Kjensleladd nynorskforfattar med effektiv vervekampanje

– Det er 240 som har meldt seg inn til no, eg trur det er ein auke på 2 prosent, ler forfattaren frå si uteskrivestove på Valen. Det er tysdag morgon, og nynorskforfattaren har pc og mobilen på benken, for å følgje med på korleis dette stuntet utartar seg.

Måndag kveld delte han eit bilete, som var teke av FpU sin skulevalskampanje, på si Facebookside. Det var i denne posten han oppmoda alle som eigentleg høyrer heime i mållaget, men enno ikkje var medlem, om å melda seg inn.

«Og veit du kva? Gjer du det i kveld, skal eg senda deg eit eksemplar av Vintertonar i posten» skreiv han.

Hundre nye mållagsmedlem-lesarar

På dette tidspunktet tykte han det var kult om mållaget fekk nokre nye medlemmar. Kanskje to, fire. Høgst ti, tenkte han, tosifra ville vore svært. Då han avslutta kampanjen sin ved midnatt, natt til tysdag, var talet tresifra. 100 personar hadde skrive i kommentarfeltet på Facebook-posten at dei hadde meldt seg inn.

Då er det stilig å ha fire eksemplar av boka som er lova, og ikkje vita om det er nok bøker på forlaget.

– Eg sendte melding til forlagssjefen om kor mange bøker dei har på Samlaget, då posten min hadde lege ute i tjue minutt. Det rann jo inn anna kvart minutt. Om det ikkje er nok bøker, må eg be dei om å trykka eit nytt opplag, ler han.

– Og det fordi eg skal kjøpa dei sjølv, for å gje dei vekk. Eg blir den største kunden av mi eiga bok, legg han til, og ler enno høgare.

Kostar å vera kar som tøffar seg

Hadde ein ikkje visst betre, kunne ein kanskje trudd at han angra. Men dette tykkjer forfattaren er tipp topp, noko alle vinn på.

– Det var fullstendig impulsivt. Eg tenkjer meg jo aldri om. Dette vil nok kosta meg om lag like mykje som det kostar å melde seg inn, og det er fleire som kommentert at «om det blir for dyrt, treng du ikkje senda bok». Men dei skal få bok. Dette skal eg stå i.

Odny Miljeteig, SV-politikar og æresmedlem i Noregs Mållag sidan 2018, tilbaud seg å spleise på kostnadane, og delte innlegget hans vidare. «Det kostar å vere kar, i alle fall kar som tøffar seg» svara han den røynde nynorskforkjemparen, og avslo høfleg spleisen. Under praten med Grenda plinga det inn med mobilvarsel. Eitt av dei var ein Vipps på 100 kroner, frå ukjend nummer: «Portostøtte til boksending».

Totland ler igjen, mogleg ørlite brydd, om det ikkje berre er auga som ser.

– Men kor lenge har du vore medlem i Mållaget sjølv?

– Ikkje lenge! Då eg skreiv om den norske slavehandelen i 2018, skreiv eg ei helsing til Mållaget i boka kor eg meldte meg inn. Eg tenkte det ville høva godt i ei bok som handla om den norsk-danske historia og som var skrive på nynorsk.

Sterke kjensler for reiskapen sin

Totland vernar såleis ofte om sitt fremste arbeidsverktøy, på finurlege måtar. Og det er ikkje på grunn av at han har så sterke meiningar om nynorsk – og heller ikkje om sidemål – men fordi han har sterke kjensler for det nynorske skriftspråket.

– Det er jo dette språket eg kan formulera meg fint og presist på. I mitt vaksne liv har eg forstått at når eg kan ta for gitt at nynorsken har ein plass i det offentlege rom, tyder det på at det finst nokon som jobbar for at den er der. Nokon tar faktisk denne politiske kampen. Når 100 nye personar melder seg inn i Mållaget, ser eg det som ein siger for nynorsk språk og kultur.

Dette ser leiaren i Noregs Mållag, Peder Lofnes Hauge, ut til å vera samd i, når han formidlar på Facebook at det er fest på skrivestova, og melde at resultatet av kampanjen så langt var: Noregs Mållag 242 - 0 FpU.

Sidan dette har mållaget haldt fram å rykka i frå: Onsdag kveld kunne mållaget gle seg over at at meir enn 800 personar har meldt seg inn.