Hoppa inn som vikar i Norske Talenter

– Det var ein hektisk periode, og litt krevjande å få til utover jobben, fortel Hilde Bjørnebøle over telefon.

Grunnen til at ho enda opp som deltakar på det populære talentprogrammet var det ein gjerne kallar for hell i uhell.

Skvisa det inn

– Eg fekk melding frå ein som jobbar i bedrifta eg jobbar i, Roman Chesnokov, som då var med i Norske Talenter. I utganspunktet var han meldt på saman med ei anna ei, men etter to rundar i programmet så skada ho seg før semifinalen. I og med at eg har ein bakgrunn innan dans, så spurde dei om kunne tenka meg og steppa inn som vikar, forklarer Bjørnebøle.

– Roman har drive med sirkus og akrobatikk i 25 år. Så programmet dei hadde var veldig prega av det, men etter at eg blei med så gjekk over til å bli meir danseakrobatikk enn. Eg har bakgrunn innan både solo- og pardans, men eg fekk lært veldig mange nye aspekt med både løft og triks. Det var fint å få utfolda meg og gå inn i nye tekniske område, fortset ho.

Den utflytta omvikdelingen jobbar til vanleg ved eit treningssenter på Fornebu som personleg trenar, og dansing kanskje hamna litt meir på sidelinja. For Bjørnebøle er ikkje dansen berre ein hobby, ho fortel sjølv at ho har dansa så og seia heile livet, i tillegg til at ho er også utdanna innan greina.

– Eg dansa alltid heima og styrte på, så gjekk vegen vidare ved danselinja på Skeisvang i Haugesund. Etterpå flytta eg til Oslo for å gå på Bårdarakademiet. Eg var nok litt meir utøvande tidlegare. No er det litt vanskelegare å finna tida i og med at eg jobbar fulltid, men når det kjem slike moglegheiter som dette, då er det berre å skvisa det inn der du har tid, seier ho.

Morosamt og lærerikt

I tida fram mot semifinalen, som også kom til å vera den fyrste livesendinga, jobba dei veldig sjølvstendig. Då dagen nærma seg fekk dei også hjelp av ein koreograf frå Norske Talenter-teamet som kom inn og rettleia.

– Det var veldig mykje jobb og øving. Me måtte også bli van med scena, éin ting er å øva i studio. Det er noko heilt anna på scena med kamera og kameralys rundt deg. Det er ulike fokuspunkt ein må vera klar over og slike ting, men det var ein veldig artig prosess å vera med på, fortel Bjørnebøle.

– Alt skjer i «nuet». Samtidig så jobbar ein jo i 3 månader mot eit show der ein har 3 minutt på scena. Då må ein kunne stola på at alt sit. Det viktigaste er å ha det gøy, og det var absolutt både morosamt og lærerikt, og me kosa oss med perioden opp mot liveshowet, fortset ho.

Sjølv om duoen ikkje kom seg vidare til sjølve finalen, så tek ikkje Bjørnebøle det så veldig tungt.

– Sjølv om det hadde vore veldig gøy å koma seg vidare, så er eg berre nøgd med korleis det gjekk med sjølve opptredenen. Dersom me hadde kome vidare, så hadde Tina kome tilbake til finalen, og det hadde vore utruleg kjekt om dei hadde fått vist fram det som dei hadde planlagt, understreka Bjørnebøle.

– Det var uansett ei fin oppleving å få vera med på. Me leverte det me ønska å levera og sit att med ein god følelse. Sjølve opplevinga var superpositiv, og eg kunne godt ha gjort det igjen, men kanskje noko litt anna. Eg er i alle fall open for mogelegheita dersom noko skulle dukka opp, avslutta ho.