Innovasjon og innovasjon, fru Blom

Kommunedirektøren har kommentert innlegget mitt «Kvinnherad = innovasjonsfri sone». Ho seier at det ikkje er samsvar mellom overskrift og innhald i innlegget mitt, fordi «overskrifta peikar på at innlegget skal visa til manglande innovasjon i Kvinnherad kommune». Og med Kvinnherad kommune så meiner ho rådhuset.

Her har ho misforstått fullstendig, for eg har ikkje ein gong hatt i tankane at det skal vera innovasjon på rådhuset. Eg skreiv ikkje «Kvinnherad kommune», men «Kvinnherad». Altså om den jamne kvinnhering, som ikkje får lov til å driva innovasjon. Fordi nettopp desse «innovative» byråkratane på rådhuset set foten ned, også i tilhøve der loven ikkje gir dei slikt mandat.

Eg vil minna om at ho nett i desse dagar har fått påpakning frå Statsforvaltaren, i ei anna sak, om at byråkratane ikkje har høve til å laga strengare krav enn dei loven set. Likevel forsvarar ho fullt ut at dei gjer dette, i staden for at ho burde starta oppvaskmaskinen.

Ho har dessutan tydelegvis misforstått kva ordet innovasjon tyder. Og så legg ho ut om all innovasjon som skjer på rådhuset for tida. Det er til å bli ganske matt av, for det er langt på sida av det eg skreiv. Eg vil skriva eit eige innlegg om innovasjon, ein annan dag, for det krev litt plass.

Ei svært nyttig stund

Resten av innlegget hennar er ei oppramsing av sjølvsagde ting, om korleis lovane er, kombinert med skryt av kor flinke byråkratane er til å følgja desse lovane. Ho nemner òg si eiga rolle her, og at politikarane må vera forsiktige med å blanda seg inn.

Då eg inviterte ordføraren og varaordføraren på besøk hit til Fatland, for å drøfta mi sak, var det nettopp for at dei skulle blanda seg inn. Det er framleis slik at politikarane er arbeidsgivaren til kommunedirektøren, og såleis står dei over byråkratiet. I praksis har det ikkje alltid fungert slik, korkje i Kvinnherad eller i mange andre kommunar, men det er på tide at det blir slik att.

Rådhuset har trenert saka mi i 15 år. Ordføraren brukte berre 15 minutt på å ringja meg og takka ja til invitasjonen min om å koma ut til Fatland og sjå og diskutera. Litt av ein kontrast, ikkje sant? Me hadde ei svært nyttig stund då dei var her. Dei fekk sjå litt av korleis planane mine er, og eg fekk høyra litt om korleis dei såg for seg å handtera slike saker framover.

Kvinnherad har nett fått ny plansjef. Eg inviterer med dette han òg til Fatland ein dag, for synfaring og diskusjon. Han treng sikkert ein prat med innovative kvinnheringar før erkebyråkratane tek kontroll på han. Ikkje først og fremst for min del, eg sjekkar snart inn på Halsnøytunet likevel. Men dei som er halvparten så gamle som meg, og som stangar hovudet i veggen, dei tenkjer eg mykje på. Det er for deira del eg køyrer denne saka.

Kvinnherad 2050

Kvinnherad2050 heiter den nye kommuneplanen, som vel ingen av oss så langt har sett. Planen må vera utforma slik at han stør opp om innovasjon, ikkje kveler alle forsøk. Om namnet tyder at planen skal vera ferdig i 2050, er eg usikker på. Då har nok eg for lengst sjekka ut av Halsnøytunet.

Kommunedirektøren seier i realiteten at det er ok at kommunen hindrar Innovasjon Norge i å gi tilskot til mitt innovative prosjekt. Det er noko alle potensielle innovatørar bør leggja seg på minne.

Arne Gjerde

22. mars 2022

PS. Eg har laga ein tre meter lang blyant som heng i Fatlandskogen. Då varaordførar Leif Sverre Enes såg den, utbraut han: «Wow! Er det denne du brukar når du skriv lesarinnlegg?»