Appetittvekkande trerettars under Kulturskuledagane

For å skape blest rundt tilboda i Kvinnherad kulturskule, har det blitt arrangert kulturskuledagar denne veka. Det er no mogleg å søkja plass i kulturskulen, og timinga for ei slik veke er altså ein fin strategi for å vekkja interessa.

Tysdag ettermiddag helsa songkoret publikum velkommen med vakker song i foajeen i Kulturskulesenteret på Husnes. Lokalet var nær fylt til randen av skode- og lyttelystne små og store.

– Barnekoret er for elevar i 2. til 7. klasse, og det er gratis å vera med, fortalte elevinspektør Silje D. Eide, før ho inviterte publikum med på det følgjande programmet.

– Improvisasjonsteater er faktisk ganske vanskeleg!

Langt der ute finst det ei aude øy... Når eg står oppå fjellet og ser ut over øya synest eg å sjå eit sterkt lys som kjem der frå.

Stykket vart introdusert med ein prolog framført av Liv Mikkelsen i teatergruppa, slik at publikum fekk ei viss aning om kva dei skulle få sjå. Forteljinga som utspelte seg dernest var både spanande og humoristisk.

Elevane som går på teater hadde bygd opp svært finurlege karakterar og gjennomførte eit underhaldande og samfunnsaktuelt stykke. Gjennom førestillinga «Ei aude øy» fekk dei vist at ein kjem lengst med å akseptera at folk er ulike, og dei sette også søkelys på viktige saker som at i nauda hjelper det godt å ha god mot, utstyr som kniv, øks, kalkulator eller litt godteri i sekken.

Eller som karakteren Vikingen peika på:

– Alt er mogleg når du har ein gud som hjelper deg!

Kort fortalt møtte dei ulike karakterane; den stumme Emo'en (Elias Bjelland), draumaren Evie Brad (Ebba Hermann-Fossli) og Flu, realisten og systematikaren Ove (Andreas Haugse), kjendisen Hermine (Bea Røssland-Telset), den vesle jenta (Vilde Helgesen), dramaqueen Thea (Nora Korttila Haugen), optimisten Turid (Alida Henriette Vik) og Gangster-Granny (Åshild Øysteinsdotter Kolle), ulike utfordringar på øya, som mogleg ikkje var så aude likevel.

Show til ettertanke og begeistring

Desse utfordringane hadde dei truleg ikkje klart å løyse hadde det ikkje vore for at gruppa som endte opp på denne staden samstundes var så ulike. Alle hadde evner som kom til nytte.

Då førestillinga var over kunne læraren deira Maria Malmsten fortelja at noko av det dei har snakka ein del om under utviklinga av stykket er flyktningane frå Ukraina, og korleis det er å koma til ein heilt ny og ukjend plass.

Malmsten peika også på at improvisasjonsteater faktisk er ganske vanskeleg, mellom anna fordi ein nyttar ikkje manus. Regi, scenografi, lydeffektar og lys på teateret er det Maria Malmsten som står for, så ho og elevane har gjort alt sjølve.

Etter at teaterelevane hadde fått utdelt fortent applaus og kvar sin medalje for å tappert ha stått på scena, vart seansen avslutta med nokre av dei eldste kulturskuleelevane på moderne dans, med kooreografi av danselærar Koshi Sabuneti.

Publikum sat som limt i stolane, og var tydeleg begeistra for showet dei hadde fått servert.