Skumle tekstar frå Undarheim
På tysdag skreiv Grenda om ein skrivekonkurranse på Undarheim skule, kor tre vinnarar vart trekt ut. Her kan du lesa vinnartekstane:
Heime.. Aleine?
Det var ein gong ei jente som ikkje trudde på noko unormalt eller noko som hadde med spøkjelse, vampyrar, zombiar, og hekser å gjere. Alt det der var berre tull, pleidde ho å sei.
Denne jenta heiter Sarah. Sarah hadde ei tvillingsyster som heitte Hannah. Hannah derimot trudde på spøkjelse, vampyrar, zombiar og hekser. Sarah plaga ho for det, men Hannah ville ikkje bry seg fordi ho ville vera god ven med Sarah.
Sarah likte ikkje Hannah så godt, fordi Hannah var barnsleg og tullete. Ja, dei var systrer, og systrer er sånn, men Sarah HATA Hannah så mykje for noko som skjedde når dei var yngre.
Når dei var 9 år, døydde mammaen deira i ei bilulukke. Sarah trur det var Hannah sin feil, fordi mammaen deira køyrde kjempefort for å koma til Hannah og Sarah si bursdagsfeiring. Hannah var lita då, og før bilulukka skjedde sa ho at ho hata mammaen deira og at ho vil aldri sjå ho igjen visst ho ikkje kom til bursdagsfeiringa deira.
No er dei 15 år, og det er pappen som passar på dei. I dag er det bursdagen til Sarah og Hannah igjen. Sarah skal feire med vennene sine på Peppes pizza, medan Hannah skal feire med venninnene sine heima. Pappen deira lova at han skulle dra på bowling med kompisane sine.
Sarah koste seg med venninnene sine og det gjorde Hannah òg. Vennene til Hannah gjekk heim tidleg, fordi nokon av dei følte seg «dårleg» og nokon av dei ville rett og slett ikkje vera der. Hannah blir litt skuffa. Dei hadde planlagt dette kjempe lenge, og no gjekk alle saman etter ein halvtime. Hannah skjekker på snap, for å sjå kva dei andre driver med. Hennar næraste ven, Frida, har posta noko på storyen sin, så det måtte ho sjå.
Snapen viste at ho var på Peppes pizza, med alle samen. Sarah sine vener, og HANNAH sine vener.
Hannah kunne ikkje tru at dei kunne ha dratt frå hennar type fest, for å dra på Sarah si bursdagsfeiring! Og at Sarah verkeleg inviterte dei når dei var hos meg! Det er skikkeleg SLEMT. Hannah visste jo at ho og Sarah ikkje var så gode venner, men dei var jo søsken. korleis kunne ho gjere noko slikt? Hannah hadde fått nok av Sarah. Helt sidan dei var små har ho haldt på slik.
Ho var alltid meir populær enn meg, og ho tok alltid all merksemda. Til og med pappa syns Sarah er betre enn meg, tenkte Hannah.
Klokka er no veldig sein, og no stenger Peppes pizza. Pappen til Hannah sender ei melding om at han kjem snart, men Hannah har ein plan ho skal fullføre. Sarah kjem rett etter pappaen sender den meldinga.
Hannah spør Sarah om dei kan gå ut ein tur, og Sarah gjer det under tvil. Det Sarah ikkje hadde fått med seg, fordi ho var så opptatt med telefonen, var at Hannah hadde ein kniv i handa.
Dei har kome til ein plass der det er mørkt, og der ingen ser dei.
Hannah har tenkt til å DREPE Sarah! Men før ho gjer det, tar Sarah opp ein kniv og dreper Hannah i staden for! Før Hannah faktisk dør, seier Sarah at ho visste om planen til Hannah lenge før bursdagen. Hannah hadde planlagt dette kjempe lenge, og ho hadde skreve heile planen ned i dagboka hennar. Sarah sneik seg inn i rommet til Hannah og skulle finne flau informasjon om Hannah, men då såg ho at ho hadde tenkt til å drepe Sarah! Sarah står der no, og ho veit ikkje kva ho skal gjere.
Kva skal ho gjere med alt dette her? Var dette faktisk rett? Ho tenkte vell at ho berre prøvde å forsvare seg, men nå ser ho at kniven til Hannah var faktisk ikkje EKTE eingong! Heile planen var falsk.. alt var berre tull! Hannah ville berre kødda med Sarah sidan det er Halloween!
Hannah prøvde sikkert berre å skremme meg, og no har eg drepe ho på ekta, tenkte Sarah! Sarah spring vekk. Ho har ingen tankar i hovudet, ho berre springer og springer.
Ho har kome seg heim, og pappaen står utanfor døra. Han held på å gå inn når han ser Sarah bak han. «Hei Sarah! Kva gjer du her ute? Eg har kome heim frå bowling, men det blei litt seint ikkje sant?» Sarah går berre rett inn. Ho tenker på kva ho skal gjere. Ho ser livredd ut, og ho er livredd.
Ho tenker på å finne på ein historie om døden til Hannah! Heldigvis så hadde ho på hanskar, som var ein del av kostymet hennar. Så no kan ingen vite at det var ho! Ho kastar hanskane, og seier alt til pappaen. Altså historia ho har funne på. Pappen begynner å grine, og etterpå blir han ringt av politiet. Dei seier at dei har funnet Hannah død.
No har det gått 5 dagar utan Hannah, og pappen til Sarah og Hannah er aldri heime. Han lager ikkje mat, han snakkar ikkje og han er berre borte. Sarah er heilt aleine heima og ser på Netflix.
Ho har kjempedårleg samvit men ho prøver å distrahere seg med å sjå på Netflix. Ho høyrer ein lyd, som om ein dør som blir opna. «Pappa har sikkert endeleg kome heim!» seier Sarah. Ho tar kjempefeil.. det var Hannah. Hannah sto der og såg på Sarah, så plutseleg så forsvann ho.
No har det gått 30 år etter dette, og pappen fann aldri Sarah igjen.
Pappaen forsvann til slutt etter han mista både Sarah og Hannah.
Folk seier at når dei går forbi huset deira, så høyrer dei Sarah sitt skrik, Hannah som ler høgt og skummelt og pappaen som griner.
Skrive av Selma Ameti, 6. trinn.
Lydar i kjellaren
Eg bur i eit skummelt hus med masse rare lydar, spesielt frå kjellaren.
Kvar kveld klokka tolv er det høge skrikelydar frå kjellaren.
Eg ligg stiv av skrekk i senga. Ein kveld bestemmer eg meg for og gå ned dit.
Eg er så redd, lyden skjer i øyra mitt.
Eg opnar døra, der faller det ein kost i hovudet mitt.
Eg skvett av skrekk.
Og lyden kjem enda nærare.
Eg opnar døra og der står Rush framfor meg. Hjarta bankar fortare enn aldri før. Eg skrik. Alt blir svart.
Skrive av Milo Monh Nguyen Systad, 4. klasse.
Zombien og jenta rømer
De var en gang en liten jente hun bude i et mørkt og skumelt slot i kjelleren så bude de en sombi en dag jek jenta ned i kjelleren da såg hun den da blei han gal og kom seg løs da sprang jenta ut da sprang han eter hun åver gata jenom tunelen og åver fjelet akurat da kom de to jeger og skjøt sombien.
Snipp, snapp, snute.
Skrive av Johanna Sundsteigen Hansen, 2.klasse.