Egg og Bacon går bananas

Med korte tidsfristar til kvar oppgåve stilte elevane med spissa blyantar og blanke ark. Fargesterke teikneserieromanar okkuperte hyllene, og raske tusjteikningar pryda flipoveren ved tavla. Med rykande ferske små-striper liggjande på kvar ein pult, var det tydeleg teikning på agendaen då Grenda forvita seg på korleis teikneserieverkstaden vart motteke på 6. trinn.

Fugl med hestehale

Nokre minutt før det ringte inn frå midttime, kunne Sigrid Lunestad Opland og Ingebjørg Mehl røpa kva dei hadde jobba med.

– Me har lært korleis ein kan lage figurar av form. Her har alle laga ei form, så har me byta og laga figurar utav nokon andre si form, fortel Ingebjørg og viser nokre av figurane ho har skapt gjennom denne utvekslinga: ein monsterelefant, ein monsterkrokodille, ein fugl og ein dromedar med hestehale.

Og dette fekk dei ikkje særleg god tid til, så elevane måtte følgje intuisjonen og sleppe kreativiteten laus.

– Me har også laga ulike karakterar, som me skulle bruke i ein teikneserie. Me fekk fem minutt på å teikne den første ruta, men så måtte me kjappa oss med dei siste rutene, fortel Sigrid.

Ho hentar fram stripa der Robert og Steinar figurerer i hovudrollene.

– Robert er veldig glad i fargar og er positiv, og Steinar er ikkje glad i fargar og er veldig negativ, seier ho og viser fram forsida i den vesle teikneserieboka si.

Ingebjørg hadde på si side jobba fram figurane Egg og Bacon, som hadde ei episk historie å fortelje gjennom stødige blyantstrekar.

Lærerike instruksar

Begge jentene tykkjer det har vore ein kjekk skuledag så langt, og peikar på noko av det som dei vil få glede og nytte av framover.

– Det var ganske gøy å lære korleis ein bretta teikneserieboka. Først var det vanskeleg, men når me hadde lært korleis me skulle bretta den var det eigentleg ganske lett, smiler Sigrid.

– Ja, og så har me lært at me kan zooma inn på ein person, til dømes for å vise ansiktsuttrykk, eller små detaljar i andletet. Og visst ein zoomar ut igjen i neste rute kan ein sjå at personen står ved sida av noko rart. Det er ein måte som gjer at det blir litt spanande, skyt Ingebjørg inn.

Jentene meiner også at dei knappe tidsfristane var utfordrande på ein gøy måte. Då måtte dei teikna det første dei kom på, i motsetnad til å bruke lang tid på ei teikning og kanskje bli usikker undervegs.

– Når ein berre må teikna noko på kort tid kan det faktisk bli veldig kult og morosamt, meinte dei.

Pyton-skulen

Tore Strand Olsen (51) har levert teikneseriar til blad som Pyton, Pondus, Nemi, Ernie, Forresten og Rutetid, og har dessutan skrive fleire bøker.

Ei av bøkene er med på å danne grunnlaget for skulebesøket; «Tegn serier!» frå 2017. I den boka får lesaren vita alt ein treng for å kome i gang med å teikne striper, seriar og til å lage eigne figurar. Olsen er også, saman med Øyvind Holen, nominert til kulturdepartementet sin fagbokpris for «Tegneserienes historie».

Tore-skulen

Teikneserieverkstaden vart skipa til som ein del av Den kulturelle skulesekken. Og ut frå det som vart skapt på desse få timane, er det ikkje utenkeleg at ein av dei neste store teikneserieskaparane i Norge kjem frå Rosendal.