Kreftomsorg: Regional nettverkssamling på Sæbøvik

I Sunnhordland-nettverket er det for tida 27 ressurssjukepleiarar, i tillegg til ti fysio- og ergoterapeutar i eige nettverk, som alle, under normale omstende, får tilbod om å delta på to slike samlingar i året.

Viktig med eigenomsorg

Denne gong var det Kvinnherad som var vertskap, og 21 personar møtte til sosial og fagleg input på Halsnøytunet.

Då Grenda vitja forsamlinga hadde dei nettopp fått nokre innspel frå sjukehuspresten ved Haugesund sjukehus, Arnfred Lunde, om korleis dei kan ta omsyn til seg sjølv medan dei jobbar så tett på kreftpasientar.

– Når ein jobbar så tett på menneske med kreft, og også andre sjukdommar, er det særskilt viktig å ta vare på seg sjølv. Ein metode som enkelte brukar er å tenne eit lys og skrive det som har vore leitt på ein lapp, før dei går heim frå jobb på fredagen, fortalte Lunde.

Ny rettleiar skal sikre oppfølging av kreftpasientar i kommunehelsetenesta

Skal fremje samarbeid

Dette var eitt av fokusa under denne nettverkssamlinga, som i følgje Grete Skeie Sørhus skal gjera ressurssjukepleiarane og -terapeutane betre rusta til å gje god kreftomsorg. Det neste på programmet deira var besøk og samtale med ein fastlege.

Grete Skeie Sørhus er leiar for ressursnettverket i Sunnhordland, i tillegg til å vera kreftkoordinator i Vindafjord kommune.

– Under desse samlingane kan ein dela erfaringar og finna ut korleis ein kan samarbeide betre på tvers av fagfelt. Erfaring viser også at ein samarbeider betre dersom ein kjenner til ansikta ein møter på i jobben sin, så at me kjenner til kvarandre fremjar faktisk samarbeid, fortalte Sørhus.

Helse Fonna var først ute

Vidare peika ho på at Helse Fonna var først ute med å etablera eit slikt nettverk, heilt attende i 2001.

– Vidare har det utvikla seg til å bli ei nasjonal satsing, der ressursar frå kommunar og institusjonar deltek for å fremja godt samarbeid og auka kompetanse. Det ein får med seg på desse samlingane tek ein jo med seg heim til arbeidsstaden, så det kjem regionen til gode, haldt ho fram.

I Kvinnherad er det no fire ressurssjukepleiarar i tillegg til ein kreftsjukepleiar, Marit Sjøvangen. Dei fire ressurssjukepleiarane vart meldt inn veka før nettverkssamlinga fann stad på Sæbøvik.

Vurderings- og koordineringseininga: – Dette er døra inn til dei kommunale helsetenestene

Faste lokale samlingar

Tre av desse deltok på samlinga; Katrin Svåsand, Lisbeth Andresen og Eirin Rørheim Kjærland. I tillegg var Helga Flesland Simonsen med, ho er fysioterapeut i kommunen.

Katrin Svåsand har hatt vidareutdanning i eldreomsorg og palliasjon sidan 2014, men har ikkje fått nytta seg av utdanninga si før no. Heilt korleis ho vil få nyttegjort utdanninga veit ho enno ikkje, men det er iallfall planar om at dei lokale ressurspersonane skal ha faste samlingar framover.

– Når me no har blitt meldt inn som ressurssjukepleiarar forventar me jo at me får tid til å jobba med det òg, sa Svåsand, medan dei andre nikka seg samde.

Lisbeth Andresen har også vidareutdanning i palliasjon. Ho har vore ressurssjukepleiar innan kreftomsorga i kommunen tidlegare, men opplevde då at ho ikkje fekk sett av tid til å jobba med kreftomsorg.

Ynskjer ikkje moralsk stress

– Eg var med i fire år, fram til det plutseleg stoppa heilt opp. Men rolla som ressurssjukepleiar kom berre oppå alt det andre, fortalte ho og refererte til noko sjukehuspresten nettopp hadde prata om; det han kalla «moralsk stress».

– Det handlar om at ein kjenner seg moralsk forplikta til å gje omsorg, samstundes som ein skal halde seg innanfor arbeidstida. Når ein kjenner på at ein skulle ha gjort mykje meir, men ein får ikkje gjort det, oppstår det moralsk stress, forklarte sjukehusprest Lunde.

Dei ny-innmeldte ressurssjukepleiarane forventar no at kommunen følgjer opp med å frigi noko av tida frå deira faste jobbar i kommunen til å jobba med kreftomsorg.

– Ein av dei som var ressurssjukepleiar her tidlegare meldte seg ut då det ikkje vart sett av tid til å jobba med det. Men no er det er sett av midlar, så vonleg får me etablert noko liknande det me hadde før, mellom anna med faste møte kvar sjette veke, slutta Marit Sjøvangen.

Den kommunale kreftomsorga: – Eg prøver så godt eg kan, men får ikkje følgt opp alle