– Det gav meirsmak

– Det var veldig kjekt, på alle mogelege måtar. I tillegg vart det også litt sosialt i og med at me var ein heil gjeng frå Rosendal Turnlag og omland. Me var kring 7-8 som sprang halvmaraton, det var også ein del herifrå som var med på stafettlag, fortel Ripel over telefon.

Bomma på mål

Vidare fortel han at løypa går rundt heile Bergen sentrum, og at det er eit ganske tøft løp.

– Ein startar på Bryggen, spring så opp Sandviken og heile Fjellvegen. Det er mange høgdemeter, over 250, så ein må jobba litt i motbakkane. Etter Fjellvegen kjem ein fordi Haukeland og Nordnes, før ein spring tilbake til Bryggen, forklarer han.

– Det som er kjekt er at det er ein folkefest rundt heile løypa. Det kjennest ikkje som at du spring mange meterane utan at det er folk rundt deg. Stemninga kunne knapt vore betre, understrekar Ripel.

Dette var Ripel sitt aller fyrste halvmaraton, og då han passerte målstreken etter den nette tida på 1 time og 24 minutt, var han tom for krefter.

– I forhald til disponeringa mi, så hadde eg tømt batteriet. Det var veldig begrensa det eg hadde igjen å gå på. I tillegg så tok eg innspurt mot feil målgang. Eg tok ein liten spurt før det eg trudde var mål, då eg oppdaga det var det eit lite stykke igjen. Då måtte eg jo berre ta meg saman og klara eit stykke til, men det er jo klart at ein kjenner eit slikt løp. Elles så har du ikkje sprunge hardt nok, seier han.

– Kva er det som er så kjekt med å vera med på slike konkurransar?

– Det er det å få «pusha» seg litt, sjå kva kroppen er god for. I Bergen hadde eg eit mål om å halda snittfart på under fire minutt. Det klarte eg med eit nødskrik, og er i grunn nøgd med det. Oppladinga har vore litt halvvegs grunna trøbbel med akillesen den siste halvannan månaden, fortel Ripel.

– Det har gått ein del i styrketrening for å byggja han opp igjen, då har det også blitt ein del redusert løpemengde. På den andre sida så har eg hatt litt meir overskot, og levd litt meir på det. Så eg tykkjer at løpet blei veldig bra disponert for min del, og eg trur ikkje eg kunne gjort så mykje meir, legg han til.

Vinn-vinn

Ripel vil også rosa dei han sprang i lag med.

– Me er ein gjeng som spring mykje i lag og har det kjekt. Samtlege av dei som sprang hadde personlege rekordar. Det var ei veldig positiv oppleving, og det gav såpass meirsmak at me er i alle fall tre som har meldt oss på Oslo halvmaraton i september. Då er mitt mål å få til eit løp på 1.20, fastslår han.

Den ferske halvmaraton-debutanten er for tida heime i pappaperm saman med dottera si, men det skortar ikkje på løpeturane av den grunn. Veslejenta får bli med i barnevogna.

– No har ho vel ein plass mellom 100 og 200 kilometer. Det er veldig kjekt at ho liker det, og at me kan gjera noko både eg og ho tykkjer er kjekt. Det er vinn-vinn, fortel eittbarnspappaen lattermild.

Sjølv om planen vidare i fyrste omgang er trening fram mot Oslo, legg ikkje Ripel skjul på at det i framtida kan vera aktuelt med heil-maraton.

– Per no så har eg litt for lite mengdetrening til at eg kunne gjennomført eit heilt maraton på ein god nok måte. Viss eg derimot kunne fått auka treningsmengda så er eg ikkje framand for det i framtida, understrekar han.

– Eg har vore med på ultraløp tidlegare. Det er lenger enn 42 kilometer og med ein del høgdemeter også. Det er det eg lever litt på i forhald til mengde og disponering, eg har gjort det litt før. Men som sagt, så skulle eg hatt litt fleire kilometer på beina før eg blir med på noko sånt igjen, avsluttar han.