Bunad og bambusfløyte – stor stas på prisutdelinga

– Eg har lurt lenge på om det er sant at eg får denne prisen, sa Otto Kolaas idet han tok imot Frivilligprisen, før han heldt fram:

– Men eg har tenkt tilbake, og funne ut at eg har no vore med på mykje forskjellig, så det er visst rett, dette her.

Tufta på frivilligheit

Dei frammøtte må le av konklusjonen til vinnaren av Frivilligprisen. Og det er ikkje tvil om at han er ein verdig vinnar. Ordførar Vegard Bjørnevik understreka at det skal stor innsats til for å nå opp, blant mange gode kandidatar i ein dugnadssterk kommune.

– Kvinnherad er tufta på frivilligheit. Ottoen har vore ei drivkraft i det meste av det store dugnadsløftet til Trio. Han får folk med seg, med sitt smittande humør, og seier alltid ja til å ta i eit tak både for Trio og for mange andre rundt i bygdene.

Representantane frå Omvikdalen Bygdekvinnelag strålte i flotte bunadar, og sette tydeleg pris på dei rosande orda dei fekk frå leiaren i Levekårsutvalet, Inger-Elin Nesheim. Ho kunne røpa at det var eit samrøystes utval som utpeikte Omvikdalen Bygdekvinnelag som vinnar av kulturprisen.

– For meg står Bygdekvinnelaget for kultur som er varig, solid og osar kvalitet. Arbeidet har hausta nasjonal merksemd, og de har vunne pris for Årets Bygdekvinnelag. Me vil anerkjenna det arbeidet de har gjort for å vidareføra lokal kultur, sa Inger-Elin Nesheim.

Utruleg stort

Kulturprisen består av den vakre skulpturen kalla «Dråpen» frå Hadeland Glassverk. Esther Falk måtte kjempa litt med tårene før ho kunne takka for prisen:

– No byrja eg nesten å grina igjen. Dette er utruleg stort. Det er noko med at det me held på med blir sett. Me er ein veldig samansveisa gjeng, og det trur eg er viktig. I går var eg innom ei dame på 97 år som var svært aktiv i laget før, og ho sa ho er så kry over dette! Denne prisen er til alle medlemane, utan dei hadde det ikkje vore noko bygdekvinnelag, slo Esther Falk fast.

Nesheim fortalte at bygdekvinnelaget bidreg med heimelaga mat til barnehagen i Omvikdalen, noko som vert sett stor pris på av born og tilsette. Ho opplyste vidare om at Bygdekvinnelaget har hatt medlemsvekst, mellom anna fordi dei har sendt ut postkort med invitasjon til alle kvinnene i bygda.

– Eg har snakka med nokon av dei som har motteke slike postkort, og dei har vore veldig glade for det, å bli inkludert på den måten med ein personleg invitasjon inn i laget, sa Inger-Elin Nesheim.

Japansk klang

Siste prisvinnar for kvelden var Christian Meaas Svendsen som mottok Kulturstipendet. Fagkoordinator for kultur Kristian Helgesen delte ut stipendet, og hadde mange gode ord å seia om mottakaren.

– Vinnaren oppfyller statuttane våre som utøvar, og bidreg til det rike kulturfeltet i Kvinnherad. Han har engasjert seg mykje i kulturlivet i kommunen, mellom anna som dirigent for Rosendal Songlag og arrangør av festival og konsertar.

Musikaren frå Løfallstrand skal bruka stipendet på å ta timar for å læra seg å spela den tradisjonelle japanske fløyta Shakuhachi. Han har som mål at dette kan bygga bruer mellom kulturar, og vera ein døropnar for nye kunstnariske samarbeid. Svendsen fortalte at for å læra seg dette instrumentet, må ein gjennom eit slags graderingsprosess, som i judo eller karate.

– Det er ei bambusfløyte kalla shakuhachi. Her må ein styra luftstraumen sjølv, ein får ikkje hjelp frå noko munnstykke, som ein får på andre fløyter. Og om ein er litt nervøs, er det ekstra vanskeleg å spela på den, smilte han, før han sette fløyta til munnen.

Dei frammøtte fekk høyra den norske folketonen og julesalmen «Mitt hjerte alltid vanker» spelt med den vakre klangen frå dette japanske instrumentet. Dette var ei veldig fin avslutning på sjølve prisutdelinga, før vinnarane og deira gjester kunne kosa seg med gode rettar frå kaldtbordet på Gry Helges.