Førebur ekspedisjon til verdas 8. høgaste fjell

– Dette er om lag to tredelar av utstyret. Det må få plass i sekken òg, forklarar 30-åringen.

Den 2. september set han ut på ei reise som han har planlagt i eitt år. Ekspedisjonen har likevel vore i tankane hans sidan 2017.

– Då starta eg firma og livet vart travlare enn eg hadde venta, så reisa vart utsett, seier han medan eventyrlysta glimtar i augo hans.

Ekstremt

Det er gjennom firmaet han starta i 2017, Ekspedisjonsreiser, at han endeleg skal vitja verdas 8. høgaste fjell. Hit skal han reise som leiar for eit følgje på fire, med eit solid team på rundt 20 personar som handsamar alt rundt basecampen, matlaging og legg til rette for trivnad.

Ein krevjande ekspedisjon av dette slaget tærar nemleg godt på deltakarane, både fysisk og mentalt. Likevel gler Andreas seg storvegs.

– Mange vil jo kalla ein tur til Kilimanjaro for ekstrem. Den turen tar 6-7 dagar. Denne turen tar 40 dagar, seier han og let informasjonen tala for seg.

Det handlar om fridom

For hans eigen del er det det å reisa frå familien for ein så lang periode som er verst. Å vera borte i 40 dagar i strekk er lang tid når ein har ei lita jente på to år som ventar heime. Andreas trur dette vil bli det verste å kjenna på under reisa.

Heilt utan risiko er det heller ikkje å leggje ut på ein slik tur.

Likevel er det noko i han, ein lengt, som gjer at han likevel ønskjer å reisa.

– Generelt trivst eg veldig godt på tur, og eg har haldt på med fjellturar i mange år etter kvart. Me er privilegerte her i Norge som kan gjera slike ting her. Men for meg handlar det mest om å vera fri. Fridommen og meistringskjensla ein får når ein står på toppen av eit slikt fjell er heilt unik, medgir han.

I tillegg bidreg ekspedisjonane han arrangerer til at mange blir sysselsett.

– Berre til no i år har me sysselsett rundt 250 personar på turane våre til Kilimanjaro. Å tenka på at det er tjue personar som tener ei årsløn på denne ekspedisjonen til Manaslu er svært givande.

Heftig

I korte trekk vil turen til Manaslu bestå av fleire etappar, kor etappen opp til basecampen vil ta 8-9 dagar å gå. For å akklimatisera seg må reisefølgjet nytta dei første dagane til å gå opp og ned frå basecampen, før resten av ekspedisjonen kan ta til.

– Sjølve toppstøyten tar fire dagar. Då går me frå basecamp som ligg på 4700 meter til 8163 meter. Det siste stykket går me med oksygenmaske. Siste del vil bli tøff, seier han og finn fram eit bilete av fjelltoppen.

Tidlegare har turane til Manaslu stoppa på eit lågare punkt enn det aller høgste. Men i fjor fann nokon ut at ein kunne koma heilt til topps ved å nytta tau horisontalt bortetter fjellveggen, for dernest å klatra opp lenger borte.

– Det blir såleis skikkeleg heftig. Her er det 3000 vertikale meter rett ned, seier han og viser på biletet.

– Nei, turen er ikkje for alle, legg han til.

Lagkjensla er på plass

I august har han fått gjort fleire naudsynte førebuingar, som å gå over utstyret, fått tak i antibiotika og andre viktige saker til førstehjelpsskrinet, samt sett av ei god treningshelg på ein av Jostedalsbreen sine brearmar, Nigardsbreen.

– Det er ein sherpa som jobbar der om sommaren som skal vera med til Manaslu. Så eg og ein av dei som skal vera med reiser opp for å trena på ulike teknikkar og isklatring, og det er dessutan kjekt å møtast. Det blir makkersjekk og me får skapa ei lagkjensle, fortel 30-åringen i forkant av treningshelga.

Kjensla av å stå på toppen av verdas 8. høgaste fjell, truleg ein gong i starten på oktober, som del av eit reisefølgje på fire trur han vil bli vanskeleg å skildra. Men han veit litt om korleis han sjølv vil ha det på vegen opp mot destinasjonen – dette årets største eventyr:

– Det er terapi å gå, då får tankane vandra. Det som gjeld er å setja ein fot framføre den andre. Neste dag er ein nullstilt, og slik held ein fram til ein kjem til toppen, smiler han.

Tilbyr opplevingar frå heile verda