Om hatefulle ytringar og trugsmål i politikken

Hets mot politikarar har vore eit heitt tema i ulike media dei siste vekene, spesielt på riksplanet. Men no tar også Knut Førland (MDG) bladet frå munnen og fortel om sine opplevingar i lokalpolitikken. I Kvinnheringen snakkar han ut om både utidig politisk press og personlege trugsmål, spesielt då framtida til Kvinnherad Energi vart diskutert.

Han vil ikkje gå i detalj om trugsmåla og sjikanen han opplevde, men dei gjorde at han var sjukemeld i ein periode. Han seier at det også var tøffe tak å stå i stormen som konstituert dagleg leiar i Kvinnherad Energi, men at dei fleste her klarte å ta ballen og ikkje mannen. Ikkje minst dei tillitsvalde.

Viss slik meiningslaus oppførsel er eit utrykk for utviklinga i samfunnet i høve til våre folkevalde, er eg redd det kan gå ut over demokratiet vårt. For kven vil engasjera seg i viktig politisk arbeid når ein del av prisen er at ein sjølve og/eller familien risikerer å bli utsett for press og trugsmål når debattane om aktuelle saker pågår?

Ein del menneske blant oss ser ut til å ha problem med å sjå grensa mellom vanleg og sakleg meiningsutveksling og direkte sjikane, slik Knut Førland fortel om. Då kjem ofte mangelen på respekt for andre sitt syn på aktuelle saker til overflata. Slik eg ser det burde det gå an å diskutera og argumentera for sitt syn utan å gå i strupen på den som har eit anna syn. Ytringsfridomen ville tent på det!

Historia til Førland er ikkje ny i Kvinnherad, og venteleg heller ikkje rundt om i landet elles. Eg har sjølv opplevd noko liknande i mitt lange liv, både då eg sat i kommunestyret og som utgjevar/redaktør i avisa. Første gongen var då rådhus- og skulesaka gjekk for fullt tidleg på 1970-talet. Då fekk eg direkte trugsmål frå sentralt plasserte folk om at det kunne få negative konsekvensar både for trykkeriet og avisa dersom eg ikkje røysta «rett». Seinare opplevde eg ufine trugsmål, seint og tidleg, då Folgefonntunnelen stod på agendaen. Det same såg vi då Kvinnherad Sparebank skulle fusjonera med SR-Bank. Då stod frontane hardt mot kvarandre, med mange ufine utspel mot einskildpersonar.

Ei tilsvarande historie hugsar eg frå den gongen styreformannen i banken var i mot bygging av nytt stort kontorbygg i Rosendal. Han tykte visst det vart for dyrt og risikofylt. Kva han opplevde av personleg hets og sjikane kan vi berre tenkja oss. Han blei i alle fall kasta som styreformann ved første høve.

Kvifor oppfører enkelte menneske seg slik denne debatten vitnar om? Er det mangel på folkeskikk som gjer at dei tyr til ufine metodar og skjeller ut dei som engasjerer seg politisk på riksplan og i lokalsamfunnet i staden for å argumentera på sakleg vis? Offentleg debatt er bra for demokratiet, men om ein ikkje kan argumentera på sakleg vis, bør ein heller lata vera å ytra seg. Å gå til personangrep på grunn av usemje om eitt og hitt høyrer i alle fall ikkje heime i den offentlege debatten. Skal tru kva som hadde skjedd viss Knut Førland og andre i rein frustrasjon hadde brukt namna på personane som driv med den slags? Eg tenkjer nokon og kvar får vera glade for at det ikkje finst ein offentleg gapestokk her i landet.

Kristian Hus