Har nokon sett tauet mitt?

Ein gong før jul kjøpte eg inn eit uhorveleg langt tau, som eg skulle bruka for å laga ein ny aktivitet i Fatlandskogen. Labyrint-orientering heiter aktiviteten, som passar for folk i alle aldrar. Saman med ein del staur, la eg tautrommelen på plass der denne arenaen skulle lagast. På grunn av mykje surt vêr, tok det si tid før eg kom vidare med arbeidet.

Nyleg, når vårsol i bakkane blenkte, ville eg gjera arbeidet ferdig, slik at folk kan finna denne nye spennande aktiviteten når dei går påsketurane sine.

Men då var tauet borte! Heile trommelen! Forsvunnen som dogg for sola!

Eg såg rundt i alle buskar i området. Eg løfta blikket mot himmelen. Så langt og høgt eg kunne sjå. Men ikkje noko tau såg eg, nokon stad.

Det er ymse som kryp rundt i skogen no framover, men at tauet skulle ha krope vekk heilt på eiga hand, var ein teori eg forkasta ganske fort. Ei anna hand må nok ha hjelpt til.

Eg tenkte tilbake på eigne gutedagar. Ein oppfinnsam type som meg hadde neppe late eit slikt tau liggja i fred. Tusen ting kunne gjerast med tauet, og eg hadde nok drege tauet med meg eit stykke, og prøvt ut iallfall 900 av dei. Så dette er absolutt ei mogleg forklaring.

Ei anna er at Hinmannen, som jo er ein freistar av dimensjonar, kan ha lokka einkvan litt vaksnare. Som kanskje ville fortøya båten sin langt ute på fjorden, noko Hinmannen meinte dei trong nett dette lange tauet til.

Skreiv eg verkeleg «tauet mitt» i overskrifta? Vel, det er ikkje heilt sant. For eg har ikkje betalt det enno, så det kan knappast kallast mitt.

Då eg kjøpte tautrommelen i butikken, var det teke litt av han tidlegare, men ingen visste kor mykje. Så butikkdama var vennleg og sa at eg kunne måla opp sjølv, når eg hadde fått strekt ut heile tauet, og så betala etterpå. Men om eg fekk 100 eller 200 meter av dette fine kvite tauet, veit me altså ikkje.

Dersom du som les dette byrjar å få dårleg samvit, så har eg eit forslag. Kanskje me kan hissa opp Hinmannen litt, ved at du legg tauet tilbake der du fann det? Så kan han sitja der nede i den svarte hola si og vera Svarteper! Det har han berre godt av, den rakkaren!

Men dersom du ikkje vil vera med på eit slikt fantestykke, så kan du kanskje vera grei å iallfall måla opp tauet for meg, slik at eg kan få gjort opp med butikkdama?

Arne Gjerde

PS. Sidan eg ovanfor har omtalt Hinmannen i lite flatterande ordelag, har han sjølvsagt rett til eit direkte tilsvar.