Inviterer til skogtaksering - Statsforvaltaren vil ta 70% av rekninga

– Det er eit sjeldan godt tilbod, seier skogeigarane Ragnvald Vaage og Trond Holmedal.

Tilbodet dei rosar kjem frå Statsforvaltaren, som er villig til å ta 70 prosent av kostnaden om mange nok seier seg villige til å gjera skogtaksering og utarbeida skogbruksplan. Men eit vilkår for tilbodet høg oppslutnad av skogeigarane.

– Me prøver å få til eit prosjekt der me takserer heile Kvinnherad, slik at alle skogeigarane får sin eigen skogbruksplan for sin skog. Det er vanleg at skogeigaren får eit slikt tilbod om taksering kvart 15. år, men her på Vestlandet går det litt sakte, så det er 25 år sidan det vart gjort noko slikt her i Kvinnherad, seier Gro Kampp Hansen frå Statsforvaltaren i Vestland.

– Me har veldig lyst å få det til, men me treng stor oppslutnad blant skogeigarane for å kunna gjera det. Får me ikkje det, så blir det tatt i alle andre kommunar før ein kjem tilbake att til Kvinnherad, seier skogbruksansvarleg i Kvinnherad Francesca Galdiolo.

Planar

Når Grenda treffer Hansen, Holmedal, Galdiolo og Vaage, så er det i sistnemnde sin skog på Sunde, mellom Våge og Røyrvik. Skogen til Ragnvald Vaage vart sist taksert i 1996.

– Her vest veks skogen kanskje dobbelt så fort som på austlandet. Det er varmare, fuktigare og betre jord for grana. Av den grunn kan du store verdiar på skogen likevel, sjølv om eigedommane ofte er mindre her vest. Når du får ein slik skogbruksplan, så får du ein oversikt over kva du eig. Dermed har du som skogeigar eit utgangspunkt for verdien du sit på, og treng ikkje berre ta hogsttilbydarane sitt ord på det, poengterer Vaage.

Trond Holmedal omtalar tilbodet frå Statsforvaltaren både nødvendig og fornuftig.

– Ein må ha skogbruksplanar og miljøregistrering av skogen for å få kjøparar av tømmer. Kjøparar både i Norge og Europa krev at trea er hogge på ein miljømessig god måte. Ein må ha registrering av miljøverdiane i ein slik plan, slik at ein tar omsyn til miljøverdiane når ein steller og høgg skogen, forklarer Holmedal, og legg til at utan ein slik plan, er skogen tett på verdilaus.

– Kvifor ynskjer Statsforvaltaren at ei slik taksering blir gjort?

– Om me klarer å kartleggja eit større område, blir det meir rasjonelt og kartleggingane billigare. Difor tar me det kommunevis, og no med Kvinnherad og Etne i lag. Det er stor samfunnsmessig verdi i ha skog som blir drifta og vedlikehalden med høg kvalitet. Skal skogeigaren kunna gjera det, bør han ha ein skogbruksplan som foreslår kva tiltak som kan gjerast, seier Kampp Hansen.

Statsforvaltaren gjer ikkje jobben, men tar initiativ til å få han gjort.

– Me gir 70 prosent tilskot til alle skogeigarar som blir med no, fordi me meiner det er så viktig å få kartlagt dei ressursane som er her, samt få gjort miljøregistreringa. Men viss dei ikkje blir med no i denne runden, så vil dei ikkje kunna få det same tilskotet om dei på eit seinare tidspunkt skulle ønska å få skogen sin taksert, understrekar Kampp Hansen.

– Det er eit kjempetilbod, istemmer Holmedal

Skogeigarar som har pengar i Skogfondet, så kan bruka av dei til eigenandelen, så kan du sleppa å bruka av eigne pengar for å få takseringa gjort. Men ein må melda seg i løpet av våren.

150 kvadratkilometer skog

Statsforvaltaren har ikkje 100 prosent presise takseringar, men opererer med nesten ein halv million dekar skog i Kvinnherad. Av denne er produktiv skog på 150.000 dekar. Det er 150 kvadratkilometer, omtrent same areal som Stord kommune, for å ha noko å samanlikna det med. Det er enorme mengder drivverdig skog.

– Slik det er no, så kjem det kanskje ein tømmerkjøpar forbi og gjer ein avtale om eit område. Det blir det ofte til at ein tar ut eit område her, eit område der. Skogeigaren veit kanskje ikkje heilt kva verdiar dei sit på, eller kor gamal skogen er. Å vita alderen på skogen er veldig viktig. Det kan vera at ein ender opp med å hogga ned skog som ikkje er hogstmoden, og som vil veksa veldig mykje i løpet av ti år, forklarer Galdiolo og Kampp Hansen.

Det er litt som han svogeren som arvar ei frimerkesamling som han ikkje anar verdien til, og må ta den interesserte kjøparen på ordet på kva det er verdt.

Galdiolo har sendt ut opp mot 600 brev til skogeigarar. Førebels er svarprosenten røft ti prosent.

– Me hadde planlagt informasjonsmøte, men dei blei koronastoppa. Det er kanskje noko av grunnen til at det ikkje er fleire påmeldte så langt. Me vil prøva å arrangera desse møta igjen, seier Holmedal.

Pengar å henta

Trond Holmedal vektlegg også at skogbruksplanen også vil gje eit forslag til skogeigarane om kva dei kan gjera i skogen, for dei som ikkje er heilt oppdaterte på kva skogen deira er verdt.

– Du kan auka verdien på skogen din ved å gjera enkle tiltak, som planen vil tilrå. Det løner seg å stella skogen. Det beste tømmeret får 600 kroner kubikken, medan den dårlege berre får 200 kroner. Enkle tiltak monnar mykje, seier han.

Ragnvald Vaage eksemplifiserer gjerne:

– Det er kanskje 50 kubikk tømmer på eit mål skog. No får du kanskje 500 kroner kubikken i snitt, og så skal dei som høgg ha noko, så skogeigaren sit kanskje igjen med 15.000 kroner på dekaret. Det er gode prisar no kontra det han har vore, og prima vare er prima betalt, seier Vaage.

Har ein godt bilde på den skogen ein har, så kan skogbruksansvarleg arrangera møte for å diskutera skogsvegar for å få tatt ut moden skog, gjerne som eit samarbeid mellom fleire grunneigarar.

Dei som lagar skogbruksplane, vil koma med tilrådingar til skogsvegar.

– Viss det er slik at det er mange mindre parsellar i eit område, så vil du få ein fellesplan for uttak med på kjøpet når denne planen blir laga. Det vil inkludera skogsbilveg. Det er relativt gunstige tilskotsordningar for skogsbilveg også, men det hjelper alltid at ein veit kva det er verdt.

– Alt startar med ein god plan, sluttar statsforvaltaren.