Forvaltingsutvalet vil la Rusten trassa byggje- og deleforbodet

Saka som utvalet hadde til handsaming blei av fleire medlemmer omtala som den mest kompliserte dei hadde vore med på.

– Denne saka er noko av det mest komplekse eg har vore borti, og er nesten til å bli gal av, sa Kai Morten Torget (Frp) innleiingsvis i debatten.

– Det er ikkje fare for eigarane av hus i området, for då hadde dei blitt evakuerte. Bygge- og deleforbodet var for å få kontroll på området og ikkje endra noko. Det blir inga endring av grunnforholda med det som Rusten vil gjera, sa Torget i si vurdering av saka.

Han la fram same forslaget som han gjorde i juni-møtet til utvalet.

– Eg meiner at dei får gjera som søkt, med trykk på at ein ikkje skal å ikkje auka vekta på bygningsmassen og området rundt. Eg meiner me kan gje dispensasjon, sa Torget.

Lisje Croles (SV) var ikkje samd i Torget si vurdering.

– Me som politikarar har eit ansvar, og me i mitt parti vil ikkje gje løyve viss det er farleg. Det er kvikkleire der, og me går mot våtare klima her framover, argumenterte ho.

Vegard Bjørnevik (H) var på linje med Torget.

– Det er ei vanskeleg sak dette, syns eg. Det er mykje informasjon, advokatar og meiningar. Me hadde eit forslag sist der me såg at det var trygt for dei som bur der så lenge det ikkje vert endring i vekt og grunn, vurderte Bjørnevik.

– Så lenge det er trygt å bu der, må det også vera trygt å endra bygget sidan det ikkje blir tyngre og anna blir endra, la Torget til.

Sakkunnig godkjenning

Sektorleiar for forvaltning Anbjørn Høivik påpeika at kvikkleire er uvant å tenka på for oss på Vestlandet, og at få liv har gått tapt på grunn av kvikkleire i vår det av landet.

– Dette er nytt for oss, og me merker at utgreiingskrava stramar seg til. Det er kome nye krav i vår, som er omstendeleg, men også oppklarande. Tiltakshavar må dokumentera trygg grunn, det ligg der i botn på dette. Me tar ikkje lett på dette temaet, og har brukt dyre konsulentar på utgreiing, understreka han.

Høivik la også til at det er pågåande ein erosjon ein anna stad i området, men ikkje der det omsøkte tiltaket er.

– Det er trygt å bu på kvikkleire så lenge ein ikkje grev eller tilfører vekt. Så lenge ein lar ting liggja i fred, så er det trygt. Me jobbar no for å gjera det lettare for tiltakshavarar, sa Høivik.

– Eg forstår at det er dumt for dei som bur i området, men forvaltingsutvalet er ikkje her for at alle som ynskjer å byggja skal få lov til det. Kan ikkje seia med 100 prosent sikkerheit at det ikkje kjem eit ras som på Gjerdrum. Eg vil ikkje ha ansvaret med å seia ja, når risikoen er der, gjentok Croles.

Kai Morten Torget meinte Tofte er eit godt overvaka område, og at det er ingen grunn til å seia at det er utrygt.

– Me må vurdera det som at området er trygt. Eg meiner me ikkje endrar noko tryggleiksmessig med å gå inn for dette tiltaket. I Gjerdrum vart det gjort mange og store feil, påpeikte han.

– Me treng at ein fagkunnig signerer og godkjenner at det er trygt. Den kompetansen har ikkje kommunen. Difor kan ikkje administrasjonen signera på ein dispensasjon frå byggje- og deleforbodet. Søkjar har ikkje fått avslag, men er blitt beden om å supplera opplysningar, gjentok Høivik.

Vedtaket som vart fatta med 5 mot 2 røyster, lyder slik:

Kvinnherad Forvaltningsutval gjev tilsegn om dispensasjon i frå byggje og deleforbodet ved Tofte på Halsnøy. Byggje- og deleforbodet vart i si tid vedteke då det er oppdaga og kartlagd kvikkleire ved Tofte. Søknaden om dispensasjon om dette inneber berre endringar i bygningsmasse ved gamle Tofte skule, ingen inngrep i grunnforholda.

Forvaltningsutvalet ser difor ingen endring i risikobilete som følgjer av tiltaket og gjev difor tilsegn om dispensasjon slik at tiltaket kan utførast som omsøkt. Kvikkleiresona på Tofte vert regelmessig overvaka, forvaltningsutvalet er trygg på at tryggleiken er ivareteken.»

Slik vurderer administrasjonen:

I saksutgreiinga gjer kommunedirektøren blant anna desse vurderingane, for å grunngje si innstilling om avslag på dispensasjonssøknaden.

«Søkjar meiner kommunen kan gjere unntak frå byggeforbodet eller oppheva forbodet. Sidan forbodet er heimla i at det er fare for ras grunna kvikkleire i området, er kommunen avhengig av dokumentasjon på trygg byggegrunn for å eventuelt avvika frå forbodet. Me har ikkje motteke dokumentasjon frå fagkunnig som uttrykkeleg stadfestar trygg byggegrunn, og difor vil heller ikkje forbodet bli oppheva utan tilstrekkeleg dokumentasjon, poengterer sakshandsamar.

Søkjar hevdar det er feil av kommunen å behandle saken som ein dispensasjonssøknad. Dei hevdar vidare at søkjar kun har søkt om dispensasjon grunna uriktig rettleiing frå kommunen. Vi ser ikkje at vi har rettleia feil når vi meiner klart at tiltaket med bruksendring er omfatta av forbodet, det ikkje er grunnlag for å seie at forbodet ikkje er nødvendig lenger, og det er mogleg å søkje dispensasjon frå § 28-1.»