Koronaen stoppa ikkje fotballskulen

Med strenge smittevernreglar vart Rosendal Turnlag sin fotballskule arrangert denne veka. For fyrste gong var jentene i fleirtal blant deltakarane.

 

Koronaen greidde ikkje å ta knekken på den tradisjonsrike fotballskulen til Rosendal Turnlag. Halvannan månad forseinka vart skulen gjennomført for 16. gong på rad, og det på tilnærma vanleg måte, frå måndag til onsdag denne veka. Til saman 112 spelarar var påmeldte, alle født i perioden 2007 til 2013.

– Fotballskulen er eit utruleg viktig og populært tiltak. Dei siste fire åra har det vore 150 deltakarar, men vi valde å stenga påmeldinga litt tidlegare i år, fortalde Arvid Nes, ungdomsleiar i fotballgruppa til RT.

Nokre andre koronatiltak var også gjeldande. Alle spelarane var inndelte i kohortar på mellom 10 og 20. Desse trena i lag og åt i lag.

– Vi blandar ikkje saman gruppene. Dei nyttar også forskjellige inngangar til matsalen, og forsyner seg ikkje sjølve av maten. Vakter med hanskar spør kva pålegg dei vil ha, og legg det ferdig på skivene, opplyste Gaute Lund som var desinfeksjonsvakt.

– Det er mange som kunne lært av måten vi har løyst dette på, meinte Arvid Nes.

– Det låg ein eim av handsprit over banen i går, humra Willy Kalsås.

Unge instruktørar

Dei fleste deltakarane var frå Kvinnherad, men også nokon frå Odda stilte opp. Men det mest spesielle var at 61 av dei var jenter, medan gutane talde 51.

– At det er ti fleire jenter enn gutar har aldri skjedd før. I fjor var det 50-50, men elles har det vore klart flest gutar. Det er ikkje mange fotballskular der jentene er i fleirtal, så dette er vi stolte over, smilte Arvid Nes.

Sidan skulen i år gjekk av stabelen fyrst eit stykke ut i august, var det noko vanskeleg å få tak i instruktørar. Fleire av dei vaksne som plar vera med, måtte i staden prioritera arbeid.

– Eg har sikkert hatt hundre telefonar for å skaffa nok trenarar. Heldigvis har vi fått med oss mange ungdomar. Dei er utruleg flinke og viser stort engasjement, roste Arvid Nes.

– Dei gjer ein kjempejobb, støtta Trond Inge Haugland.

Totalt bestod trenarkorpset av 37 personar, men med kjøkenpersonale og vakter var om lag 50 friviljuge i sving.

– Som ein kuriositet kan det nemnast at vi også har ein eigen trøystevakt kvar dag, som følgjer med om det er nokon som treng trøyst, smilte Gaute Lund.

 

Vasskrig og sjokomjølk

Den fyrste gjengen som Grenda møtte ute på banen, var gutane i gruppe 2. Gruppe 2 var kanskje eit litt stusseleg namn, men dei røpa at dei også kalla seg Barcelona. I ei anna gruppe trefte vi Iver Hermann-Fossli frå Uskedalen. Han var då i gang med skytetrening.

– Det er eigentleg berre oppvarming etter fruktpausen, oppklarte han.

– Kva er det kjekkaste med fotballskule?

– Det er kamp, meinte han.

– Korleis går det?

– Eg har scora to mål, så vi leiar 4-2 eller 4-1, eller noko sånt. Nei, 5-2 trur eg det er, konkluderte Iver.

Han hadde med seg både bror og kamerat på samlinga. Sistnemnde heitte Kristoffer Enes.

– Eg synest det kjekkaste er vasskrig, slik vi hadde i fjor eller i forfjor. Det byrja med at nokon skvetta vatn på kvarandre, og så vart alle med, flirte Kristoffer.

Iver og Kristoffer kom plutseleg på endå ein ting som er veldig stas med fotballskule.

– Vi får sjokomjølk, jubla karane.

Trenaren deira var Markus Guddal. Han hadde den rolla for aller fyrste gong, men såg allereie svært rutinert ut.

– Eg synest det er veldig gøy, slo han fast.