– Stolt av å bu i ein kommune med så stor bokfauna

Primus motor bak hendinga var butikksjef for Norli Heidi Sande Gertz. Ho ynskte å gjenta suksessen frå i fjor ved å invitera alle lokale forfattarar ho kunne koma på til ein lokalbokmarknad.

– Forfattarane står fritt til å selja bøkene sjølve, altså som ein marknad, fordi fleire av desse bøkene er skriven på dugnad og målet gjerne er å koma i null, eventuelt få inn pengar til lokale aktivitetar, sa Gertz om ideen.

– Det er med andre ord meint som ein slags hyllest til eller feiring av både forfattarar, bøker, og ikkje minst nynorsken. Folk, forfattarar og frivillige organisasjonar får høve til å møtast, snakka om bøker og få ei bok eller to signert, la ho til.

Barn og naturen

Ved eitt av borda sat forfattarane Aasmund Taarn Sande og Anne Karin Fonneland.

Sande, som kanskje er mest er kjend for morospalta i Kvinnheringen Paa Tampen, har også gjeve ut fleire bøker. Hans nyaste bok kom ut i 2020 om Strupebandet, Gje meg ein A – Strupebandet med takt og tonar gjennom 40 år. Tilbake i 2017 vart også morospalta hans samla og foreviga i ei bok; Nu skal De høre : Paa Tampen.

– Det er kjekt å treffa og snakka med folk. Og dersom nokon kjøper nokre av bøkene i staden for at dei ligg heima, så er jo det ein fordel. Her kan dei også få ei billig julegåve, understreka Sande med eit smil.

På andre sida av bordet sat Anne Karin Fonneland, også ho oppteke med ein jamn straum av folk kring seg.

Fonneland debuterte som forfattar allereie tilbake i 1996, og har så langt gjeve ut ni bøker. Den ferskaste i samlinga heiter Olav H. Hauge og trea. Om å sjå naturen – og klimakrisa no! Ho har også gjeve ut ei barnebok, Flyg ut kom tilbake, som i fylgje ho sjølv er den ho er mest stolt av.

– Den boka handlar i grunn om ulike fenomen som skjer ute i naturen, både i havet og i skogen. Den er fin til å få i gong gode samtalar med barn om naturen, for det er så viktig at dei får lov til å oppdaga og leggja merke til alle fuglane, dyra, og skogen. Kunnskap om naturen gjev glede, sa Fonneland.

Tvers ovanfor Sande og Fonneland, på andre sida av det opne rommet, sat fleire forfattarar. Blant dei var ein jovial duo, Anders Totland og Ståle Eskeland, som såg ut til å kosa seg med å prata med folk, trass i at bordkavaler nummer tre var den som fekk det meste av besøket, nemleg Språksjov-aktuelle Arne Torget.

Eskeland debuterte som forfattar tilbake i 2020 med barneboka Mekker’n : Råneturen, medan Totland debuterte allereie tilbake i 2015 og har så langt 15 utgjevne titlar bak seg. Den ferskaste romanen, Til jord skal du bli, kom i 2022.

Festival kanskje?

– Eg fekk streng beskjed av kona mi om at når Heidi lagar til noko, då må du stilla opp. Eg hadde håp om å få slappe av heima i dag sidan det også er bursdagen min, men den gong ei. Nei, men frå spøk til alvor, det er veldig fint at nokon lagar til slike ting og løftar fram lokale folk, fortalde Anders Totland.

Den andre halvdelen i den joviale duoen, Ståle Eskeland, innrømma også på spøkefullt vis at han var der hovudsakleg for å sleppa unna jobb.

– Dersom eg sit her så slepp eg i alle fall å vera på jobb. Men me har ikkje fått så mykje besøk, innrømma Eskeland.

Derimot fekk han litt draghjelp frå Totland til kva han likevel kunne skryte av.

– Du må fortelje det du har fortalt til alle andre som har vore innom, oppmoda Totland.

– Jau, eg kan skryte av at redaktøren min er den same redaktøren som Jon Fosse har. I tillegg fekk boka mi ein seksar av BT sin meldar, lo Eskeland.

Og akkurat dét er det ikkje mange som får, skal me tru Totland.

– Dersom meldaren liker det du har skrive og tykkjer det er heilt fantastisk, så får du ein femmar. Det er nesten ingen som plar få seksarar. Det er ganske imponerande, skrytte han vidare av kollegaen sin.

Like ved, bakom trengselen av folk, sat tredjemann ved bordet, Arne Torget. Torget, som denne helga kunne sjåst som gjest i underhaldningsprogrammet Eides Språksjov, er også nyaktuell med boka Pus.

– Det går rimeleg greitt. Eg har seld kring 30 bøker på halvannan time, sa Torget smilande samtidig som endå ein kunde kom bortom bordet for å sikra seg ei bok.

– Eg tykkjer at dette her er veldig kjekt, og det syner berre at kvinnheringane er eit skrivande folk. Eg er stolt av å bu i ein kommune med så stor bokfauna, og eg håpar at denne marknaden her vil veksa i åra framover. Kanskje det kan bli til noko meir, ein festival kanskje? føreslo Torget.