Kent Are Kjørsvik Petterson er involvert i fleire frivillige lag og organisasjonar i Kvinnherad. – Det er kjekt å engasjera seg, seier han.

– Dugnad er ferskvare

Orda kjem frå ein som sjølv høyrer heime i ferskvaredisken. Kent Are Kjørsvik Petterson (39) veit kva han snakkar om.

Sandvollbuen Kent Are Kjørsvik Petterson er dagleg leiar i Fjellhaugen Skisenter, nestleiar i Kvinnherad Venstre, styremedlem i Mental Helse og trenar i Trio symjegruppe. I tillegg til dette kjem dugnaden han legg ned hjå lokallaga på Sandvoll.

– Har du alltid vore ein engasjert type?

Artikkelen held fram under annonsen.

– Ja, eg trur det. I ungdommen var eg med i Røde Kors, og engasjerte meg i aktivitetar på Ungdomssenteret. Så vart det vel ein periode med jobb, jobb, jobb, før det tok seg opp att. Eg likar å strekke ut ein arm der eg kan, seier Kent Are.

Det er truleg difor han sa ja til å bli med i Mental Helse i fjor.

Dei var i beit for ein kasserar og Kent Are, som har studert rekneskap, såg at han kunne bidra med noko.

– Det er aktivitetar heile året gjennom, men eg held meg mest i kulissane og freistar å gjera oss meir synlege. Så eg har laga ei Facebookside, der vi kan dela våre eigne arrangement. Fram til no har det vore biblioteket som har laga til arrangement på Facebook, men no kan vi gjera det sjølv og slik få litt meir merksemd, fortel han.

Givande å vera med

Nyleg fekk dei også støtte frå Eldsjelfondet til Sparebanken Vest, for å støtte opp under finansieringa av Helsesista sitt besøk tidlegare i månaden. Sjølv om det var mange arrangørar på plakaten, var det Mental Helse Kvinnherad som betalte for arrangementet.

– Vi fekk 20.000 kroner frå Eldsjelfondet, det kjem godt med, seier han takksamt.

Vervet Kent Are har i Mental Helse er det ferskaste av dei nemnde. Det er i politikken han har han vore engasjert lengst.

– Eg meldte meg inn i Venstre i 2011, ganske kjapt etter 22. juli. Eg hadde tenkt på det ei stund, men då var det ikkje lenger noko å tenka på, seier han, og lirer av seg nokre adjektiv om mannen som rissa denne datoen inn på primstaven.

Artikkelen held fram under annonsen.

– Men det er veldig givande å vera med i politikken. No har eg jo sagt at eg ynskjer å stå på førsteplass på nominasjonslista i kommunen, men det er jo opp til komiteen korleis rekkefølgja blir.

– Kunne du tenkt deg ein karriere som politikar på heiltid?

– Eg har ikkje tenkt så langt, men kanskje! No er eg iallfall på listene til kommunen og til fylket, så alt kan skje der òg, seier han.

Mental Helse Kvinnherad fekk nyleg 20.000 kroner frå Eldsjelfondet til Sparebanken Vest. Pengane fekk dei for å ha invitert Helsesista til å halda føredrag tidlegare i haust. (Arkivfoto)

Ein idealist

Kent Are understrekar at han likar å stilla opp, og særleg når det er noko eller nokon som manglar.

– Det er idealisten i meg som vaknar når det er slik. Men eg likar godt å engasjera meg for at andre skal ha det kjekt. Då har eg det kjekt òg.

– Du engasjerer deg litt for din eigen del òg då?

– Ja, det er kjekt å halda på med iallfall! Men det er som Kristian Hus sa ein gong: «Vil du ha noko gjort, spør ein som ikkje har tid». Det er treffande for meg, for eg har aldri tid. Men når det hopar seg opp har eg eit prokastinerings-gen som går i overdrive, og då blir det gjort likevel, medgir han.

Tidlegare sa han ja om lag til alt, noko som ikkje var særleg berekraftig. Etter kvart har han blitt betre på å sei nei. Å engasjera seg i det frivillige er såleis ikkje noko som slit han ut lenger, noko som kan vera skje med frivillige og eldsjeler som seier ja til litt for mykje.

Artikkelen held fram under annonsen.

– Eg har ofte kjent på at eg burde ha gjort meir, eller burde brukt meir tid. Då sit ein lett igjen med dårleg samvit. Men eg slit meg ikkje ut på dette lenger, held han fram.

Foreldre - ein stor del av frivilligheita

Han slår fast at dugnad er ferskvare, og er difor svært glad for at det kom til fleire nye frivillige i Fjellhaugen Skisenter sist sesong, og likeeins i symjegruppa til Trio.

– Dei som er frivillige i Fjellhaugen er jo gjerne engasjert i idrett elles òg. Og mange av dei er aktive fordi dei har eigne barn som ynskjer å gå på ski når det er snø. Men vi veit jo ikkje kva som skjer når eller om ungane deira veks frå interessa for ski, seier han, og held fram:

– Det var jo slik eg vart med i symjegruppa. Dei sleit med å få tak i trenarar, men så hadde eg ungar som var i den alderen at dei skulle læra seg å symja. Då vart eg trenar og har seinare blitt verande. Det er jo vanlegvis foreldra som engasjerer seg, men i symjegruppa er vi no om lag 50/50 av foreldre og andre frivillige som er med.

Kent Are er trenar for dei minste og for rekrutt-gruppa til Trio. Det har han vore, med nokre avbrekk, sidan 2014. I Fjellhaugen Skisenter har han vore med i styret sidan 2015, dét til trass for at han ikkje står på ski sjølv.

– Eg er truleg den einaste som står som leiar for eit skisenter som ikkje står på ski sjølv.

– Har du nokon gong stått ned trekket i Fjellhaugen?

– Det er lenge sidan, då eg på barne- eller ungdomsskulen. Eg likar å ha beina godt planta på jorda, slår han fast.

Artikkelen held fram under annonsen.

Ofte tyngre i starten

Trass i den manglande interessa for å utøva sporten har han opparbeidd seg eigarskap til skisenteret, og meiner sjølv han har vore med på eit godt samarbeid dei siste åra, kor tilhøva for alle som faktisk likar seg med ski på beina er blitt betre.

Mellom anna rosar han hovudeigaren, Kvinnherad kommune, for å ha blitt meir engasjert i korleis anlegget blir drifta, og i korleis potensialet til Fjellhaugen skisenter kan utnyttast i framtida.

Kent Are kjem til sist med ei vurdering av frivilligheita generelt.

– Det handlar jo om å finna dei rette personane. Det er ofte motbakke i starten, men så går det seg stort sett til.

– Det er ofte motbakke i starten, men så går det seg stort sett til, seier Kent Are Kjørsvik Petterson. Han er mellom anna dagleg leiar i Fjellhaugen skisenter, eit verv han har teke på seg til trass for at han ikkje står noko særleg på ski sjølv, men fordi det er mange andre som har glede av det. Som desse ungane frå skirennet i Fjellhaugen 20. februar 2022. (Arkivfoto)