God stemning på fotballskule

På Husnes valde nærmare 120 deltakarar i år å bli med, og trass i at arrangøren hadde håpa på at dei kunne ta i mot endå fleire, er dei godt nøgde med veka.

– Det er mykje betre enn i fjor, det er betre stemning blant både spelarar og frivillige. Det fine vêret gjer sitt, og god stemning har mykje å seia når ein samlar ungar som alle har ulike føresetnader, sa leiar i IL Trio Eskil Moen.

– I fjor hadde me ei grense på 100, men i år sette me ho litt høgare. Dessverre mista me nokre til Sørcup som går same veka, og har slite litt med å få tak i nok frivillige. Hadde me fått tak i fleire instruktørarar så hadde me nok også hatt plass til fleire deltakarar. Det er derimot viktig for min del at me har plass til alle som ynskjer, fortsette han.

Jubelrop og straff

Moen er derimot klar på at det ikkje er målet at alle som går på fotballskulen går derifrå så forrykande mykje betre enn då dei starta.

– Det er ingen som går herifrå og er ekstremt mykje betre, men me håpar å inspirera dei til å trena og øva meir på eigehand. Dersom dei gjer det, så har dei også mykje betre føresetnader for å lukkast, poengterte han.

Ute på banen var det full rulle. Spelarane var delte inn i grupper og rullerte rundt på ulike stasjonar. Den siste halvtimen før lønsj var det derimot rein speling som stod på agendaen, og fleire mindre banar blei merka opp med kjegler. Reglane blei også modifiserte.

– Me spelar utan corner og innkast. Eg spelar inn ny ball når ballen fer ut, ropa ein av instruktørane til spelarane på bana, og med det var kampen i gang.

Då det ei stund seinare vart blåst i fløyta var det med ei blanding av jubelrop og mutte resignasjonar. På ein av trearbanane derimot var det ekstra god stemning, rett nok på kostnad av instruktøren.

Den eine instruktøren hadde hive seg med og tok heilt på tampen eigenhendig opp kampen mot eine gruppa med dei yngste spelarane. Regelen var at fyrste mål vann, og sigeren, den gjekk til spelarane.

Dermed såg trenaren seg fint nøydd til å stilla seg opp føre målet med bakenden til for å ta i mot si straff frå ein gjeng med overraskande treffsikre 7, 8- og 9-åringar.

– Dette må ikkje koma med i avisa, ropa han lattermild til fotografen, før han ombestemde seg og likevel gav samtykke til det.

Frivillig

Etterpå var det strake vegen opp til klubbhuset der ein god gjeng frivillige stod og venta med lønsjen. På kvart bord venta både brødskiver og ulikt pålegg å velja mellom. Stemninga hang høgt oppunder taket, og lydnivået likeså.

Ein av dei frivillige Lena Medhaug fortalde at det er intenst medan det står på men også veldig kjekt.

– Det er så kjekt å sjå den gleda som ungane får av å vera med på noko sånt. Det gjev meg så mykje å sjå at ungane har eit slikt tilbod. Eg brenn verkeleg for det å vera frivillig, i år sørga eg for at eg hadde ferie når den skulle vera, fortalde Medhaug som er med for fjerde året på rad.

– Siste dagen skal me ha pølsefest til lønsj. Det er noko me byrja med i fjor, som var ein kjempesuksess. Så det vil me fortsetje med både i år og vidare. Då reknar me med at det vil gå kring 300-400 pølser, legg ho til.

Medhaug er derimot ikkje framand når det gjeld å stilla opp som frivillig ved andre anledningar også, og får ein stor takk frå leiaren Eskil Moen.

– Ho er heilt fantastisk, og eg er ganske sikker på at hadde det ikkje vore for ho så er det mange arrangement som ikkje hadde blitt noko av. Rett og slett på grunn av mangelen på frivillige, men Lena (Medhaug, journ.merk.) stiller opp, understrekar han.

Gulrota

Etter lønsjen, der nærmare 30 brød blei konsumert, var spelarane på ny klare for dyst. Leiar for fotballskulen Jim Are Hansen kunne fortelja at dei den aller sisten dagen hadde planlagt noko heilt nytt.

– Siste dagen skal me spela EM-konkurranse. Spelarane blir delt inn i lag frå ulike land, og heilt til slutt blir det ein 10-minuttars kaoskamp mellom alle spelarane og alle instruktørane. Så nærmare 120 spelarar mot 25 instruktørar, ler han.

– Det var ein som hadde vore instruktør på ein fotballskule på Austlandet som fortalde at det var fast tradisjon der. Alle blei gira på ideen, og dermed valde me å prøva det. Me skal også dela ut to Fair Play prisar, ein til ein spelar som instruktørane vel, og ein til instruktørane som spelarane vel, forklarer Hansen.

Tanken er at prisane skal vera med på å motivera alle til å tenkja seg litt ekstra om gjennom alle dagane.

– Siste dagen er liksom gulrota som dei fleste ser mest fram til, avsluttar Hansen.