– Satsar på at det er blitt ein tradisjon
Med Rock and Bolle vel gjenomført tidlegare på dagen, var det på laurdag kveld klart for sjølve Fest i Valen. Arrangør og Ranch-vert Ståle Eskeland kunne ikkje vore meir nøgd med resultatet.
– Det er ikkje anna å sei enn at det var kjempekjekt, og eg har ikkje høyrt noko anna frå nokon andre heller. Alle tilbakemeldingar frå alle partar, både dei som jobbar, banda og gjestane, har vore kjempekjekke, fortel Eskeland strålande nøgd dagen etterpå.
Konseptet er satt
– Når det blir slik som dette og ein får så mykje skryt for plassen vår, så vil ein jo gjera det igjen. Eg synest me har bygd opp noko ganske bra her, legg han til.
Eskeland fortel også at det ikkje var eit einaste problem i løpet av heile kvelden.
– Det var berre store smilefjes, og ingen trøbbel eller tull på noko tidspunkt. Folk blir jo ganske gode og «fudle», men det var altså berre god stemning. Me hadde ingen episodar, alt gjekk knirkefritt og det er jo slik det skal vera, understrekar han.
På spørsmål om korleis det gjekk med billettsalet kunne han røpa at dei ikkje vart utselde, men at det likevel gjekk veldig bra.
– Det gjekk akkurat, og me har nok økonomi igjen til neste år. Noko som er målet vårt. Dette har jo i grunn vore eit prøveprosjekt, og viss bygda ikkje var interessert så hadde det heller ikkje vore levedyktig. Men me ser at dette er noko bygda er glad i, og då er det ingen grunn til å stogga. Me satsar på at det har blitt ein tradisjon, seier Eskeland.
– Me vil også halda ting der det er no, konseptet er satt. Me vil ikkje at det skal bli for stort, men heller meir intimt med den vetle organisasjonen som er der, legg han til.
God hjelp
No er derimot tida komen for å pusta litt ut, bortsett frå å rydde opp etter gårsdagens eskapadar.
– Me hadde aldri klart dette utan ein veldig god venegjeng som er med oss frå både Stord og Kvinnherad. Alle har vore med og hjelpt til med å bera gjerder og teke bosset. Ting skal tømmast og vaskast, plukka opp ting. Mykje er allereie gjort, så no er det i grunn berre småting igjen, forklarer Eskeland.
– No skal me pusta ut og kvila, før me ser på kva som kan forbetrast til eit seinare høve, avslutta han.