Frå sommarjobb med Messi til nattevakt i Kvinnherad

I fjor var sommarjobben å koronatesta fotballstjernene i FC Barcelona. I år er det bebuarane ved Ølve alderspensjonat som får nyta godt av sjukepleiaren Aleix sin kompetanse.

– Dette er ei heilt norsk oppleving, for det er umogeleg å bu på ein meir norsk stad. Eg bur i midten av ingenting, smiler 22 år gamle Aleix Fontanals Jiminez.

Kontrastane mellom heimbyen Barcelona og Dalsjøen i Ølve er store. Området han kjem frå har like mange innbyggjarar som landet han no bur i.

– Eg er frå ein liten by ein halvtime med tog frå Barcelona sentrum. Men det er noko anna dette, seier Aleix når han tar i mot Grenda i leilegheita han leiger i gamlebanken i Ølve.

Heile mennesket

Når han kikkar ut stovevindauga kikkar han rett bort på Joker Ølve, og han ser rett bort på det som er arbeidsplassen hans ut juli – i denne omgang, Ølve alderspensjonat. Katalanaren har blitt tatt godt i mot av både kollegaer og bebuarar, noko det er lett å forstå. Når ein har eit smil som når heilt opp til auge, gjer det ikkje så mykje at munnen er dekka av munnbind. Og når norsken hans i tillegg er god og forståeleg, så er dei fleste selte.

– Eg er tilsett i eit vikarbyrå. Dei betaler litt av husleiga, eg betaler resten. Og eg skal vera her heile sommaren.

Han har vore i Ølve nokre veker no, og har hatt bil den siste dryge veka.

– Det er fint å kunna ta ferja og besøka til dømes Rosendal og Folgefonna nasjonalpark. Eg liker å vera i naturen, påstår Aleix.

Den unge sjukepleiaren er ikkje framand for å reisa ut. Bak seg har han mellom anna eitt år som student i Italia.

– Då fekk eg sjå korleis det var å jobba som sjukepleiar ein annan stad enn i Spania. Og her i Norge er det annleis enn dei andre plassane eg har vore. Her er sjukepleiarane meir opptatte av å sjå mennesket, det handlar om meir enn berre å ta blodprøvar, gje medisin og sårbehandling. Ein gir omsorg også. Det er det knapt tid til andre plassar, så dette liker eg godt, forklarer den sympatiske unge mannen.

– Eg har lært mykje om å lytta til pasientane og hjelpa dei. Det er kanskje annleis på eit sjukehus, men her i Ølve er dei verkeleg opptatte av menneska som bur ved aldersheimen. Eg trur dette hjelper meg til å bli ein betre sjukepleiar, legg han til.

Nattevakt

Aleix Fontanals Jiminez. Berre å uttala namnet gir ein smak av sol og varme i munnen.

– Det er eit typisk katalansk namn, og etternamn får ein frå mamma og frå pappa, smiler han.

På fritida gjer han ulikt, inkludert å forbetra norsken sin.

– Eg les til ein språkprøve som eg må bestå for å få jobba på eit norsk sjukehus. Eg veit at eg kjem til å bli betre i norsk ved å snakka språket her dagleg i månadane framover, og prøven er viktig å bestå, slik at ein unngår språklege mistydingar og feil. Eg må læra mest mogeleg, seier den allereie språkmektige spanjolen.

Førebels jobbar Aleix nattevakter.

– Eg har 70 prosent stilling som det, så eg har visstnok høve til å ta nokre dagvakter også. Det har eg lyst til, då er det lettare å sosialisera seg med dei andre her. Og eg kan ta på meg å jobba på 17. mai, så kan nokon andre frå fri då, og så kan eg sjå korleis dei i Ølve feirar nasjonaldagen. Det hadde vore kjekt, meiner han.

Testa Messi

Det er ikkje sikkert at alle er klar over det, men FC Barcelona har ikkje berre eit av verdas beste herrelag i fotball. Dei har det som for tida sannsynlegvis er det beste kvinnelaget i fotball, og også eitt av dei beste herrelaga i handball, og eit basketlag heilt i Europatoppen. Då er det litt spesielt å bli headhunta til nettopp denne idrettsklubben.

