Nerhus stiller ut på heimebane

– Eg spurde Airin Zimmer i fjor om eg kunne få styra litt kven som skulle stilla ut her denne sommaren, så kunne eg nytta mitt nettverk i Bergen til å setja saman utstillingar som kunne vera spennande og gode. Me har samarbeidd godt, tykkjer Marta Nerhus om kunstaktiviteten i kjellaretasjen til det gamle butikkbygget i hjarta Ølve.

Godt besøk

Ho gler seg storleg over responsen på utstillingane.

– Det kom enormt med folk til opninga sist, då blant anna Øyvind Sture hadde eit godt følgje med seg, og det var utruleg kjekt! Airin (Zimmer, huseigaren, journ.merk) blei ståande og dirigera på bilar for at det skulle gå i hop. Dei selde bra også, meiner Nerhus.

Kunstnaren peikar på at det har vore god spreiing på alder og type folk som har vore på besøk.

– Du får eit anna publikum her enn på galleria i byane, du får andre samtalar og poeng. I staden for å ha utstilling for den same smale gruppa som alltid går på dét galleriet, når du ut til fleire her, og det er veldig kjekt, slår ho fast.

Det er hennar eigne verks som blir stilt ut denne gongen, og det har vore langt mindre rett fram enn Marta Nerhus hadde tenkt seg.

– Eg merka at det vart meir tidkrevjande å organisera utstillingane enn eg hadde tenkt, og eg har ikkje fått kome så godt i gang med eigen produksjon som eg trudde eg skulle gjera. Eg kom aldri heilt inn i bobla mi, korkje med tema til utstillinga og heile prosessen eg vanlegvis knyter opp arbeidet mitt til. Men eg måtte ha noko nytt med meg, syns eg, seier Nerhus.

Frå 1986 til i dag

Og nye ting har ho med seg, men utstillinga blir også eit slags «Best of Marta Nerhus».

– Eg raska med meg alt eg hadde på verkstaden, og eg har fått god hjelp til å montera utstillinga, så me kjente at det blei ei forteljing ut av det likevel, seier ho.

Med på lasset frå verkstaden i Bergen til utstillingslokalet i Ølve er mellom anna delar av diplomoppgåva frå Kunsthandverkskulen, eit knippe båtar laga tilbake i 1986.

– Båten har følgt meg heile tida. I 2016 hadde eg 800 småbåtar i ein installasjon på Bryggens Museum.

– Ølve og båtar går jo hand i hand?

– Ja. Dei bygde båtar på Øyro nedanfor heimegarden vår. Far min og bestefar min var båtbyggjarar, og bror min er skipsdesignar og heime var det halvmodellar av båtar over alt, forklarer Marta.

Strikka kopartråd er framleis blant favorittmateriala hennar å arbeida med. Og det er framleis imponerande kva uttrykk og detaljar ho får fram av den finmaska nettingen.

Det blir både kroppar og ansikt å sjå, inkludert «Samtalen» som ho har kalla installasjonen med fem ansikt som heng i ei gruppe. Dei strikka kroppane har vore selt og stilt ut fleire plassar.

– Eg selde ei gruppe slike strikka kroppar til Solstrand Hotel for 20 år sidan. Ein genever-produsent frå Holland som kom på verkstaden og ville kjøpa fleire, etter å ha budd på hotellet. Det same var tilfelle med ein filmregissør som viste film på BIFF i fjor som kom og ville ha ein, smiler Marta.

Ølve-tema

Ho vurderer denne utstillinga som meir open enn andre ho har hatt dei siste åra.

– Eg har hatt nokre utstillingar som har hatt meir påstandar i seg, som «Sterke kvinner» på Stord og flyktningproblematikken i båtutstillinga på Bryggen, seier Nerhus.

Til sistnemnde utstilling hadde ho laga 800 små båtar i stålstrengar for å illustrera straumen av flyktningar som fann vegen over Middelhavet i nettopp små, utrygge båtar.

Opninga på laurdag byr også på musikk med Atle Johannesen, som til vanleg spelar med Hungry John. På opninga blir han aleine med gitaren. Utstillinga står heilt til 3. september.

– Då rekk Montessoriskulen innom og få omvising før me pakkar ned, forklarer Nerhus.

Kanskje elevane vil kjenna igjen Ølve-temaet finns der, eller kanskje rettare, utsikta frå Ølve, over mot Herøysundet og Uskedalen med Skorpo liggjande føre, slik kunstnaren har klart å fanga ho i farga koparstreng.

– Eg syns Skorpo ser ut som ein gubbe som ligg og kviler, med hendene falda på magen, sluttar ho.