Testar ut meir bruk av georadar
Georadar vert stadig oftare teke i bruk i norsk arkeologi. Særleg ved kartlegging av kyrkjestader, ruinar og gravplassar frå mellomalderen.
I byrjingar av mai kom arkeologar frå Møre og Romsdal og Vestland fylkeskommunar til Agatunet i Ullensvang. Ved hjelp av georadar leita dei etter spor av kapellet som stod på storgarden i mellomalderen.
Ifølgje arkeolog Arve Nytyn fungerer ein georadar nærast som eit ekkolodd som sender radiobølgjer ned i bakken.
– Objekta under bakken blir reflekterte tilbake til ein mottakar, og i databehandlinga etterpå kan arkeologane sjå kva som gøymer seg der, seier han til Vestland fylkeskommune si heimeside.
Det vert understreka at tida med spade og gravemaskin nok ikkje er forbi for arkeologane, men georadar blir i aukande grad teke i bruk i Norge.
– Det kan i enkelte tilfelle vera eit godt alternativ til spade og gravemaskin. Det er eit ikkje-inngripande verktøy, som kan avdekka kva som skjuler seg under bakken. Vi tek det i bruk no for å vurdera georadar som alternativ til graving når vi kartlegg kyrkjestadar, ruinar og gravplassar frå mellomalderen, fortel arkeolog Andrea Skrede.
Spanande funn
Agatunet er eit freda klyngetun og friluftsmuseum som inneheld 67 verna bygningar. Den eldste bygningen er lagmannsstova frå 1220, som går attende til tida då garden Aga var ein stormannsgard og sete til Sigurd Brynjulfsson. Han var lagmann og rådgjevar til kong Eirik Magnusson, son til Magnus Lagabøte.
Kanskje kan ein no finna spor av kapellet som ein gong stod på garden?
– No ventar ein periode med tolking av innsamla data frå undersøkingane, men vi har allereie gjort nokre spanande funn. Sør for Lagmannsstova kan vi skimta avtrykket etter kva som kan vere endå ein bygning. Om det faktisk er kapellet vi ser avtrykk av er framleis usikkert, men likevel spanande, fortel Skrede.