Skogdagen i Uskedalen vart eit realt trekkplaster trass i striregn. Rekordmange var lystne på å læra meir om skogbruk.

Rekord på skogdagen i Uskedalen

Onsdag denne veka inviterte Skogselskapet til ein skogdag i Uskedalen for eit lynkurs i skogbruk, noko mange trassa vêret for å få med seg.

Publisert Sist oppdatert

Over 80 personar i alle aldrar traska opp i ausande regn til taubaneanlegget på Feet denne ettermiddagen, noko som i fylgje arrangør og dagleg leiar for Skogselskapet i Sogn og Fjordane Ruben Bøtun var ny rekord for skogdagane deira.

– Me forventa ein del folk, men ikkje så mange. Me reiser jo rundt i heile Vestland fylke, og på skogdagen me hadde i går så var me godt nøgde med rundt 40 frammøtte. Så kjem me hit og det blir det dobbelte, det er veldig kjekt å sjå, sa Bøtun.

– Det me ynskjer er å få kunnskap om skogbruk ut til folket. Korleis ein kan driva på ein god måte, alt i frå hogst til planting og ungskogpleie, fortsette han engasjert.

Størst i landet

Arrangementet, som var eit samarbeid mellom både Skogselskapet, Søre Kvinnherad Skogeigarlag, Kvinnherad kommune og Statsforvaltaren i Vestland, hadde mange hender i sving både for å syna utstyret som vert brukt òg for gje deltakarane mest mogeleg kunnskap.

Blant andre var kurshaldar Arnt Laukeland med og delte velviljug av kunnskapssekken sin. Han kunne til dømes fortelje at taubaneanlegget i Uskedalen har eit forventa uttak på mellom 15000 og 20000 kubikk skog, noko som gjer det til det største taubaneanlegget i landet.

Noko av det som Laukeland understreka mest var viktigheita med å gjera ting til rett tid, både når det gjeld hogst og nyplanting. Og særleg nyplanting var det fleire som tok opp som eit viktig tema.

– Akkurat som meg så er skogen hoggeklar fyrst etter passerte 60 år. Før det er den for ung og avkastinga vil ikkje vera like bra. Det verkeleg etter 60 at det er noko å henta, spøkte Laukeland.

Han peika bort på dei næraste trea og forklarte at dei var for unge til å takast no.

– Dersom de ventar 10 år, så vil de få enormt mykje att for det som trea vil vekse i løpet av den tida. Dei trea det har framleis mykje god vekst i seg, noko de vil få god avkasting på ved å venta, forklarte han.

Arnt Laukeland (bak t.v) sat på mykje kunnskap som han gladeleg dela med dei frammøtte. Særleg understreka han viktigheita av å gjera ting til rett tid når det kjem til skogbruk.

Inga skognæring

Vidare understreka han også viktigheita av nyplanting etter hogst. Skogeigarane er nemleg plikta til å planta ut nye tre etterpå.

– Nyplanting bør skje innan 5 år etter hogst, men aller helst allereie året etterpå. Ventar du for lenge så vil det berre vekse opp masse buskar, kratt og bringerbærris. Då blir det det vanskeleg å planta nye tre, forklarte Laukeland.

– Det er også viktig å hugsa på at ved å planta nye tre så sikrar ein at dei som kjem etter oss om 60 år kan nytta og tena på dei same resursane, poengterte han.

Dette var noko dagleg leiar Bøtun sa seg heilt einig i, men han meinte at det allereie vert hogd litt for mykje og planta litt for lite.

– Det er viktig å sørga for at me har desse resursane om 50-60 år også. Me er kjempeheldige med at nokon planta alle desse trea utan å få ei krone for det, det er me dårlege på her i Vestland. Eg er redd for at me om ein 60-70 år ikkje lenger har ei skognæring viss me ikkje skjerpar oss, sa Bøtun.

Dagleg leiar for Skogselskapet i Sogn og Fjordane Ruben Bøtun (grøn kaps) tok runde etter runde for å tilby alle deltakarane både kaffi og bollar.

Samarbeid

Med under arrangementet var også Fagdirektøren for Statsforvaltaren i Vestland Dirk Kohlmann, som heller likar å kalla seg for fagdirektøren for skog, tre og grøne verdiar. Fagdirektøren skrytte av Kvinnherad kommune.

– Kvinnherad har alltid passa på å ha den rette kompetansen, og dei har vore heldige med folka som sit på den kompetansen. Dette samarbeidet hadde aldri gått utan at Francesca (Galdiolo, rådgjevar for skog, utmark og viltforvalting i Kvinnherad kommune, journ.merk.) har tilliten hos skogforvaltarane, sa Kohlmann.

– Vår oppgåve er å vera gode rådgjevarar og å vera tilgjengelege. Det viktigaste er derimot samarbeid. Trevirke er ein utruleg etterspurt resurs, og eg meiner at skogen er den nye olja. Difor er det viktig at folk jobbar saman, det er då dei store prosjekta vert til, fortset han.

Både Kohlmann og Galdiolo understreka at det dei håpte folk ville sitja att med etterpå var viktigheita av samarbeid, både med kvarandre men også med dei sjølve.

– Ikkje gjer noko åleina. Det er lurt å tenkja gjennom ting

frå dag éin og ha ein felles plan for heile arealet. Ja, det er dyrt med store investeringar som dette, men det finst fleire tilskotsordningar ein kan søkja om, så sluttrekninga vert ikkje så stor. Det viktigaste er samarbeid, avslutta Galdiolo.

Her fekk deltakarane ein demonstrasjon av korleis taubaneanlegget fungerte.
Etter at trestokkane er vel nede, vert dei reinska for alt av kvistar.
Det går radig unna når ein har skikkeleg utstyr.
Sjølv om leiaren for Norsk Taubanelag Torbjørn Frivik spøkte med at skognæringa hadde byrja å slita med forgubbing, måtte deltakarane i Uskedalen kunne seiast å vera eit ganske friskt pust i så høve. Folk i alle aldrar hadde teke turen, der yngste var knappast året og eldste hadde sjølv vore med då skogen vart planta.
Powered by Labrador CMS