Agent i miljøvernets teneste

Fem år etter at ho starta opp i kjellaren til mora har bedrifta til Monica Flagtvedt vakse seg ut av både kjellar og hus eit par gonger. Og omsider kan ho byrja å ta ut løn til seg sjølv.

I desse dagar flyttar Monica Flagtvedt, eller Agent M som ho også er kjent som, lageret sitt frå kjellaren i huset sitt, til det gamle legekontoret på Gjermundshamn.

– Eg starta bedrifta heime hos mor mi i Bergen, oppå fryseboksen hennar. Då eg flytta til Hatlestrand for fire år sidan, tok eg med meg butikken inn i kjellaren til bestefar. I 2015 flytta eg inn i huset mitt, og tok butikken med meg inn dit. Men no treng eg enno meir plass, fortel ho til Grenda.

Miljøbevisst

Butikken hennar er nettbutikken Agent M. Joda, du kan handla direkte hos ho, men ho har ikkje noko tradisjonelt butikkutsal, eller ein forretning du kan stikka innom i ei fast opningstid.

Ho sel frå eit breitt varelager, men likevel held ho seg i ei tydeleg nisje. Produkta hennar er miljøvenlege, plastfrie alternativ.

– Først var det dei veldig miljøbevisste som handla hos meg. Så kom det til ei kundegruppe som oppdaga at produkta eg sel var fine og kule. Og så kom den kvalen med magen full av plast. Då auka medvitet til endå fleire, og fleire kundar fekk auga opp for mine produkt, med minst mogeleg plast, meiner Monica.

Resultatet er at omsetnaden til bedrifta med éin tilsett har svinga seg over tre millionar.

Utvikling

I det gamle legelokalet på Gjermundshamn, med ferjekaien som næraste nabo, har ho no etablert seg med lager og eit eige visingsrom. Kontoret blir framleis heime i huset, for ho treng arealet på lageret til varene.

Agent M har også skaffa seg agentur på innføring av ein del av varene ho fører.

– Dermed sel eg også varer til andre nettbutikkar. Konkurrentane mine må handla hos meg, smiler ho.

Det skjer ei stor utvikling verda over for å finna alternativ til plast.

– Eg har mykje i sal her som ser ut som plast, men som ikkje er det, seier ho og finn fram produkt laga av sukkerroe og maisstivelse.

– No vil ein også laga bioplast av avokadosteinar og rekeskal. Eg har til dømes ein tannkost her laga av kveitestivelse, altså av stråa som me jo ikkje et. Det er mange som er flinke til å nytta biprodukt etter matproduksjon til å laga produkt som kan erstatta plast. Det skjer ikkje fort nok, men det kjem, påpeikar ho.

Sjølv brukar Monica mykje tid på å halda seg oppdatert, og leitar stadig etter nye, miljøsnille produkt å selja.

– Det at det breie publikummet har blitt meir medvite på miljø, gjer at det er interessant for dei store produsentane å tilby meir miljøvenlege produkt, men det er ikkje alltid at produkta er like miljøvenlege som dei latar som at dei er, meiner ho.

Tolmod

Når Grenda kjem på besøk, står Postnor-bilen utanfor lokala hennar, og sjåføren lastar inn pakkar.

– Eg har Postnor-bilen her kvar dag. Og lastebilen hans er hybrid, og dermed eit miljøvennleg alternativ det også, smiler ho medan ho ber inn på nye kassar som skal pakkast opp og setjast på plass. Deretter lagar ho til pakkar med bestilte varer som skal ut.

– Det går fort i dag. Desse varene er på plass hos kunden i Oslo i morgon.

– Er det vanskeleg å gjera dette frå Kvinnherad?

– Nei, men det er litt dyrare frakt enn om eg var Bergen. Det har tatt tid å byggja meg opp. Det er først i år at eg har hatt råd til å ta ut løn frå bedrifta, forklarer ho.

Fram til no har tru på eigen forretningsidé, tolmod og forteneste etter eit vellukka hussal i hovudstaden halde ho oppe nok til å klara seg.

– Eg er bergensar, men mor mi, Åse Flagtvedt, er frå Hatlestrand. Alle barndomsferiane mine var her, og eg har alltid tenkt at eg ville flytta hit. No har eg budd her i fire år, bygd hus og flytta lager tre gongar. Eg satsar på at eg klarer meg med dette lokalet lenge, seier ho medan nye varer finn vegen til hyllene.

Der blir dei ikkje lenge før Flagtvedt sender dei vidare ut i verda, til teneste for eit betre miljø.