Magni inviterte einsame til julefeiring – vart rørt og overvelda over oppmøtet

Det er ikkje utenkeleg at høge prisar på mat, drivstoff, straum og stigande renter gjor til at fleire gjekk ei tøff julehøgtid i vente i år. I tillegg er det langt fleire enn me trur som er einsame, eller familiar som slit med å få endane til å møtast. Jula kan dermed vera ekstra tung for mange, og difor ville Magni Gjuvsland gjera sitt for at jula skulle bli eit lyspunkt også for desse.

Då Grenda prata med ho på førehand av arrangementet, kunne ho fortelja at ho har hatt tanken med seg i hjarta sidan ho var 17 år gammal. Då arbeidde ho på Mauranger Kro & Vertshus, som den jula inviterte menneske som var åleine og kjende på einsemd til julefeiring. Opplevinga sette seg i henne.

Glede og tårer

På sjølvaste julaftan vart ønskje til Magni oppfylt. Både barn og vaksne fylte lokalet til Peppes Pizza, og stemninga var både rørande og flott. Magni fortel at ho på førehand var usikker på kor mange som kom til å dukka opp. Kanskje kom det fem, kanskje kom det ti. Til noko slikt kan dørstokken vera ekstra vanskeleg å koma seg over.

Men på dagen kom det nærare 40 gjester.

– Det var heilt fantastisk og svært overveldande. Det var både glede og tårer, og ei oppleving eg verkeleg ikkje ville vore forutan. Eg trudde ikkje det kom til å komma så mange, sjølv om eg trur det er endå fleire som hadde hatt behov for det, men som kanskje ikkje turte. Det var blant anna ei som tok til tårene for at ho eigentleg ikkje hadde tenkt å komma, men som bestemde seg for å gå likevel. Det kostar nok mykje for mange å innrømma at ein er einsam eller ikkje har så god råd, seier initiativtakaren og held fram:

– Eg er ikkje sikker, men eg trur om Kvinnherad kommune hadde arrangert noko slikt i til dømes Kulturhuset på Husnes, hadde det dukka opp endå fleire.

Gjestene var i alle aldrar, frå 1,2 år og oppover, og dessutan kom det gjester frå fleire land og ulik bakgrunn.

– Eg var veldig spent på korleis det skulle bli, men det gjekk over all forventning. Praten gjekk i eit sett, og barna leikte så fint saman. Det var jo mange som ikkje kjente kvarandre frå før, men som vart gode venner i løpet av stunda på Peppes. Nokon av dei gjekk faktisk heim i lag og fortsette julekvelden saman, noko som var rørande og kjekt å høyra.

Stor givarglede

På julemenyen stod det rettar frå Peppes Pizza sin meny, og fleire gode dessertar som vart levert av både bygdefolk og butikkar.

– Givargleda i denne kommunen er ubeskriveleg. Det kom privatpersonar å leverte frå seg blant anna potetkaker og muffens til barna, og bedrifter og butikkar sponsa med både drikke, dessertar og julegåver. Til dei må eg sei tusen tusen takk, ingen nemnt ingen gløymt. Det er ikkje eit problem å laga til noko slikt når givargleda er så stor, smiler Magni.

I tillegg til matservering var det også lagt opp til underhaldning for store og små.

– Sigve Røssland stilte som nisse og delte ut gåver til barna, så det var stor stas! I tillegg fekk barna boltra seg på leikeland, medan me vaksne song julesongar. Eigentleg var det ein som skulle komma å spela gitar for oss, men han var blitt sjuk, så då vart det song utan noko instrument til. Me prøvde oss mellom anna på «På låven sitter nissen», men me gløymte teksten, så det heile enda i latterbrøl. Det var også ei som song «Jeg så mamma kysse nissen», der ho byta ut mamma med Magni. Nei, det var skikkeleg morosamt og kjekt, fortel ho engasjert.

Tradisjon

Til den store julefeiringa var det også behov for frivillige, noko som skulle visa seg å vera enklare å få tak i enn først tenkt.

– I byrjinga var me faktisk fleire frivillige enn gjester, ler ho og fortel at gjennomføringa gjekk smertefritt. Kvart bord hadde sin eigen servitør, medan tilsette frå Peppes Pizza stod for matlaging, og nokon hadde ansvar for barna i Leikeland.

– Eg er evig takksam for alle som stilte opp som frivillige. Utan dei hadde ikkje denne dagen vore mogleg. Eg har veldig lyst til å gjera dette igjen, men no trur eg at eg skuldar ungane mine ei skikkeleg jul, så om det ikkje blir ein tradisjon kvart år, blir det i alle fall anna kvart år, smiler ei rørt og godhjarta Magni.