– Alt er klart, men ingenting er på plass
For enkelte ville dette kanskje fått sveitteperlene til å renne som ei atmosfærisk elv, og motivasjonen til å søkka som eit søkke. Men for russen ved KVV er det ikkje noko hindring at ingenting er på plass, og om halvanna veke køyrer dei revy.
Publisert
Årets førebels mest morosame hending har fått namnet «Size Do(esn’t) Matter». Og vent berre ørlite grann før du trekkjer forhasta slutningar om denne tittelen.
– Me er det minste russekullet på fleire år, revyen vår vil ha færre nummer enn vanleg, og det er plass til færre i publikum, men det blir likevel ein knallbra revy. Så Size doesn’t matter, forklarar Lene Furdal.
Annonse
– Eller gjer det det? skyt ein av revysjefane, Brynjar Vigrestad, inn.
– Så den som lurer på om storleiken betyr noko, den må koma på revyen?
– Ja, der får ein svaret, svarar Brynjar.
Koronafri revy
Annonse
Billettsalet er allereie i gong gjennom kulturhuset sine sider, og det blir lagt opp til ei førestilling fredag 28. januar, og to førestillingar 29. januar. Begge i kinosalen. Russen lovar at dei skal ta god hand om smittevernet, og understrekar vidare at sjølv programmet blir fritt frå korona.
– Me er drittlei korona, så det blir ingen koronarelaterte innslag. Det må du få med, poengterer Emilie Askeland.
– Ja, så er det viktig å få fram at revyen blir veldig bra i år! stemmer Brynjar i.
– Den blir betre enn nokon gong. Den blir faktisk berre betre og betre jo fleire gongar du ser den, så det beste er å kome på alle tre førestillingane, supplerer Andreas Bru Sele.
Intensivt og spontant
Då kullet byrja på skulen i august var russerevyen noko av det første dei tok stilling til. Det var god stemning for å laga revy, og dei har såleis laga både manus og fleire av innslaga allereie. Planen deira har heile tida vore å laga eit revyprodukt, der film lenge var eit reelt alternativ.
Annonse
Onsdag, førre veke, bestemte dei seg for at det skulle bli russerevy. Ikkje på film, men på ekte. Og då restriksjonane for kulturarrangement mjukna opp førre torsdag, var det berre å gå all in.
– Me byrja å øva sist veke, og no har me fått lov øva på kulturhuset frå laurdag til onsdag, så alt blir veldig intensivt og spontant, smiler Emilie Askeland, før Brynjar kjem med ein ny, viktig presisering:
– Alt er klart, men ingenting er på plass!
Maja Fredheim er den andre av revysjefane. Ho meiner det er viktig at dei fekk denne moglegheita.
– Det handlar jo mykje om det sosiale, at me får dette fellesskapet ved å laga noko i lag. Det har bobla fram mykje på revymøtene våre, så me har jo hatt mykje klart i eit halvt år no, seier ho.
Revybobla neste
Annonse
Med som engasjerte, hjelpsame og ærlege støttespelarar har dei Karianne Solheim og Maria Solheim Thorsen. Førstnemnde veit særskilt godt kva ho snakkar om når ho seier det blir mykje jobb.
– Ein slik revy tar visst vanlegvis 5-6 månadar å lage. Me lagar revy på to og ei halv veke. Karianne har førebudd oss på at det blir null søvn, blod, sveitte og tårer. Men ho har sagt at ho støttar oss fullt, og skal hjelpe oss, seier Guro Berntsen.
Det blir vel 15-16 nummer totalt, og alle nummera på programmet er ting me har laga sjølv, så det er heilt originalt. Jobben no blir å sortera. Men me gler oss veldig, held Lene Furdal fram, og oppmodar folk til å kjøpa billettar.
Stemninga i gruppa er jamt over kul, særleg i forhold til at det berre er halvanna veke til dei skal på scena og framføre revyen sin, tre gonger over to kveldar. Her er det ingen som stressar (enno), og medan det framleis er eleve dagar å øve på, er det optimismen og skapargleda som rår.
– No går me inn i revybobla. Me skal få underhaldt publikum godt, lovar Emilie Askeland.