– Eg byrja å jobba som forskingssjukepleiar på eit barnesjukehus i Barcelona, og me studerte smittevern tidleg i covid-19-pandemien. Så ville klubben ha dei same smittevernrutinane på plass for både fotball-, basket og handballaga sine. Eg blei ringt til fordi eg hadde hatt legen der som lærar på universitetet.

Det vart to månaders sommarjobb.

– Eg trefte på Caroline Graham Hansen der, og snakka med ho ved fleire høve. Ho er forresten kjempegod. Eg fekk blant anna sagt at eg skulle flytta til Norge. «Er du sikker på at du vil det? Barcelona er ein veldig vakker plass, og Norge er kaldt», advarte ho. Eg kunne ikkje noko særleg norsk då, eg byrja ikkje å studera norsk før i august i fjor, så det blei på «Har du det bra»-nivå.

– Har du treft på Messi?

– Ja. Eg har tatt koronatest på han. På grunn av koronaen blei først fotballsesongen i fjor forlengja. Etterpå hadde spelarane berre to veker sommarferie før dei byrja med oppkøyringa igjen, så eg var der når Messi, Pique og De Jong kom tilbake etter ferie. Det er kjempegøy å koma på jobb og sjå Messi parkera bilen sin og få helsa på han. Og du må vera profesjonell og gje dei fred, for det er smekkfullt av fans utanfor som vil ha eit glimt av stjernene, utdjupar han.

Blir kjent med seg sjølv

Han omtaler seg som Barcelona-fan, men tok ikkje med seg drakta si til Norge.

– Eg kunne berre ta med éin koffert, og måtte ta med vinterklede, så drakta blei heime, forklarer han.

Men han lyser opp når han ser at Grenda har tatt med ei Messi-drakt til han for fotograferinga.

– Det er ei ekte drakt også, ikkje noko forfalsking, seier Aleix etter å fingranska den mørkeblå og burgunder favorittrøya si.

Tidlegare spelte den katalanske sjukepleiaren basketball.

– Då eg var yngre spelte eg mot fleire av dei som no spelar på Barcelona sitt profflag, og nokre av dei kjente meg igjen då eg jobba for Barcelona. Det var stas, smiler han breitt.

No har han ein månad bak seg i Ølve, langt frå Middelhavet og idrett på øvste hylle, og Aleix seier han trivst.

– Det er kjekt, fordi eg kan gå på tur kvar dag. Eg elskar å landevegssykla, men eg har naturlegvis ikkje med meg min eigen sykkel. Heldigvis skal eg få låna ein av ein kollega. Det er mange fine stader å jogga, og med bilen kan eg utforska området her endå meir, ramsar han opp.

I byrjinga syns Aleix det var litt trist at det ikkje var nokon jamaldrande ungdommar i Ølve eller Hatlestrand.

– No har eg mykje tid for meg sjølv også, og eg blir endå betre kjent med meg sjølv. Det er eit rolegare tempo her enn i Barcelona, sjølv på butikken er det merkbart. Eg har tid til å lesa bok og til å bli betre kjent med meg sjølv. Hadde eg hatt ein god venn her også, så hadde det nok vore endå betre å bu her. For dette er den beste måten å oppleva Norge på, gjentar han.

– I Barcelona går me ut og et kvar dag. Når ein gjer det kvar dag, så er det ein rutine og ikkje noko spesielt. I går køyrte eg til Norheimsund, og åt ute. Eg kjøpte kake etterpå. Men det er ikkje det same når du er aleine, erkjenner han.

Som nattevakt må han også køyra ut til somme som bur heime hos seg sjølve.

– Eg får sett meg rundt. Nokre pasientar ventar på oss før dei legg seg, og vil ha nokre ord med oss før dei sovnar. Heldigvis er alle friske som fiskar. Blant anna ei som er 104 år som alltid er vaken og kvikk. Alle er hyggelege og kjekke med meg. Det er veldig lett å trivast her, både på grunn av kollegaer og bebuarar. Eg kjem til å bli litt trist når eg skal forlata Ølve, men eg blir truleg i Norge, sluttar han.