Til topps med «Romantisk Fartsgrense»
Denne månaden si bokmelding i Uprisen er kåra. Den er skriven av Johannes R. Grov (14) frå Husnes.
– Fortare, fortare!
Eg ropar ivrig og dunkar handflatene mot dashbordet.
Artikkelen held fram under annonsen.
Regnet slår mot ruta, og hendene til Henrik klamrar seg til rattet.
Han pressar foten mot gasspedalen så speedometeret klatrar oppover, oppover.
Slik byrjar boka «Blindsone», skrive av Anders Totland.
Boka handlar om Sanne (16) og kjærasten hennar Henrik på (19). Alt Sanne vil, er å vere i lag med Henrik på fritida. Henrik er russ, og blir plutselig opphengt i russefestar. Sanne har høyrd mykje om kva som skjer på russefestane. Henrik vil heller vere på russefest, enn å vere med Sanne, for Sanne endrar dette alt.
Eg synest boka var engasjerande og handlingsrik. Boka startar med "in media res", som gjer at ein ikkje treng lese mykje for å komme inn i boka.
Boka er ikkje treig, men kjekk å lese.
Terningkast: 5
Overraska, men glad
Tysdag vart det klart kven Upris-kritikaren for november var. Johannes Grov, i 9D ved Husnes ungdomsskule, vart både overraska og glad over å sjå namnet sitt på denne kåringa.
Artikkelen held fram under annonsen.
Bokmeldinga over er det Johannes som har skrive, og det var med denne han vart kåra til månadens bokmeldar.
– Heile dette prosjektet har vore veldig kjekt. Eg har skrive bokmeldingar før, men eg hadde absolutt ikkje forventa dette, smiler ein blid 14 åring, som kan venta seg ein bokpakke i posten som premie.
Johannes har blitt lesen for sidan han var liten, og har sjølv lese ein god del bøker gjennom oppveksten. Han kvir seg såleis ikkje for å setje seg ned med ei bok, og er då særleg glad i skjønnlitteratur.
– Men det er ikkje så ofte eg set meg ned for å lesa, det er så mykje anna som skjer, så der kunne eg nok blitt flinkare. Eg har nokre søskenbarn som les veldig mykje, så eg håpar eg får arvar litt av dei, seier han.
Gjennomtenkt ordval og formuleringar
Den unge kritikaren tykte det var viktig å bruke eit godt språk, og tenkte difor over både formuleringar og ordval i bokmeldinga si.
– Kanskje det var difor eg vart kåra? Elles trur eg nesten det berre var flaks, ler han.
Grunnen til at han tenkte ekstra nøye over korleis han nytta språket var uansett ikkje å vinna.
– Bokmeldinga skal jo ligga ute, slik at kven som helst kan lesa den. Då syntes eg det var viktig å skrive ei ei bra melding, seier han.
Artikkelen held fram under annonsen.
Johannes understrekar vidare at boka han vurderte både var innhaldsrik og hadde ei bra handling. I tillegg var det eit pluss at den nytta lokale stader i forteljinga, som at rånarane køyrde rundt vatnet, på «stripo» og svinga av til MC-klubben, stader som han, som oppvaksen på Husnes, kjenner godt.
14-åringen avsluttar med å slå eit slag for nynorsken, skriftspråket «Blindsone» også er skriven på.
– Nynorsk er eit morosamt språk. Det er sikkert ikkje alle som er samd med meg i dette, men eg synest faktisk nynorsk er kjekkare, både å lesa og skriva enn bokmål.