Premiereklar som musikalartist – og har boklansering i august og september

Han har to bøker som skal lanserast i nær framtid, men det er på ingen måte det Anders Totland er mest spent på om dagen.

– Eg har nokre prinsipp som eg styrer etter, og som eg har brukt når eg takka ja til rolla i musikalen Hekseringen som har premiere i Moster Amfi 4. august. Først og fremst er dette noko eg ikkje har gjort før, men som høyrest kjekt ut. Då skal eg prøva det, har eg lovd meg sjølv.

Moster Amfi

Løfte ein har gitt til seg sjølv, er ofte dei beste å halda. Samtidig er det fint å halda løfte ein har gitt til andre.

– Eg har rundt 120 reisedøger i året, men med ein ganske lang sommarferie før eg byrjar å turnera igjen i midten av august. Den pausen har vore brukt til å få resten av året til å gå rundt, men no har eg sagt ja til å bruka mykje av denne pausen på å reisa til Moster. Så eg var avhengig av at kona syns det var greitt.

– Er det bømlingen i deg som kjenner på at han vil bidra?

– Eg har nokre grunnreglar som eg navigerer etter, med tanke på kva eg seier ja og nei til. Det er eit privilegium å kunna stå over tilbod, men eg seier ja til det som verkar veldig gøy, eg seier ja til det som betaler veldig godt, eg seier ja til det kor eg får reisa nye og gøye plassar, og eg seier ja viss eg ikkje tør. Dette er i siste kategorien, utdjupar han.

– Bømlo er ikkje så spennande, eg har budd der i 14 år, men Moster Amfi har eg alltid hatt lyst til å vera ein del av. Eg veit det er mykje arbeid, men dei andre eg spelar med har ikkje tid dei heller. Ho eine eg spelar med er lege på revmatismesjukehuset og har bakvakt medan ho er på øving, illustrerer han.

Nattmannen

Totland fekk tilbod om rolla etter at resten av rollene var fylt opp.

– Dei trengte ein nattmann, konstaterer han når Grenda møter han på Valeøya på ein av dei varme sommardagane i juli.

Som mange kjenner til skreiv Totland bok «Nattmannen» som ei av bøkene han har i serien om dei mørkare kapitla i norsk historie. Nattmannen var blant anna hjelparen til bøddelen, og vart sett på som skitten og urein på grunn av yrket sitt, som var av ein slik karakter at det måtte gjerast om natt. Nattmannen var også lågast på alle rangstigane i det norske samfunnet på 1600-, 1700- og 1800-talet.

– Nokre av dei hadde lest «Nattmannen», og meinte at når forfattaren av boka kom frå Bømlo, så måtte han spørjast. Dei har vore ekstremt romslege med meg, for eg har aldri opptredd med synging. Dei tilpassar rolla til meg og det eg kan bidra med. Men det har gått fint, og det blir to solosongar og ein duett der eg står ganske naken føre potensielt 1000 tilskodarar, fortel forfattaren.

Eit forfattarhovud kviler sjeldan, og Totland jobbar med nye bøker, og det går parallelt med dei andre oppdraga hans. Og for å vera sikker på at han har dansekortet fullt, den neste månaden har han lansering av to bøker.

– Den ein er sakprosabok om sjørøvarar kjem ut omtrent samstundes med musikalpremieren. Boka er same gata, perioden og tida som «Hekseringen» og «Nattmannen» høyrer heime, så det er mykje som kryssar kvarandre her. Og i september kjem eg med ein tragikomiske bygdethriller for vaksne. Så det er litt mykje på ein gong, vedgår han.

Feelgood

I den sistnemnde boka har han for første gong trekt miljøskildringar vekk frå sitt eige nærområde, og heller lagt handlinga til Finnskogen, som miljømessig i alle fall er så langt vekk som ein kjem frå kystlivet i Sunnhordland.

– Eg har ingen kunnskap om Finnskogen, og har måtta lesa meg opp og få hjelp. Handlinga er lagt til eit snølagt miljø i ein skog. Romanen er korkje spesielt spennande eller spesielt morosam, men eg trur folk kjem til å kosa seg med han, seier Totland.

Det er ei heilt anna bok enn «Vintertonar», men han trur at «Til jord skal du bli» har eit større nedslagsfelt enn førstnemnde.

– Det er feelgood, for første gong, meiner han.

35-åringen er på si femtande bok så langt, produserte i løpet av dei siste åtte åra.

– Eg er trufast mot den målgruppa der eg har ein slags lesarkontrakt, som til dømes faktabøkene og ungdomsbøkene. Der tullar eg ikkje med konseptet. Elles i den overordna forfattarskapen gjer eg det som fell meg inn, slår han bramfritt fast.

Å stå føre eit publikum er han relativt trygg på

– Eg opptrer no 300 gonger i året, og då fleire gonger til dagen når eg er på turné. Det er mengda av oppdrag som gjer at eg tener bra på det, for eg er ikkje godt betalt pr. oppdrag. Det er å gå på scenen eg tener pengar på. Det er dobbelt så innbringande som å skriva bøker, påpeiker han medan han losnar fortøyingane på den vesle jolla med påhengsmotoren.

Men på scenen i Moster Amfi tener han ingenting.

– Musikalen er dugnad. Der er det ingen som er betalte. Dei har likevel lagt veldig til rette for meg, og eg føler meg velkommen og ivaretatt. Og så er det knallgøy. Eg har aldri sunge på ein scene før – anna enn på tull, men no blir det to solosongar og ein duett. Og det blir utruleg kjekt å gjera det føre fullsett amfi, sluttar ein nøgd Anders Totland.