Håplaus kamp for bonden!
Valkampen er godt i gang og folk byrjar å bli både trøytt og lei av valflesk og flosklar. Å stå på stand har vore både kjekt og informativt, ein får eit tydeleg bilete av korleis dei ulike partia ser for seg Kvinnherad både no og framover.
For oss i SV er det viktig å ha ein god landbrukspolitikk, bonden må vi lytta til! Det er viktig både lokalt og nasjonalt at vi aukar sjølvforsyningsgraden vår, det er viktig for beredskapen vår i framtida. Sjølvforsyningsgraden vår er akkurat litt betre enn Haiti. Haiti er avhengig av hjelpesendingar for å få nok mat til folket sitt, vi i Noreg importerer og kjøper det vi treng. Men vi burde ha lært av Covid og krigen i Ukraina at vi i framtida vil vere sårbare om vi belage oss på import for å tileigne oss livsnaudsynte varer.
Artikkelen held fram under annonsen.
Prisen på sterkt trengte varer vil truleg overstige det den vanlege forbrukar er villig til eller kan betale. Vi blir enkle mål i kampen om ressursar! SV sin ordførarkandidat Silje Nordtveit Olsen har fremma dette i kommunestyret. Men bustadutvikling og ivaretaking av matjord er det få som vil gå heilt i djupna på utad. Men det er ingen tvil om at det berre er få parti som ser verdien av å verna matjorda slik den er i dag. I debatten på kulturhuset var AP og Høgre svært einige, vi kan berre flytte matjorda, den kan omdisponerast!
Men er de klar over at det ikkje finst tilfelle der flytting av matjord har vore heilt vellukka i Noreg? Skulle du vere så flink at du klarer å flytta matjorda fullgodt, så vil uansett jordsmonnutviklinga ta så lang tid at ein kan sei at jordsmonn er ein ikkje fornybar ressurs.
Tenkte de at det kanskje var godt nok å flytte jorda med seg til ein tipp? Så enkelt er det dessverre ikkje.
For å ivareta matjord, så må den nemleg flyttast lagvis utan at den vert pakka saman. Du må først ta toppen og den må lagrast for seg. Dette krev til dels store flater i lagringstida. Som sagt kan du ikkje pakka jorda i denne prosessen, du kan difor ikkje bruka bulldosar eller lempe jorda i ein haug. Dette er ein tidkrevjande prosess som og krev stor plass. Dette høyrest kanskje dyrt ut? Det er fordi det er akkurat det! Og kven skal ta den rekninga? Kommunen? Entreprenøren?
Heilt ærleg talt, kan vi ikkje heller laga gode planar for bustadutvikling, sørge for at folk har hus å bu i utan at vi må ofre matjord? Ikkje minst må vi ha ein kommunal plan for matjord!
Kvinnherad er ein av Vestland sine største jordbrukskommunar, vi har så mykje dyrka jord at vi fint kan omdisponera litt! Vi produserer jo meir dyrka mark enn det vi tar/omdisponerer! Dette er ein velbrukt påstand, men rekneskapen vår i forhold til matjord går aldeles ikkje i pluss! I Arealplanen som skal leggast fram i neste kommunestyre så er det fleire område som har fått nye namn. Dei har gått frå LNF-R til LNF. Då ser det ut som vi har fått/laga meir enn vi faktisk har. På godt norsk vil nokon kalla dette juks!
Den norske bonden er best i klassen til å produsere kjøtt og mjølk av svært god kvalitet med minimal bruk med antibiotika. Vi bør ta vare på bonden på lik linje som oppdrettsnæringa blir tatt vare på. Det er berre svært fascinerande at trass i begge næringane produserer mat, så blir dei behandla heilt ulikt. Den norske bonden må ta til takke med økonomiske smular, i tillegg til at ein må kjempe for kvar jordflekk. Medan den andre gruppa toppar miliardærlistene ved hjelp av fellesskapet sine gode.
Hildegunn Hanstvedt Tofte
Artikkelen held fram under annonsen.
SV Kvinnherad