Måndag presenterte Roselien Hassing (t.h.) og Anna Poleteli seg og arbeidet sitt på Halsnøy kloster. I desse dagar har båe denne historiske staden som bu- og arbeidsstad, og under presentasjonen fekk dei oppmøtte eit innblikk i kva dei jobbar med. Fleire av elevane ved folkehøgskulen møtte opp til hendinga, og stilte gode spørsmål både undervegs og etterpå.

Baud på magisk realisme og metafysikk

Sidan 2010 har Halsnøy kloster invitert fotografar til Kvinnherad for eit tre vekers kunstnaropphald. I desse dagar vitjar Roselien Hassing frå Nederland og Anna Poleteli frå Russland/Finland klosteret. Dei nytta måndag ettermiddag til å presentere seg og arbeidet sitt for ein fullsett sal.

Publisert Sist oppdatert

Før presentasjonen tok til gjorde Anna Poleteli seg klar, med å byte frå hummer-slippers til svarte stilettar. Poleteli tyder «la oss fly» på russisk, og det er mogleg dei høge hælane bidrog til ein litt meir luftig oppleving. Poleteli var første i rekkja til å presentere arbeidet sitt.

Glimt frå kunstnarpresentasjonen til Anna Poleteli haldt på Halsnøy kloster.
Anna Poleteli jobbar fotografisk med magisk realisme, og er interessert i å få ting til å fly. Då modellen på brygga, Fay Halvorsen, tilfeldigvis dukka opp i fjøra, falt motivet på plass. Dette var det første arbeidet Poleteli gjorde under sitt kunstnaropphald på klosteret, og ho kunne blidt melda om at ikkje ein av koppane knuste under seansen.

Tydelege impulsar

Poleteli er oppvaksen i St. Petersburg, og hennar største inspirasjonskjelde var såleis - kanskje naturleg nok - samlingane ved Hermitage museum i byen. Vidare trekte ho mellom anna fram målaren Marc Chagall og den moderne arkitekturen som pregar bybiletet i Helsinki som viktige impulsar. Samanlagt utgjer dette eit fargerikt og surrealistisk biletspråk, med strame komposisjonar, noko som kjem tydeleg fram i Poleteli sitt fotografiske uttrykk.

– Det eg freistar på er å skape magisk realisme, ofte med abstrakte figurar. Eg ønskjer ikkje å gi svar, men vil at publikum skal få noko å tenkje på, fortalte ho, som elles meinte det var ei stor ære å bli invitert til klosteret på kunstnaropphald.

Vidare opplyste ho om at ho set stor pris på å kome i kontakt med lokale innbyggjarar for samarbeid i ei eller anna form.

– Eg er interessert i å kome i kontakt med ting som har ein verdi, men som kan forsvinne. Dersom nokon har samlingar dei vil forevige, eller som kunne tenkt seg å invitere meg heim til seg, blir eg svært glad for om dei tek kontakt, sa ho etter presentasjonen.

Visualiserer tid tidlaust

Roselien Hassing byrja kunstnaropphaldet sitt med ein tre dagar lang biltur, frå Nederland, via Danmark, med ferje over Skagerrak og til sist over fjellheimen. Dette viste seg å vera hennar føretrekte måte å leva på, der reisa er ein del av prosessen. Mogleg var det difor ho med eit smil fortalte at dei tre første dagane med arbeid hadde resultert i ubrukelege negativ.

Hassing jobbar med analogt fotografi, og hadde av praktiske grunnar valt å ikkje printa bilete under sjølve klosteropphaldet. Det ho presenterte var av hennar tidlegare arbeid. Tid var eit gjennomgåande tema for den nederlandske fotografen, og fleire av prosjekta hennar var laga med lange eksponeringar, og ikkje minst var fleire av dei tidkrevjande.

– Ein ser aldri folk i bileta mine. Eg ønskjer at arbeidet mitt skal vera tidlaust, sjølv om tematikken eg jobbar med er tid, forklarte ho.

Roselien Hassing frå Nederland er oppteken av tid og metafysikk. Biletet over, eit analogt fargeprint frå serien The Inbetween, er på fleire måtar ei visualisering av dette abstrakte fenomenet.

Eitt av prosjekta hennar, The Inbetween, vart skapt i ein periode som var fylt med lange, daglege togreiser. Eksponeringane, som var rundt 10 sekund lange, resulterte i ulike registreringar av tid, lys, rørsler og fargar. Bileta samanfattar i seg sjølv det som hende framføre kameralinsa desse ti sekundane lukkaren var open. Men sett i heilskap viser serien også endringane i lys og landskap gjennom heile perioden.

Poleteli og Hassing har to små veker att av opphaldet i Kvinnherad, men slik A.i.R.-programmet er lagt opp, kjem dei attende om eitt år for å stille ut arbeidet dei har gjort på Halsnøy.

Roselien Hassing presenterte arbeidet sitt for ein fullsett sal på måndagens kunstnarpresentasjon på Halsnøy kloster. Sjølv om ho, som mørkeredd, fann mørkerommet i klosterkjellaren noko nifst, var ho svært takksam for å endeleg vera i Kvinnherad. Ho skulle eigentleg ha vore her for eitt år sidan, men grunna pandemien vart opphaldet hennar utsett.
Powered by Labrador CMS