- Er det ikkje fantastisk?
Orda kom frå næringslos, Frode Hetlevik, og vart nytta til å omtala den store, summande forsamlinga som hadde teke turen til Kvinnheradkonferansen 2021.
– Eg er så utruleg takksam for at vi har fått til ein slik konferanse, kor næringslivet og kommunen, politikarar, med fleire er samla. Det å ta næringslivet inn i det grøne skiftet var eitt av kriteria mine då eg takka ja til denne jobben, og etter denne konferansen vil vi i Kvinnherad Næringsservice halde fram med å støtte kommunen og hjelpa næringslivet i det grøne skiftet, haldt han fram.
Åstaden for konferansen var Husnes kulturhus, og tematikken dei nær 200 deltakarane samlast rundt var den grøne omstillinga i næringslivet. Hetlevik presenterte stemninga som fantastisk, før han gav den utsende frå Grenda ein overraskande klem.
Den kjende meteren hadde tydelegvis ikkje hovudprioritet under pauseminglinga, men tok seg fint opp under føredrag. Konferansier for dagen, Finn Tokvam, bidrog til dømes med ein eksepsjonell innsats på feltet. Han var hyppig framme med sprit og klut, og dufta frå desinfeksjonsmiddelet bar, i følgje vaskemannen, med seg ein viss nostalgi:
– Eg sprita litt eg. Da’ lukta liksom dans heime. Då blir ikkje heimlengten så stor, kommenterte han med filla i handa mellom to føredrag.
Grønare aluminium
Blant føredragshaldarane var fabrikksjef, Hans Petter Lange, som fekk ein halvtime til å presentera Hydro sin strategi for grøn industriutvikling i Norge. Han meinte mellom anna at Norge hadde verdas beste føresetnadar for å produsere grønare aluminium. Lange kunne fortelje at Hydro Husnes forbrukar meir kraft enn det SKL produserer.
– Vi har energien og vi har kompetansen. Men vi produserer meir CO2 enn vi produserer aluminium, sa han, og understreka at ein av dei store fordelane med råstoffet er at det er resirkulerbart så snart det er produsert.
Som resten av kommunen har også Hydro Husnes ambisjonar om å nå netto nullutslepp, og strategiane for å kome dit meinte Lange var å styrke posisjonen inn mot lavkarbonaluminium, samt diversifisere og vekse innafor fornybar energi. Etterspurnaden etter lavkarbonaluminium er også i sterk auke, og styrer såleis marknaden i ei grøn retning.
Lange påpeika dernest at det trengs politiske rammevilkår som gjer det mogleg å få ned CO2 utsleppet lokalt, og at samarbeidet mellom næringsliv, politikk, fagforbund og stat må styrkast og at desse i fellesskap må trekkje i same retning.
– Så no må du notere, Hans Inge, slik at du kan ta dette med deg til stortinget, sa han og nikka til ordføraren som sat på første rad i kinosalen, og meinte det var viktig å rydde politiske snublesteinar av vegen.
Det var truleg kjekt å avslutningsvis kunne melde om at Hydro Husnes har eit 75 % lågare fotavtrykk enn resten av verda, og at det har blitt redusert med 80% sidan 1990.
1+1=3
Då bordflata på scena var skinande rein og lukta heimefest hos Tokvam, var kommunedirektør Ragnhild Bjerkvik klar for å snakke om visjonane til Kvinnherad kommune i 2050. Omgrepa som samanfatta visjonane var: grøn, attraktiv og frisk.
– Det er eit omfattande arbeid som vert lagt ned no, sa Bjerkvik og la til at i desse prosessane spela vegval ei viktig rolle.
– I denne prosessen må vi velja noko, men også velja vekk noko. Om ein vel for mykje går ein ut i spagaten, og det er ikkje særleg komfortabelt, sa ho.
Vala burde grunnast i kunnskap, og Bjerkvik viste til fleire rapportar og dokument som ligg til grunn for arbeidet som blir gjort i samband med Kvinnherad 2050 i dag. Ho peika på at ei målsetjing med dette arbeidet var å sikra langsiktig økonomisk berekraft.
For å vise kor monaleg vinst ein kan oppnå med godt samarbeid, slo ho, med ein opportunistisk slide, fast at 1+1=3. Men Bjerkvik la også fram tankar om kva som kan skje dersom ein ikkje er omstillingsvillig i dette skiftet.
– Det er ingen veg utanom FN sine berekraftmål og EU sin taksonomi. Alle bedrifter er opptatt av ESG, og dei som ikkje tek omsyn til dette vil oppleva stagnasjon, tilbakegong og konkurs. Markedet krev og fortener at FN sine mål blir følgt, slo ho fast.
Før kommunedirektøren avslutta – til publikum si store glede – med Jon Hjørnevik sitt dikt, «Kommunen min», kom ho med nokre symbolske strofer som høvde godt til den grøne profilen til Kvinnheradkonferansen, men som mogleg ikkje gav særleg konkrete svar på korleis desse visjonane skulle landast i praksis:
– Vi skal byggja bruer og vi skal så frø. Vi skal skapa marknadar og styrka marknader. Det vi ikkje skal driva med er kunstig andedrett.
Vidare på programmet prega omgrepa «berekraft» og «grøn» postane. Fleire ulike næringar, politikarar, organisasjonar og verksemder var representert blant deltakarane. Konferansen vart avslutta på kvelden med mat, mingling og musikk.