Per sin kreftaksjon vart ein kjempesuksess: – Må finna eit nytt veddemål

SK Brann spelte heime mot Lyon i Champions League rett før julaftan i fjor. Til stades på stadion i Åsane var Per Korsvold frå Uskedalen og dottera Erle Marie (11). Fyrstnemnde lova at dersom dottera fekk teke bilete saman med helten Ada Hegerberg, så skulle han sykla til Lyon. Bilete vart det rett nok ikkje, men Erle Marie fekk i staden drakta til Hegerberg. Det trumfa det meste, og Per måtte dermed halda løftet sitt.

Resten er historie, som dei heiter. Per Korsvold starta opp ein innsamlingsaksjon til Kreftforeningen i samband med sykkelturen. Den 17. juni la han i veg frå Uskedalen. 2135 kilometer og 91 timar på sykkelen seinare, trilla han i mål i Lyon den 2. juli.

Omfanget

Innsamlingsaksjonen føregår enno, og det er framleis råd å gje pengar, men den 1. august sette Per Korsvold strek for sitt engasjement. Då var det også tid for å gjera opp status.

– Det er litt vanskeleg å ta inn over seg omfanget. Eg tenkte fyrst at om eg klarar 30.000 kroner, så er det bra. Men då vi sette i gang, sa eg at «no gjev vi full gass». Då vart målsetjinga 100.000. Resultatet vart det tredoble, seier ein særs nøgd Per Korsvold.

Status er nemleg 277.640 kroner via Kreftforeningen si heimeside, samt ytterlegare 50.000 via Vipps-kontoen. Som nemnt vil begge desse vera opne for nye gåver også framover.

– Totalt har det kome inn mellom 325.000 og 330.000 kroner, og det rullar inn nokre hundrelappar heile tida. Men jobben min er no avslutta, og eg kjem ikkje til å følgja meir opp. Kreftforeningen står fritt til å bruka pengane der det trengs, fortel Per Korsvold.

Fine folk

– Kva tenkjer du om å ha samla inn så mykje pengar?

– Aksjonen har treft mange og det har blitt eit stort engasjement rundt dette, noko eg synest er veldig bra. Eg har motteke mange personlege meldingar, både frå kjente og ukjente, også frå folk ikkje hadde venta å få slike meldingar frå. Men kreft kan råka alle, det finst ingen garantiar. Kreften er ubarmhjartig. Sjølv om det har skjedd mykje dei siste åra, er det framleis slik at éin av fire som får kreft døyr, opplyser Per Korsvold.

Men han legg til at forsking på kreft fungerer og gjev resultat. Den tapre syklisten er også full av lovord om Kreftforeningen, som han fyrst tok kontakt med i april.

– Det er ein veldig god organisasjon. Makan til fine folk har eg ikkje møtt før. Dei er behagelege, hjelpsame, oppmuntrande, og eg får stadig meldingar derifrå. Dei tek aldri fri, kommenterer Korsvold.

Av ein grunn

Per slår fast at det har vore «litt av ei reise». Han vedgår at påfunnet har ført til mykje merksemd rundt han som person, men det har også vore naudsynt.

– Nokon er sikkert dritlei av å sjå meg i avisene eller på Facebook, men til dei seier eg at det er berre å skru av eller å lesa noko anna. Eg har gjort dette av ein grunn, og har vore nøydd for å skapa blest om saka viss eg skulle lukkast, slår Per fast.

– Kva blir neste påfunn?

– No må eg finna eit nytt veddemål, sjølv om eg har sagt at eg heretter ikkje skal vedda om meir enn ein tipakning med Krone-is, humrar Per.

Avslutningsvis ynskjer han å takka alle som har støtta aksjonen.

– Eg hadde kanskje nådd fram til Lyon uansett, men det har vore utruleg hjelp i alt engasjementet, støtta og pengegåvene. Det har rett og slett vore unikt. Stor takk til alle som har vore med og bidrege, understrekar ein rørt Per Korsvold.