Margrethe Øhlander Ask har vore med i Bygdadrøso-redaksjonen i ti år. No vil ho gi seg. Foto: arkiv/ Morten Nygård.

Populært tilbod står i fare for å forsvinna: – Trist dersom dette er slutten

Meir enn to tiår med eige bygdemagasin kan snart gå mot slutten.

Sidan 2003 har Ølve og Hatlestrand kunna skilta med sitt heilt eige bygdeblad. Bygdadrøso, som ho blir kalla, har vore til stor glede for både fastbuande, hyttefolk og utflyttarar i 21 år. Men no kan det sjå ut til at det blir kroken på døra for den vesle bladstova.

– Bygdedrøso blei starta for å få liv i bygdene igjen. Den gongen var det ei gruppe som hadde eit håp om at eit eige blad kunne hjelpa med dette. Det viste seg raskt å vera stor interesse for bladet. Sidan den gongen har det blitt gitt ut fire utgåver i året med stort sett 28 sider kvar gong, fortel Margrethe Øhlander Ask, skribent og ein av nøkkelpersonane i redaksjonen.

Bygdadrøso har hatt om lag 250 abonnentar gjennom åra, i tillegg har dei selt ein stad mellom 60 til 80 aviser i laussal kvar utgåve.

– Det er jo ikkje kjempestore bygder vi har, så dette er tal vi kan vera stolte over. I tillegg så veit vi også at fleire hyttefolk og utflyttarar har kjøpt avisa vår.

Viktig informatør

Bladet har vore eit viktig vindauge for folk som har ønska å sjå kva som rører seg på Hatlestrand og i Ølve.

– Vi har dekka alt frå kva som skjer, ting som skal skje, samt historiske saker. Dessutan har vi ikkje hatt éi utgåve utan å skriva om både barnehagar og skulane våre, noko vi har fått gode tilbakemeldingar på. Det har vore kjekt for besteforeldre, tanter og onklar å kunna følgja med på kva dei aller yngste driv med, fortel Margrethe.

Ho legg til at sjølv om det har vore eit lystprega arbeid, har det dei siste åra byrja å røyna litt på.

– Vi er fleire som ønsker å takka for oss i redaksjonen. Deriblant Tone Birkeland, som mellom anna har fungert som språkvaskar og har vore svært viktig. Vi har begge vore med i ti år, i tillegg til at vi begge er passert 75 år, seier Margrethe.

Søker arvtakar

Dermed har dei to funne ut at tida er inne for å gi pennen vidare til nye skribentar.

Margrethe fortel at friskt blod er heilt avgjerande for om bygdebladet overlever eller ikkje. Også i eit innlegg på bladet si eiga Facebook-side førre veke har ho prøvd å få tak i folk.

– Vi treng minst to personar som kan trø til. Det er tre i redaksjonen som ønsker å halda fram dersom vi får dette på plass. Draumen er sjølvsagt at nokon melder seg, slik at vi kan vidareføra arbeidet, som har betydd mykje for veldig mange.

Margrethe meiner at det framleis er mange spennande, ufortalde historiar i dei to bygdene.

– Det er ikkje mangel på stoff, men på folk som kan skriva det. Avisa er driven på dugnad, og inneber mykje tid. Vi har om lag tre møte per utgåve, og så skriv vi kvar for oss.

Ho er sikker på at det ikkje er dugnaden som skremmer folk vekk frå å ta på seg jobben med Bygdadrøso.

– Dugnadsånda står ganske høgt blant folk i dei to bygdene våre. Det eg derimot trur kan skremma folk vekk er å måtta skriva offentleg, men det er ikkje noko å kvia seg med, tryggar ho potensielle arvtakarar.

Over nyttår

I desse dagar er siste utgåve i trykken hos Sigurd Vikøren i Rosendal. Om dette blir den aller siste utgåva av Bygdadrøso skal endeleg avgjerast i eit møte over nyttår.

– Det har blitt mange flotte saker gjennom dei siste 21 åra, og det er trist dersom dette er slutten. Vi har folk som seier at dei dagane Bygdadrøso ligg i postkassa, blir alle andre aviser gløymt, ler ho.

Powered by Labrador CMS