Betyr tryggleiken til innbyggjarane i Mauranger noko for dykk?

I november 2020 gjekk det eit ras på fylkesveg 49, mellom Austrepollen og Nordrepollen. Det er ikkje særleg oppsiktsvekkjande i seg sjølv, dei siste 20 åra har det vore 83 registrerte rashendingar på denne korte strekninga. Då reknar me ikkje med alle steinane vi sjølve har lempa av vegen på veg til og frå jobb. Men denne gongen var vegen – innbyggjarane sin einaste veg til resten av kommunen sin, fleire sin einaste veg til arbeid og skule, einaste veg til legevakt og sjukehus – stengt i to veker. Kvinnherad kommune tilbaud inga hjelp, og viste til at vegen er fylket sitt ansvar.

Dette ansvaret tek fylket no: Dei vil snarast starte arbeidet med tunnel mellom pollane, på eiga rekning. Prosjektet skal altså ikkje koste kommunen ei krone! Men denne gåva vil ikkje Kvinnherad kommune ta imot. Kvifor? Ein vil vente på avklaring om arm mot Bergen før ein tar stilling til om ein ynskjer denne tunnelen. Kva er det å avklare? Heilt uavhengig av framtidige prosjekt, så er strekninga allereie langt meir trafikkert enn det vegstandarden er forsvarleg for. Det finst inga avklaring som vil gjere denne vegen trygg.

Ordførar argumenterer med at ein «ikkje berre kan leggja vekk planane om utbetring mot Årsnes». Det er me heilt einige i, men det er irrelevant. Tunnelen skal byggjast av fylkeskommunale rasmidlar, og konkurrerer ikkje med fv 500 mot Årsnes. Det må dessutan nemnast at det allereie skjer ganske mykje på den strekninga, med ny Furebergbru og tunnel forbi Kroka.

Ein skulle tru det var første gong i noregshistoria at ein kommune takka nei til ein gratis veg, men det har utruleg nok skjedd før. Det gjaldt same kommune og same vegprosjekt: Etter rekordrask nedbetaling av Jondalstunnelen i 2016 kunne resterande bompengeperiode nyttast til poll-til-polltunnelen. Kommunen takka nei. Også den gongen vart prosjektet sett opp mot Kvinnheradpakken, og også den gongen var det irrelevant. Bompengar frå Jondalstunnelen kunne ikkje finansiere tiltak andre stader i kommunen. Men kommunen ville heller ha ingen veg enn sikker veg i Mauranger.

Det var ikkje, og er framleis ikkje, konkurranse om midlar mellom tunnelen og vegen til Årsnes. Å seie nei til det eine hjelper ikkje det andre. Likevel held kommunen fram med å stikke kjeppar i hjula for trygg veg mellom pollane. Det er nærliggjande å tru at dette handlar om å sabotere Jondalstunnelen for å «vinne» kampen om trafikkantane. Ser verkeleg våre eigne politikarar oss berre som brikker i eit samferdslepolitisk spel, der me køyrer til skule og jobb med livet som innsats?

«Du bur under bergfall, og du veit det», skreiv Olav H. Hauge. Vestlendingar veit godt kva det betyr. Me kan vere ueinige om mangt, ein kjempar gjerne hardast for det ein har nærast, men det er ein uskriven regel at ein ikkje motarbeider at naboen skal få trygg veg. At det er vår eigen kommune som motarbeider tryggleiken vår, utan at det finst noko gevinst i det for nokon, det er rett og slett uforståeleg.

På folkemøtet førstkommande torsdag forventar me at ordførar og varaordførar svarar konkret på fylgjande spørsmål:

● Kva er grunngjevinga for å utsette planlegging av ein tunnel som gjev eigne innbyggjarar trygg veg til resten av kommunen?

● Kva tenkeleg konklusjon i KVU-arbeidet kan gjere denne tunnelen uynskt?

● På kva måte vil planlegging av tunnel hindre utbetring av vegen mot Årsnes, slik ordførar hevdar i avisa?

● Handlar saka eigentleg om redsel for å tape trafikk over Årsnes?

● Kven eller kva tener på at tunnel mellom pollane ikkje blir bygd/må vente med å bli bygd?

● Reknar de med å få tilbod om gratis tunnel på nytt dersom de takkar nei no?

● Betyr tryggleiken til innbyggjarane i Mauranger noko for dykk?

Styret i Ænes og Mauranger Bygdalag

Kristian Bondhus-Jensen

Annette Furuberg

Kurt Jarle Øvrehus

Anton Langeland