Sydde kostymer til episk spelefilm
I kulissane til filmen «The Northman» har ei dyktig syerske med tilknyting til Ølve, Audhild Zimmer, jobba på spreng med å laga fleire av dei tett på autentiske og historiske kostyma. Sambuaren hennar Connor Sweeney står bak smykka som er nytta i filmen.
«The Northman» er ein episk film, basert på legenda om Amleth. Filmen, som hadde norgespremiere 13. april, er regissert av Robert Eggers. Alexander Skarsgård, Nicole Kidman, Claes Bang, Anya Taylor-Joy, Ethan Hawke, Björk og Willem Dafoe figurerer i hovudrollene.
Det actionfylte eposet handlar om ein ung vikingprins og hans søken etter å hemna drapet på faren. Og for at denne historia skulle bli presentert på ein så truverdig måte som mogleg vart det lagt stor sjel og mykje arbeid i kostyma.
Ekte vare
På telefon frå Nord-Irland kan Audhild Zimmer (49) fortelja om arbeidet ho har vore med på det siste året.
– Absolutt alt av smykke som blir brukt i filmen er laga for hand, noko som er ekstremt sjeldant. Det vanlege er å prente ut slikt tilbehøyr med 3D-maskinar, men her er det nytta ekte gull, sølv og bronse, fortel ho.
Saman med sambuaren jobbar Zimmer i Valhallas Silver, ei lita verksemd som lagar design og smykke ut frå historiske funn. Begge har alltid hatt ein stor fascinasjon for vikingtida, og det var gjennom denne interessa dei først møtte kvarandre på ein stor vikingfestival i York i England.
– Historia om vikingane har alltid interessert oss, og det var på grunn av denne at Connor byrja å laga smykke inspirert av ætta vår. Etter kvart som han jobba med det vart han flinkare og flinkare, og det resulterte til sist i ei bedrift som eg òg vart med i. Det var gjennom denne verksemda me vart invitert til å bli med på filmen, fortel Zimmer engasjert.
Nål basert på funn frå Hordaland
Eitt av smykka som er med i filmen er basert på ei nål som er funne i Hordaland. Då Audhild først merka seg nåla vart ho heilt forelska i den, noko som førte til at Connor laga den til ho. Men i filmen er det Nicole Kidman som vandrar rundt med smykket.
– Vikingane som døydde i kamp reiste dei til Valhalla. Sjølv om sverd og smykke var dyrebare saker, fekk vikingane dette med seg i grava, for dei hadde så stor tru på at dei skulle ein plass etter døden. Det er difor ei stor ære for oss å kunne attskape smykke som kan daterast til denne tida, slik at dagens menneske kan få ta del i det, seier ho vidare.
Vart kapra av kostymeavdelinga
Men det er ikkje smykka Zimmer har lagt sine kreative hender på i «The Northman», men kostyma.
Då dei fekk nyss i at ho var nerd på sying, med særleg vekt på historiske antrekk og klede, gjekk det ikkje lang tid før ho vart tilsett som sy-teknikkar og konsulent i kostymeavdelinga.
– Det blei til at Connor laga smykka åleine, medan eg vart tilsett på fulltid som sy-teknikkar. Det er totalt 970 kostymer som vart laga til dei 54 skodespelarane, og alt vart sydd for hand. Kostymeavdelinga var eit stort team på sikkert hundre, så det var eit stort teamarbeid, fortel ho.
Busett i Nord-Irland - har hjarta i Ølve
Audhild Zimmer har budd i Nord-Irland sidan 2008. Ho er fødd på Voss og oppvaksen i Bergen, men hjarta sitt har ho i Ølve, kor besteforeldra hennar budde, samt i Rosendal og i Uskedalen kor ho også har hatt familie.
Zimmer ser såleis stort fram til å endeleg nytta heile sommaren i Ølve, etter å ha vore koronafast i det nord-irske landskapet, som ho også set stor pris på, gjennom pandemien.
Etter å ha jobba eitt år på kostymeavdelinga til den episke filmen samanfattar ho erfaringa som kjempegøy og knalltøff.
– Det var lange arbeidsdagar, og ein var på jobb minst tolv timar. I tillegg kom køyringa til og frå settet. Men når du ser resultatet av jobben som er lagt ned til slutt er det også desto meir givande, forklarar ho, før ho held fram:
– Når du kjem heim frå jobb er du skikkeleg utsliten, men så får du jo mykje attende av å ha så mange kreative menneske rundt deg! Eg må til dømes takka Linda Muir, som jobba med design. Ho var heilt fantastisk å jobba med, medgir Zimmer engasjert.
Balanse
Men ei tid med mykje arbeid skal det bli godt å koma «heim».
– Me skal vera heime heile juli, og eg gler meg så til å feriere i Ølve. Eg har så mange gode minner, og kjenner meg heime der. Men eg treng begge deler; både å ta del i eit hektisk og kreativt fellesskap, men også ro og stilla. Det er ein naudsynt balanse som gir meir rom for å blomstra, sluttar ho.