– Må snu

Dette kan ha negative konsekvensar for fleire verksemder, mellom anna Hydro Husnes.

Norsk industri brukar utsleppsfri vann- og vindkraft. Men i store delar av Europa brukar dei fossil energi, som slepp ut mykje Co2. Desse verksemdene må kjøpa såkalla Co2-kvoter. Kvoteprisen aukar kraftprisane i Europa, som igjen smittar over på norske kraftprisar. Det vil seie at norske industriverksemder no betalar ein pris på fornybar energi som om den var fossil.

For å unngå karbonlekkasje, som er når verksemder flytter investeringar eller produksjon til anna land med mindre streng klimapolitikk innførte Noreg C02-kompensasjon.

«Golvet» i Co2-kompensasjonsordninga er no 200 kronar. Det vil seie at alt over 200 kroner vert dekka av staten, litt som i straumstøtteordninga for privatpersonar. No vil altså regjeringa føreslå at «golvet» skal vere 375 kronar, nesten det doble av kva det er. Tapet i kompensasjonen kjem til å kosta industrien 2,4 milliardar kronar i året.

– Denne ordninga var heilt avgjerande for Hydro Husnes (då Søral) sin vidare eksistens i 2013. Konsekvensane denne auken kan medføra er uvisse, men at det vil gje ganske dramatiske utslag for mange verksemder, arbeidsplassarog lokalsamfunn er heva over tvil, skriv leiar i Husnes kjemiske fagforeining Tor Jørgen Sætrevik i ein e-post.

Kan ikkje forholda seg til stortingsperiodar

Ein tredjedel av aluminiumsproduksjonen i EU er lagt ned. Av det som ikkje er lagt ned er halvparten stengt grunna høge energiprisar. Sætrevik meiner at regjeringa må snu i dette forslaget, slik at verksemder kan overleva.

– Dette har blitt eit forslag som både frustrerer og skremmer oss, som i ulik grad er avhengig av føreseielegheita i denne ordninga, skriv han vidare.

Under stortinget sin næringskomitè sin opne høyring om forslaga til statsbudsjettet den 17. oktober understrekte forbundsleiar frå Industri Energi Frode Alfheim viktigheita av å planlegga for meir enn eit år om gongen.

– Ein bygger ikkje eit aluminiumsverk eller eit smelteverk for ein stortingsperiode på fira år. Vi kan ikkje ha eit så vesentleg verkemiddel som vert endra frå år til år med så dramatiske endringar i utgifter for industrien. Det er ikkje berekraftig for den industrien vi har i dag, eller for ny industri som vi skal ha i framtida, sa han.