gjennom klosterporten, før den så gjekk vidare ut att til folket gjennom den same porten, fortalde Petersen.

– No er det eit museum, men me har også teke tilbake nokre av rollene som klosteret ei gong hadde. Me tek inn kulturen, før me spreiar den vidare. Dette gjer me gjennom mange ulike arrangement gjennom året, fortsette ho.

Dei totalt 45 deltakarane på sommaravslutninga var heldige med vêret denne dagen, sola skein frå sprekkene i skylaget, stikk i strid med det vêrmeldingane melde om på førehand. Diakonimedarbeider og samarbeidspartner til Språkkaféen Ingunn Koløy var strålande nøgd med både påmeldinga og dagen så langt.

Omsorg og rausleik

Ingunn har vore aktivt med på språkkafeen siste året.

– Alle turane me har hatt i vår starta med at eg var på tur i påsken og fortalde om det då eg kom tilbake. Då synte det seg at det var mange som også likte å gå på tur, noko som igjen førte til at det blei planlagd ein tur til Bremstølen og Myrdalsvatnet. Når det så etterpå vart snakk om kva me skulle gjera til sommaravslutninga, så var det nokon som føreslo Klosteret. Og slik blei det, fortalde Koløy.

– Det er kjekt at dei kan få både sjå og oppleva ting også. Nokre av dei er til dømes med i Gospelkoret, medan andre har vore på basar. I går hadde me til og med nokon som fekk koma på besøk til garden til Kristine Hestad for å ri, etter å ha kome med ynskje om det. Det er kjekt at dei får vera med på ulike ting og at dei veit litt kva som skjer her, fortsette ho.

Koløy understreka at det var takka vera dei frivillige at ein slik tur faktisk var mogeleg.

- Det er frivillige som er med og køyrer, og éin frivillig, Sigbjørn Sjo, laga lapskausen. Det er så flott med folk som engasjerer seg og brukar av si tid til dette. Då får me til så mykje meir, og at våre nye landsmenn kan oppleva omsorg og rausleik det synest eg er fint. Dette er meiningsfylt arbeid, sa ho.

Også arrangør og ein av fleire primus motorar bak både Språkkaféen og avslutningsturen Monica Haugsdal var svært nøgd med dagen.

- Me er kjempenøgde med dagen, men ikkje minst så har Språkkafeen blitt ein knallsuksess spesielt etter at både Ingunn (Koløy, journ.merk.) og Bjarnhild (Lygre Sjo, journ.merk.) byrja å bli faste samarbeidspartnarar der. Frå hausten av skal me derimot flytta til biblioteket, og det trur me blir veldig bra. På biblioteket er dei flinke til å få med seg folk, understreka ho.

Fiskestong

Etter omsyninga fekk deltakarane høve til å utforska huset, hagen og den nærliggande fjæra, fleire hadde også med seg fiskestenger i håp om gode fisketilhøve.

Ein av deltakarane, Yevhen Akritov, fortalde at han var blitt invitert med av dei frivillige og tenkte at det ville vore fint å sjå seg rundt.

– Eg ville bli med og kikka på det gamle klosteret. Eg har vore på eit liknande museum oppe i Lofoten, så då tenkte eg at det ville vore kjekt å sjå her på Vestlandet også. Helene er flink til å fortelje om historia, eller som eg forstod, den internasjonale historia her frå Halsnøy kloster. No etterpå skal me ete lapskaus, gå tur langs kulturløypa, og kanskje fiska litt, sa Akritov.

– Har du teke med deg fiskestong?

– Det har eg. Eg skal kose meg, svara Akritov smilande.