Rektor Rikard: – Lærarane er utruleg dyktige

Etternamnet har han frå Røros, der han framleis reiser på familietreff med jamne mellomrom. Men fram til årsskiftet 2018/19 har Rikard Røros budd i Oslo. Han er utdanna spesialpedagog, og har jobba i ulike skular i hovudstaden, mellom anna som assisterande rektor. Overgangen var stor då han og sambuaren bestemte seg for å flytta frå Grünerløkka i Oslo til Gangstø på Sunde.

– Det er jo noko med å undersøka kva livet har å by på. Sambuaren min kjem frå Fitjar, så det var nærliggande å reise til Sunnhordlandsregionen. Vi er glade i å gå i fjellet, så Kvinnherad var eit godt val for oss, seier han.

Undarheim skule sin nye rektor har to døtrer på 3 og 7 år. Det verkar som familien trivst godt i Kvinnherad, der Røros har jobba i ulike ledd i oppvekstsektoren.

– Eg starta som ungdomslos, før eg kom inn i PP-tenesta og jobba med organisasjonsutvikling der. Så har eg vore prosjektleiar i kommunen, i kompetanseløftet for spesialpedagogikk og inkluderande opplæring. I tillegg har eg jobba 40% i HVL (Høgskulen i Vestland) som utviklingsrettleiar.

Skule for alle

Men det var ein dimensjon som mangla for Rikard Røros i alt utviklingsarbeidet. Han sakna nærleiken til elevane og sjølve skulepraksisen. Difor søkte han på stillinga som rektor ved Undarheim skule.

– Ein kan sitja og diskutera skuleutvikling, men det er først i møte med praksis desse orda betyr noko. Ein kan meina mykje om til dømes inkludering. Men ein lærar tek kanskje 200 avgjersler i løpet av ein skuletime, og det er i desse avgjerslene at ein kan visa inkludering i praksis, og det er då det faktisk betyr noko, meiner Røros.

Rikard går til jobben med litt ærefrykt:

– Undarheim er jo ein kjempefin plass, med ein god kultur og godt arbeidsmiljø. Vi skal ta med oss det og samtidig vidareutvikla. Dette er eit arbeid som aldri tar slutt.

Rikard er oppteken av at det skal lagast ein skule for alle born, uansett kva bakgrunn og føresetnader dei har.

– Vi skal romma det mangfaldet som er her hos oss, og anerkjenna det som ein ressurs. Det er viktig å skapa ein kultur for at alle høyrer til, at nokon saknar deg når du er borte, at du har noko å bidra med, uansett kva bakgrunn du har. Då føler du tilhøyrsle, då får du lyst til å vera her og læra både fag og sosiale ferdigheiter. Eg vil at både foreldre og resten av Husnessamfunnet også kjenner at dei høyrer til på Undarheim.

Ukjent framtid

Røros veit av erfaring at det kjem til å koma mange utfordringar i jobben, og vil bidra til at alle tilsette kjenner dei kan handtera utfordringar saman. Han ser også for seg ei meir langsiktig utfordring for alle skular:

– Verda utviklar seg fort, så me veit ikkje heilt kva samfunn vi utdannar elevane til. Kva slags yrke finst om 15 år? Det er me faktisk ikkje sikre på. Då må me ta gode val i kva strategiar og ferdigheiter me skal gje elevane, for at dei skal kunne møte den framtida, seier Rikard Røros.

Den nye rektoren ser også andre teikn i tida som han vil retta merksemda mot.

– Er det noko som er øydeleggande for menneske, så er det utanforskap. Vi må ha system for å førebygge, oppdage og følge opp utanforskap. Lærarane treng arenaer der dei kan snakka om kva dei observerer, så det blir fanga opp.

Kvardagsgleder

Rikard snakkar fort og engasjert. Så stoppar han opp og smiler:

– Men det er viktig å seia at dette er tredje dag på jobben, og eg har ikkje nokon kjappe, ferdige løysingar, altså, eg er berre veldig engasjert i akkurat desse tinga.

– Men me forstår at du gler deg?

– Ja! Eg gler meg til å bidra til at dei tilsette opplever å lukkast. Ofte er det mykje kritikk retta mot skulen, men lærarane er jo så utruleg dyktige! Eg gler meg til å bygga laget rundt læraren, og vera ein støtte for dei. Eg gler meg til kvardagen, dei daglege gledene, utfordringane, plasterlappane, dei som får til ting for første gong, alle dei der nydelege møta, smiler rektoren.