– Kompetanse på høgt nivå
Høgt heng dei, men dei er stort sett blide.
Publisert
Sist oppdatert
I påskeveka var Kristoffer Nerhus gjennom firmaet Hardanger Hagehjelp hyrt inn for å gjera eit omfattande arbeid på ei særs velvaksen bøk i Sandvikjo i Omvikdalen, saman med Jarl Are Larsen og Eirik Lillebø Wiken.
– Dette er kompetanse på høgt nivå, gliser Kristoffer Nerhus midtvegs opp i det mellom 25 og 30 meter høge treet.
Annonse
Konkurrerer med toppen
Mellom fleip og lågthengjande vitsar er det også karar som har syn for kva som skal gjerast med treet.
– Me skal redusera desse tjukke sidegreinene, som er tunge, for å gjera faren for brekasje mindre. Eigaren vil ha fram hovudstamma og gå ho i fokus. Prydverdien til treet skal bli større med, seier Nerhus mens han bokstaveleg tala heng i stroppen.
– Kryssande greiner gnissar ofte, og då kan det bli sår på greinene. For å gjera treet sunnare, sterkare og auka vitaliteten til treet, tar me vekk mange av dei greinene som kryssar, legg Nerhus til.
Annonse
Treet har mange store greiner som strekkjer seg rett opp og konkurrerer med toppen. Det er spesielt dei som blir skore ned. Greina som Kristoffer sit med må dei kutta lenger ned dei opphavlege såg for seg, grunna ein skade på det.
– Hovudregelen er at ein ikkje skal ta meir enn ein tredjedel av bladmassen når ein skjerer tre, for det kan skada vitaliteten og kan føra til stress hos treet, og øydelegga forma på treet. Det kan også føra til for mange nye skot, forklarer Nerhus.
Tar forholdsreglar
Denne arbeidsdagen vart i stor grad brukt oppe i treet for Kristoffer og Eirik. I staden for å ta seg ned til bakken då lunsjen nærma seg, vart heller nistepakken heisa opp til dei.
– Det er ein veldig tung jobb. Tung og potensielt farleg om ein ikkje tar dei naudsynte forholdsreglane, seier Eirik frå nokon og tjue meters høgd.
Karane oppe i treet har selar og sikring på seg, og på bakken står Jarl Are og koordinerer.
Annonse
– Gjer de dykk ferdige med alt no?
– Har her me tilrådd å korta inn ein del no, og heller koma tilbake seinare og vurdera om det trengs ytterlegare skjering seinare, tre til fem år fram i tid, sluttar Nerhus.
