Stolte, slitne og lukkelege

Over 190.000 kroner er 24-timarssyklinga til Vidar og Kjetil Mehl verdsett til.

3900 kroner timen eller 127 kroner kilometeren? Uansett kva variant du vel, er det ei ok inntekt for å slita runde etter runde på sykkelsetet. Spesielt når ein tenkjer på at slitet går til ei god sak, og i dette tilfellet to gode saker.

– Det er ei utruleg støtte me har fått, seier Kjetil Mehl etter å ha fått døgnet på sykkelsetet litt på avstand.

Hell i uhell

Planen deira var opphavleg å sykla på idrettsbanen i Rosendal, med start fredag kl. 16. Vêrmeldingane framskunda startskotet til Kristi Himmelfartsdag kl. 12, og ein tabbe av asfaltleggjarane tvang brørne frå nyasfaltert, flat friidrettsbane til Omvikdalen.

– Eg kallar det hell i uhell at det vart slik. Det kosta oss 7000 høgdemeter kvar, men me vann stort på engasjement trur eg. No vart heile sykkelturen ei stor hending for heile Omvikdalen, og det var veldig mange som stod langs løypa og heia oss fram, seier Kjetil til Grenda to dagar etter målpassering.

– Korleis er kroppen?

– Ganske så bra. Det er fælt å seia det, men eg kjenner lite til det no. Knea var ikkje gode på fredagen, men eg kjem meg på jobb i morgon, seier han.

Ein snittfart på over 31 km/t måtte til for å slå norgesrekorden på 740 kilometer på eit døger. Kjetil og broren Vidar starta ut i eit forrykande tempo, og la bak seg 37 kilometer i løpet av første timen, trass i at Kjetil allereie på første runden rauk på ei punktering.

Vidar heldt rekordtempo døgeret gjennom, og låg heile vegen føre skjema til ny norgesrekord, og klokka til slutt inn på 767 kilometer. For Kjetil vart det litt annleis.

– Det tyngste var i fem-tida på morgonen. Då hadde eg gitt opp å no 700 kilometer. Då eg passerte 500 km, sa eg at eg skulle til 540 før eg tok pause, men klarte ikkje meir enn 520. Eg stupte inn i bubilen til foreldra mine (som stod i vegkanten på tunet, red.merk), og sovna på golvet. Eg fekk me opp etter 20 minutt, fekk i meg ei julebrødskive og så bar det ut i natta igjen. Etter ein time følte eg meg i knallform, og såg då at 700 km var innan rekkevidde, fortel Kjetil.

Mental kamp

Både fysisk og mentalt er 24 timar på sykkelen ein styrkeprøve. Når du i tillegg tilbakelegg over 30 kilometer i timen medan du er på sykkelen, handlar det om å yta konstant.

– Korleis klarte de det?

– Ein må heile tida sikta mot delmål, spesielt når du kjem utpå natta. Eg hadde 32 km/t i snitt i dei 22 timane eg var på sykkelen. Eg rauk på to punkteringar, og måtte nokre tissepausar, reknar Kjetil på.

Då Grenda nærma seg trykking var nærare 190.000 gitt til innsamlinga. Summen skal delast mellom Kreftforeningen og Landsforeningen for slagrammede. Tiltaket har fått stor merksemd både undervegs i løpet og etterpå. Vidar vart intervjua av TV2 for si bragd og bakgrunnen for stuntet, medan Kjetlane – gardstunet til Kjetil Mehl – samla mykje publikum både torsdag og fredag.

Blant dei mange som stilte opp for brørne var Kvinnherad Sykkelklubb, som tok på seg å vera hjelperyttarar. Det kom spesielt godt med utpå fredags morgonen, då vinden vart veldig sterk.

– På siste runden var me begge utpå graset ein tur på grunn av vinden, minnest Kjetil.

– Dei har slite ut sikkert 20 hjelperyttarar i løpet av turen. Kva dei er laga av er umogeleg å seia, sa Per Korsvold i sykkelklubben like etter dei 24 timane var omme.

– Hjelperyttarane betydde mykje i vinden, takkar Kjetil før han legg til:

– Var nokre som tørka støv av racersykkelen sin her i dalen også, ja, smiler han.

Motivasjon

Brørne hadde mykje motivasjon gåande rundt seg i løpet av dei 24 timane. Pappa Jostein fekk slag for 11 år sidan, og manglar førlegheit i eine armen. Det hindra han ikkje i å ringa med bjølla med andre armen og heia dei rundt løypa.

Vidar sin sambuar Helene slost mot hjernekreft for to år sidan og var gjennom ein omfattande operasjon. Sjur Langesæter, eldsjel i sykkel- og skimiljøet i Kvinnherad, slost mot kreft i desse dagar, og var innom både då starten gjekk og målgang nærma seg.

– Det var rått å klara dette. Eg trur mange er stolte av kva me har fått til. Me er strålande nøgde, seier Kjetil.

Etter målpassering sa han at det var mange nedturar og mange oppturar undervegs.

– Eg har fortrengt det vonde minna allereie, og hugsar berre dei gode. Du blei jo på gråten når du sat på sykkelsetet då det var gått 21 timar, og såg folka som dette betydde noko for. Ein blir emosjonell, lover han.

Før start snakka brørne om at det var 7000 høgdemeter dei måtte dra seg gjennom. Allereie før første tråkket var 25.000 kroner samla inn. 100.000 var innsamla då det stod at tre timar av løpet, og det nærma seg 190.000 kroner då Grenda nærma seg trykken.