Måtte snu om på programmet grunna sjukdom – laga fantastisk konsert

Det vart ei ganske annleis avslutning av Rosendal Kammermusikkfestival enn tenkt. Men programmet som vart sydd saman på kort varsel, må vera noko av det mest imponerande som nokon gong har blitt framført på våre kantar.

– Eg har sjeldan vore så skuffa som då Matthias Goerne måtte kansellera på grunn av sjukdom, fortalde Leif Ove Andsnes då han ynska velkomen til avslutningskonsert i Riddersalen søndag ettermiddag.

Nokre dagar tidlegare sa Andsnes til Grenda at nettopp den siste konserten var kanskje den han gledde seg mest til. Planen var at han då skulle framføra dei 15 songane i syklusen «Die Schöne Magelone» saman med barytonen Matthias Goerne, og med Henrik Mestad som forteljar. Men det vart det altså ikkje noko av.

– Alle har kasta seg rundt for å laga til eit nytt program. Henrik Mestad tok kanselleringa på beste måte, og har funne andre tekstar som kunne passa. Eg synest vi har fått til eit veldig fint program, vurderte Andsnes.

Ståande applaus

«Veldig fint» skulle visa seg å vera ei kraftig underdriving. Tre dikt av Olav H. Hauge og éin tekst av Tomas Tranströmer, kvar etterfølgd av eit musikkstykke som høvde perfekt, sytte for ein suveren fyrste halvdel. Alt var utruleg flott, men det må nemnast at fiolinisten James Ehnes fekk kolossal applaus for si solo-framføring til diktet «I elvedjupet». Og Leif Ove Andsnes og pianokollega Bertrand Chamayou kunne gle seg over ståande applaus etter å ha spelt Schubert firhendig.

– Fabelaktig, sa ein tilhøyrar i pausen.

– Fantastisk bra, sa ein annan.

Og på engelsk lydde det:

– Når du trur dei ikkje kan «Amaze You» med fleire fantastiske opptredenar, så spelar dei Schubert på den måten.

Høgt nivå

Men for underteikna publikummar vart det absolutte høgdepunktet Henrik Mestad si intense framføring av fyrst Nordahl Grieg-diktet «Vann», deretter «Lirekassemannen» av Wilhelm Müller, saman med kvintetten Zum roten Igel. Du var drama, samspel og speleglede på eit ufatteleg høgt nivå.

Det er berre å takka og bukka for at ein kan få slike opplevingar på heimebane i Kvinnherad.